Η Καλτσά Αικατερίνη είναι η νέα Πρόεδρος του Συλλόγου Φιλόζωων Έδεσσας ‘’Κίνηση Προστασίας Σκύλων’’, ο οποίος σύντομα θα αλλάξει επωνυμία.
Η Κατερίνα, ένας νέος άνθρωπος και αρκετά φιλόζωη, τα τελευταία χρόνια δρούσε σαν εθελόντρια του Καταφυγίου Έδεσσας, βοηθώντας τα αδέσποτα, εντός και εκτός καταφυγίου, να βρουν υιοθεσίες, να μεταφερθούν στο κτηνιατρείο και γενικότερα βρισκόταν παρούσα όποια στιγμή κι αν την καλούσαν σε βοήθεια για κάποιο ζώο.
Πότε ιδρύθηκε ο σύλλογος και ποιος ο σκοπός του; Πόσα μέλη αριθμεί και πόσα εξ αυτών είναι ενεργά; Ποιος ο ρόλος του κάθε μέλους;
Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2007, μα από τότε μέχρι σήμερα, έχουν γίνει αρκετές αλλαγές στα μέλη. Παρόλα αυτά, μετά τη διεξαγωγή των εκλογών, είχαμε πολλές εγγραφές κυρίως νέων ανθρώπων. Καθαρή εικόνα, όμως, όσον αφορά στην ενεργητικότητα των μελών, θα έχω σε εύλογο χρονικό διάστημα, μιας και εγώ η ίδια είμαι νέο μέλος του συλλόγου. Σκοπός μας είναι η προστασία των ζώων, η μέριμνα για τη σταδιακή και με ήπια μέσα εξάλειψη των αδέσποτων ζώων, η ανάπτυξη κάθε δραστηριότητας που σχετίζεται με τα ζώα και πολλά άλλα.
Γιατί ασχοληθήκατε με τη Φιλοζωική;
Είμαι χορτοφάγος και κηδεμόνας τεσσάρων σκύλων. Αγαπώ όλα τα ζώα και πιστεύω πως από τις εμπειρίες και τις γνώσεις που έχω αποκτήσει μέχρι τώρα από αυτά, μπορώ να υπερασπιστώ πιο ενεργά τα δικαιώματά τους.
Γιατί πιστεύετε πως μερίδα ανθρώπων επιτίθεται στη Φιλοζωική και γενικότερα σε ανθρώπους που φροντίζουν τα ζώα;
Αυτό που λείπει από τον κόσμο είναι η σωστή ενημέρωση. Πιστεύω πως μέσα από τις δράσεις μας, θα αλλάξει η γνώμη του κόσμου για τη φιλοζωική και θα αρχίσουν να σέβονται τον κόπο και το χρόνο που ξοδεύουν όλοι αυτοί που φροντίζουν τα ζώα.
Οι Εδεσσαίοι είναι φιλόζωοι;
Αν ρίξουμε μια ματιά στους δρόμους της πόλης, δε θα δούμε πουθενά ζώα υποσιτισμένα. Ναι, σε γενικές γραμμές είμαστε φιλόζωοι. Προσωπικά, όμως, πιστεύω πως η φιλοζωία δε σταματά γεμίζοντας ένα μπολ με νερό και φαγητό.
Έχουμε δει το φαινόμενο να φέρνουν με αυτοκίνητα και να εγκαταλείπουν σκυλιά από άλλες πόλεις στην Έδεσσα. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Οφείλεται στην αδιαφορία-αμέλεια των ανθρώπων, που είναι παρόντες σε μια εγκατάλειψη και δεν κάνουν κάτι άμεσα όπως το να κρατήσουν τις πινακίδες και να καταγγείλουν το περιστατικό στην αστυνομία για να πιαστεί ο ένοχος, διότι πρόκειται για έγκλημα το να εγκαταλείπεις μια ψυχούλα, που μέχρι χθες φρόντιζες και αγαπούσες.
Σύμφωνα με τον πληθυσμό μας, θα έπρεπε τα αδέσποτα σκυλιά που γυρνάνε στην πόλη μας να είναι 6 με 7. Αυτήν τη στιγμή, είναι πάνω από 20. Τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη σας, ώστε να μη βλέπουμε φαινόμενα του τύπου να μαλώνουν σκυλιά μεταξύ τους και εν τέλει να επιτίθενται σε ανθρώπους;
Καταρχήν, δεν αναγράφεται πουθενά στο νόμο πόσα αδέσποτα επιτρέπεται να κυκλοφορούν στην πόλη ανάλογα με τον πληθυσμό της. Οπότε, το πρώτο σκέλος της ερώτησης είναι αβάσιμο. Εν συνεχεία, τα αδέσποτα θηλυκά της πόλης μας είναι στειρωμένα μέσω του Δήμου, συνεπώς, δεν ευθύνονται αυτά για τους τσακωμούς των αρσενικών. Επειδή, όμως, οι εγκαταλείψεις δεν αφορούν μόνο κουτάβια, μα και ενήλικα σκυλιά, είναι λογικό κάποιο θηλυκό σκυλί να βρίσκεται σε οίστρο, πριν πέσει δυστυχώς στην αντίληψή μας, με αποτέλεσμα τα αρσενικά της πόλης να ενωθούν και να δημιουργηθεί αγέλη. Αυτό, όμως, δεν έχει καμία σχέση με τα μεμονωμένα περιστατικά επιθέσεων προς τον άνθρωπο. Συμβουλή δική μου είναι να μην ανακατευόμαστε στους τσακωμούς των σκύλων, εάν δε γνωρίζουμε το σωστό τρόπο να τα χωρίσουμε, διότι άθελά μας τα εξαγριώνουμε περισσότερο. Και προφανώς, να γραφτεί επιτέλους ο επίλογος στο θέμα των εγκαταλείψεων.
Θα υπάρξουν μέτρα και κίνητρα για υιοθεσίες σκύλων;
Υιοθεσίες σκύλων γίνονται εδώ και χρόνια από τους Εθελοντές Καταφυγίου Έδεσσας, στους οποίους συμμετείχα κι εγώ. Παράλληλα, η νέα διοίκηση έχει κάνει ενέργειες για να συμπεριληφθεί ο σύλλογος στο ‘’Πρόγραμμα Υιοθεσίας Pedigree’’, επιβραβεύοντας τις υιοθεσίες με δωρεάν τροφή για έξι μήνες. Κίνητρο όμως για εμάς είναι η επιθυμία να σώσεις ένα αδέσποτο, δίνοντάς του την ευκαιρία να ζήσει αξιοπρεπώς. Η δωρεάν τροφή είναι απλώς η επιβράβευση.
Τι γίνεται με το θέμα του Κέντρου προστασίας και θαλπωρής άγριων και μη σκύλων μετά το Κλησοχώρι;
Θεωρώ πως σε αυτήν την ερώτηση θα ήταν σωστό να απαντήσει κάποιος αρμόδιος, που να γνωρίζει περισσότερα επί του θέματος. Το μόνο που έχω να πω είναι πως φτάσαμε στο σημείο να μετατρέψουμε τα κυνοκομεία της χώρας, από προσωρινό χώρο παραμονής των ζώων, σε φυλακές, μιας και οι εγκαταλείψεις είναι περισσότερες από τις υιοθεσίες.
