Η απροσδόκητη εκτίναξη του δείκτη θετικότητας για τη χώρα μας στο 11%, ο οποίος, σύμφωνα με τους ειδικούς, ξεπερνά κατά 7 μονάδες το όριο που έχει θέσει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC), αποδεικνύει ότι το φαινόμενο δεν είναι γραμμικό ούτε προβλέψιμο, τουναντίον το χαρακτηρίζει η υψηλή αβεβαιότητα των ημερών που βιώνουμε. Είναι καιρός λοιπόν να αναζητήσουμε και να καταλογίσουμε, αν μη τι άλλο, ευθύνες. Να επιλύσουμε την εξίσωση της ιδιάζουσας κοινωνικής συγκυρίας με την ανέλεγκτη διασπορά φημών και τους επιβαρυντικούς παράγοντες για την εξέλιξη του ιού σε βάρος της ζωής μας…

Όπως λοιπόν για τον πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και ηθικό ευτελισμό ενός τόπου ευθύνη, πρωτίστως, έχουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, έτσι για την ανέλεγκτη διασπορά του ιού ευθύνη έχουν όλοι. Οφείλουμε, άπαντες, να βάλουμε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων, να κοιτάξουμε με περίσσιο θάρρος και αυτοκριτική τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Σε διαφορετική περίπτωση, θα εμπλακούμε στο γνωστό φαύλο κύκλο ακατάσχετης ευθυνολογίας και ακαταλόγιστης ευθυνοφοβίας, που λέει ο Μάριος Πλωρίτης, που βρίθει από δηλώσεις, αδράνεια και τοξικότητα…

Μέχρι τότε θα παρελαύνουν στους τηλεοπτικούς δέκτες οι γνωστοί ανευθυνοϋπεύθυνοι μαϊντανοί, όλοι αυτοί οι “άβουλοι και μοιραίοι” πρωταγωνιστές του καθημερινού γίγνεσθαι της χώρας. Που συνεχίζουν εσφαλμένα να υποστηρίζουν ότι οι κοινωνίες είναι κλειστά εργαστήρια, όχι ανοιχτές κυψέλες συνείδησης, και συνεπώς οι άνθρωποι και οι λειτουργίες τους υποκείμενα παρατήρησης. Μάλλον τους διαφεύγει ότι οι συνειδήσεις των ανθρώπων αλλάζουν όχι επειδή αυτό ορίζει το τάδε μαθηματικό πρωτόκολλο, αλλά επειδή διαμορφώνονται καθημερινά με βάση τις εμπειρίες που συνεπάγεται η λειτουργία του κράτους και των δομών του…

*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός