Επισκεφτήκαμε σήμερα το ερπετάριο Έδεσσας όπου μας υποδέχτηκε πρόθυμα και με χαμόγελο ο υπεύθυνος και μόνος υπάλληλος του Ερπεταρίου κύριος Δημήτρης Δουρβάνης ο οποίος μόλις μας είδε μας καλωσόρισε και στην πορεία μέσω της ξενάγησης μας άνοιξε την καρδιά του και μας παρέθεσε τα προβλήματα που επικρατούν στο ενυδρείο. Υπήρχε κόσμος που ξεναγούσε εκείνη την ώρα, έτσι αναμέναμε για λίγο θαυμάζοντας τα ερπετά. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι δεν υπάρχει τουαλέτα στο χώρο, πράγμα απαράδεκτο για δημόσιο χώρο με “πελάτες”, παιδιά, ηλικιωμένους, άτομα με ειδικές ικανότητες…. Παρακάτω ακολουθεί η συνέντευξη και διάφορες φωτογραφίες από τα ερπετά και τα λίγα ψάρια που υπάρχουν. Εκτός από τους επισκέπτες αξίζει να το επισκέπτονται και οι πολίτες της ευρύτερης περιοχής της Έδεσσας.
Τάσος Δούκλης : – Βρισκόμαστε με τον Δημήτρη Δουρβάνη, υπεύθυνο του Δημοτικού Ενυδρείου-Ερπεταρίου Έδεσσας. Θα μας πείτε την ιστορία του;
Δημήτρης Δουρβάνης : – Αρχικά το Ενυδρείο άνοιξε τις πύλες του τον Μάιο του 2001 υπό την επίβλεψη του αείμνηστου ιχθυολόγου-βιολόγου Αναστάσιου Μπόσκου. Σκοπός της δημιουργίας του ήταν η ολοκληρωμένη παρουσίαση ιχθυοπανίδας της περιοχής. Βέβαια περνώντας τα χρόνια διογκώθηκε η δουλειά, έγινε Ευρωπαϊκού επιπέδου και τώρα έγινε παγκόσμιου επιπέδου.
Τ.Δ. : – Πόσα ήταν αρχικά τα ενυδρεία;
Δ.Δ. : – Αρχικά στις 4/10/2006, την επομένη μέρα της κηδείας του Αναστάσιου Μπόσκου, παρέλαβα γύρω στα 30 ενυδρεία. Αυτήν τη στιγμή είναι 75 σε σύνολο ενυδρεία και terrarium.
Τ.Δ. : – Είναι και από δωρεές;
Δ.Δ. : – Όπως βλέπετε έχουμε πάρα πολλά ερπετά δώρα από ιδιώτες ερπετόφιλους, από Μουσεία Φυσικής Ιστορίας, από Συλλόγους Προστασίας και Περίθαλψης Αγρίων Ζώων και Πτηνών και από χρηματικές δωρεές από επαγγελματίες της Έδεσσας και της Θεσσαλονίκης (Ζεύγος Αναστασίου & Ιουλίας Μπίλλη). Η τελευταία μας άφιξη ήταν μόλις εχθές η οποία είναι μια χελώνα carbonaria, είναι η κοκκινοπόδαρη χελώνα, την οποία μας έστειλε η κ. Μαρία Γανωτή η πρόεδρος της ANIMA.
Τ.Δ. : – Αυτά Δημήτρη, τα συντηρείς μόνος σου;
Δ.Δ. : – Είναι μεγάλος «σταυρός», να μπορεί ένας άνθρωπος υπό αυτές τις συνθήκες να τα «φέρνει βόλτα». Μπορώ να πω ότι πολλές φορές με νύχια και με δόντια κρατάω ζωντανό το ενυδρείο, μόνο και μόνο για να μην κλείσει γιατί είναι πόλος έλξης για την Έδεσσα. Ο κόσμος ενδιαφέρεται να μάθει, θέλει να μάθει για τα αξιοθέατα της, να πληροφορηθεί τις ταβέρνες, τα ουζερί, που μπορεί να περάσει λίγες ώρες ξέγνοιαστα με την οικογένειά του.
Τ.Δ. : – Έδεσσα, πόλη των νερών, εδώ δεν βλέπουμε όμως πληθώρα ψαριών, ίσως και ψάρια του τόπου μας, γιατί συμβαίνει αυτό;
Δ.Δ. : – Από την ώρα που χάσαμε τον αείμνηστο Αναστάσιο Μπόσκο, ο οποίος ήταν ιχθυολόγος-βιολόγος, δεν πηγαίνουμε και πολύ καλά με τα ψάρια. Βεβαίως δεν έχει γίνει κι από πλευράς του Δήμου κάποια ανάλογη υποδομή. Για μένα αγαπητέ Τάσο είναι ντροπή να θέλουμε να συντηρούμε ενυδρείο ενδημικών ψαριών χωρίς τα κατάλληλα μέσα. Έξι χρόνια παρακαλάω για καινούργια ενυδρεία, έξι χρόνια παρακαλάω για αποχλωριωμένο φυσικό νερό, το οποίο θα έρχεται από τον ιχθυογεννητικό σταθμό με σωλήνα μέσα από την κοίτη του ποταμοβραχίονα και θα βγαίνει έξω από την πόρτα μας. Δηλαδή θα έχουμε ενυδρεία με υπερχείλιση δηλαδή θα εισέρχεται στο ενυδρείο και θα εξέρχεται από μόνο του. Για να μπορέσουμε να φέρουμε καραβίδες του γλυκού νερού, καβούρια, πέστροφα κοινή, κίτρινη, κορύγωνο και όλα τα άλλα ενδημικά ψάρια τα οποία πρέπει σαν Έδεσσα να παρουσιάζουμε. Αυτή η εικόνα δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου, κι όσο είμαι ακόμη όρθιος και ζωντανός θα κάνω τα πάντα για να την αλλάξω.
