Το ιστορικό παραδοσιακό καφενείο της Έδεσσας υπάρχει από το 1936

Το παραδοσιακό ελληνικό καφενείο είναι ένας θεσμός που μετράει πολλά χρόνια στην Ελληνική κοινωνία.

Εδώ, ο ιδιοκτήτης, Γιώργος Καλαματιανός στο παραδοσιακό καφενείο του! Γιώργο καλές δουλειές με υγεία!

Τόπος συνάντησης για ποδοσφαιρική και πολιτική συζήτηση με απόλαυση ελληνικού καφέ, χειροποίητων γλυκών και νόστιμων μεζέδων καφενείου με συνοδεία τσίπουρου.

Με καλή παρέα και συζήτηση επί παντός επιστητού

Από τα πιο γραφικά στέκια της Έδεσσας, ο Μπελαμής μυρίζει παλιά Έδεσσα και αποτελεί σημείο συνάντησης, συζήτησης και καφεδοκατανάλωσης. Εδώ, ανάμεσα στις παλιές φωτογραφίες και τα πορτρέτα διάσημων ηθοποιών έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές Εδεσσαίων.

Με πολύ καλούς φίλους που ήλθαν στα εγκαίνια και τίμησαν με την παρουσία τους το καλορίζικο του καφενείου

Ο χρόνος εδώ σταμάτησε το 1936 οπότε δημιουργήθηκε ο καφενές με τη χαρακτηριστική μουσική γωνιά του καφενείου να απαρτίζεται κατά καιρούς από ταλαντούχους επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιτέχνες μουσικούς.

Με νόστιμους μεζέδες καφενείου (κι όχι ταβέρνας)

Ο ιδιοκτήτης, Γιώργος Καλαματιανός, πέραν από την καλοσύνη και τον επαγγελματισμό του, είναι πολύ έμπειρος στον χώρο της εστίασης και του service με λίγα λόγια και μετρημένες κουβέντες, γνωρίζοντας καλά ότι ο καλός ο καφετζής πολλά ακούει, λίγα λέει, γρήγορα σερβίρει.

Τα εγκαίνια ήταν υποτυπώδη και στο καφενείο επικράτησε το αδιαχώρητο

Το ιστορικό καφενείο βρίσκεται σε σταυροδρόμι (επί τη Μοναστηρίου), η πελατεία ποτέ δεν λείπει.

Ο πλούσιος μπουφές κέρδισε όλους τους παρευρισκόμενους με γλυκά και αλμυρά εδέσματα, αλλά την παράσταση έκλεψε λίγο αργότερα ο ξακουστός ελληνικός παραδοσιακός καφές

Την προηγούμενη εβδομάδα βρεθήκαμε στον αγιασμό του καφενείου όπου μέσα επικρατούσε το αδιαχώρητο από ανθρώπους που αγαπάν και τίμησαν τον Γιώργο, με την τιμητική του να έχει ο ελληνικός καφές αλλά και ο πολύ πλούσιος μπουφές που όλοι οι παρευρισκόμενοι τίμησαν.

Όταν περνάω από έναν καφενέ πάντα μου έρχονται όμορφες εικόνες, όταν στα τραπεζάκια ακόμα διαβάζονταν εφημερίδες, οι κουβέντες μεταφέρονταν από παρέα σε παρέα μαθαίνοντας απίστευτες ιστορίες με τα διάφανα ποτήρια του τσίπουρου να συμπλήρωναν τον πρώτο ελληνικό καφέ με το χαρακτηριστικό ρούφηγμα, συνεχίζοντας με κλασικούς ελληνικούς μεζέδες καφενείου (και όχι μεζέδες ταβέρνας), ουζάκι και κρασί για όλη την υπόλοιπη ημέρα.