Μελετώντας την αρχαία ελληνική σκέψη, την αυγή της ανθρώπινης σκέψης με την περιεκτική και συμπυκνωμένη γνώση, κατανοείς το γίγνεσθαι σε όλες τις εκδηλώσεις του. Φιλτράρεις τα γεγονότα που κατακλύζουν την επικαιρότητα με φιλέρευνη διάθεση και ανοιχτό μυαλό. Αφήνεις στην άκρη τα κομματικά σου γυαλιά και αφουγκράζεσαι καλύτερα τα πράγματα και τα γεγονότα, αφού οι παρωπίδες, ως γνωστόν, περιορίζουν την αντίληψη άλλως στερούν τον ορίζοντα της σκέψης. Πρωτίστως, όμως, απαλλάσσεσαι από την ανόητη υποχρέωση της υπεράσπισης ή της ταύτισης με οποιαδήποτε εύπεπτη βολική “αλήθεια”. Διαμορφώνεις την κοινωνικοπολιτική σου συνείδηση, δίχως παρόλες και στείρους δογματισμούς, με κριτήριο την αλήθεια, το δίκιο και τον ορθό λόγο. Μαθαίνεις να σκέπτεσαι κριτικά και αναλυτικοσυνθετικά, όντας ενεργός και υποψιασμένος πολίτης, όχι επιδερμικά…

Προσεγγίζεις τα ζητήματα που αποσπούν την προσοχή σου και εμπίπτουν στα άμεσα ενδιαφέροντά σου διαφορετικά, ήτοι μέσα στο ιστορικό, κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό τους περίγραμμα. Όχι στο πλαίσιο της τηλεοπτικής αλήθειας που ορίζει η εκάστοτε συχνότητα και ο εντεταλμένος παπαγάλος (πάντα υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις). Αποκτάς, εν τέλει, άλλη θεώρηση και μια νέα οπτική των πραγμάτων. Σε κάθε περίπτωση, συγκρούεσαι με τις παραδοχές σου, ωριμάζεις, αναθεωρείς και διευρύνεις τα όρια της σκέψης σου. Κάτι όμως δεν αλλάζει μέσα σου, ούτε τίθεται υπό αίρεση, η αφοσίωση στις αξίες και στα ιδανικά της ζωής σου. Αυτά προσδιορίζουν τη σύνολη λειτουργία σου μέσα στην κοινωνία. Αυτά, εντέλει, καθορίζουν την τρισυπόστατη αναφορά της διακριτής σου ταυτότητας (άνθρωπος, πολίτης, άτομο) στο χωροχρόνο…

*Πολιτικός Επιστήμων – Τ. Γεωπόνος – Παιδαγωγός