Τ.Δ. : – Βλέπω ότι αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις, συμβάλλεις κι εσύ καθόλου με το εισόδημα σου στο ενυδρείο;
Δ.Δ. : – Ναι υπάρχουν ώρες και στιγμές στις οποίες βρίσκομαι σε αδιέξοδο και σε μία απόγνωση θα έλεγα και βλέποντας κάποια terrarium κυρίως από ερπετά που είναι άδεια οφείλω σαν ενεργός πολίτης της Έδεσσας, να βάλω κι εγώ το χέρι στη δική μου τσέπη για να τα αναπληρώσω. Δεν μου αρέσει να ζητάω, θα πρέπει να γίνεται κατανοητό από πλευράς Δημοτικής Επιχείρησης, ότι όταν κάτι αδειάζει θα πρέπει να συμπληρώνεται και μάλιστα άμεσα.
Τ.Δ. : – Πόσο καιρό είσαι μόνος σου και θα ήθελα να σε ρωτήσω αν χρειάζεσαι κάποιον βοηθό.
Δ.Δ. : – Βεβαίως και χρειάζομαι έναν βοηθό, ο οποίος να είναι μόνιμος. Θα πρέπει αυτό το πράγμα να το συναισθανθούν πλήρως και να το αντιληφθούν στη Δημοτική Επιχείρηση και στον Δήμο Έδεσσας. Έχω συζητήσει κατ’ επανάληψη με τον κύριο Γιώργο Ρουμελιώτη για το θέμα και με τον Δήμαρχο κύριο Γιάννου Δημήτριο, η κατάσταση δεν πάει άλλο, εγώ έχω κουραστεί, έχω καταταλαιπωρηθεί, θέλω να πάρω τις άδειές μου και δεν μπορώ να τις πάρω. Είμαι μόνος μου από 1 Νοεμβρίου για δεύτερη φορά έβγαλα δεύτερο συνεχόμενο χειμώνα μόνος μου, την πρώτη φορά ήμουν από τις 14/7 του 2011 μέχρι τις 28/2 του 2012 μόνος μου, για 7μιση μήνες. Τώρα είμαι για άλλους 5 μήνες μόνος μου σύνολο 11μιση μήνες. Έτσι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου πλήρως. Το ωράριο μου είναι από τις 11 το πρωί μέχρι τις 4 παρά τέταρτο το απόγευμα και σε λίγο καιρό θα δουλεύω το κανονικό μου ωράριο, δηλαδή τις ώρες που πληρώνομαι, το οποίο θα είναι από τις 10 το πρωί μέχρι τις 5 παρά τέταρτο κάθε μέρα το απόγευμα ούτε λεπτό παραπάνω.
Τ.Δ. : – Να πούμε μερικά πράγματα για τις ονομασίες με τα καρτελάκια πάνω στα ενυδρεία καθώς και για μερικούς ανθρώπους που έχουν βοηθήσει.
Δ.Δ. : – Είναι ο Σύλλογος για την προστασία και περίθαλψη των αγρίων ζώων και πτηνών στην Αθήνα. Το Δ.Σ. ΕΛ.ΕΡΠ.Ε. αποφάσισε γι’ αυτό. Έχουμε συνεργασία με την ΕΛ.ΕΡΠ.Ε. (Ελληνική ΕΡΠετολογική Εταιρία) από τις 14/9 του 2011 να σας υπενθυμίσω ότι κατέχουμε μονάχα τροπικά ερπετά, να σας δηλώσω ότι είμαι τακτικό μέλος της ΕΛ.ΕΡΠ.Ε., με αποδεδειγμένο ερπετολογικό έργο και ότι κατέχουμε ως πόλη και ως Δήμος, την πρώτη έκθεση σε αριθμό ειδών/υποειδών πανελλαδικά, φτάσαμε στα 45 είδη/υποείδη ερπετών τροπικών. Βεβαίως δεν θα μπορούσα να λησμονήσω και τον Πέτρο τον Λυμπεράκη ο οποίος είναι dr. Ερπετολόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κρήτης στο Ηράκλειο και δεν είναι απλά φίλος, αλλά είναι «αδερφός». Είναι αδερφός, πατέρας και ασυναγώνιστος φίλος, μας έχει κάνει πολλές δωρεές, να είναι καλά ο άνθρωπος μαζί με τον βοηθό του τον Μανώλη Παπαδημητράκη. Είναι βεβαίως και η Μαρία η Δημάκη η Πρόεδρος της Ελληνικής Ερπετολογικής Εταιρείας που είναι Έφορος Ερπετολογικού Τμήματος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή στην Αθήνα και με την οποία έχουμε άψογη συνεργασία.
