Η Περιέργεια
Την πρώτη μέρα που πάτησα στην αίθουσα της Ε` Δημοτικού του 1ου Δημοτικού Έδεσσας παρατήρησα στον αναρτημένο μεγάλο Παγκόσμιο Χάρτη η ονομασία Έδεσσα στα βάθη της Τουρκίας. Θυμάμαι πολύ καλά που είχα ρωτήσει τον δάσκαλό μου, τον κύριο Μαντά για το αν ήξερε κάτι. Μου μίλησε για τον Σέλευκο τον Α` αλλά μου είπε να ανατρέξω σε βιβλιογραφία. Στις εγκυκλοπαίδειες που άνοιξα είχε μόνο απλές αναφορές. Την επόμενη φορά που ασχολήθηκα ήταν το 2006 σε συνεργασία με τον Δήμο Έδεσσας.
Μια Εδεσσαία στην Πόλη
Η Σοφία Ιωσηφίδου τότε έκανε το μεταπτυχιακό της στην Κωνσταντινούπολη, Τούρκικη φιλολογία, ήταν αυτή που με βοηθούσε στις μεταφράσεις αλλά και στην περιήγηση της Πόλης. Η φιλοξενία της ήταν παραδειγματική. Ας δούμε τις απόψεις της από την τότε διαμονή της στην Πόλη.
Τ.Δ. : – Βρισκόμαστε στην Κωνσταντινούπολη με την Ιωσηφίδου Σοφία. Μια Εδεσσαία στην Πόλη, τι κάνει;
Σοφία : – Αφού μου δόθηκε η ευκαιρία, την εκμεταλλεύτηκα και ήλθα στην πανέμορφη κυριολεκτικά Κωνσταντινούπολη όπου περνάω υπέροχα. Δεν έχω λόγια να περιγράψω το πόσο γρήγορα περνάει η μέρα μου, ο καιρός μου.
Τ.Δ. : – Ήταν η ευκαιρία της υποτροφίας που σου δόθηκε από τις σπουδές σου στην Κομοτηνή όπως έλεγες πριν…
Σοφία : – Ναι, ενώ σπούδαζα στην Κομοτηνή Τούρκικη φιλολογία, μου δόθηκε η ευκαιρία να έλθω να συνεχίσω εδώ τις σπουδές μου. Νομίζω ότι είναι μια συναρπαστική εμπειρία, αν μου δινόταν η ευκαιρία θα μπορούσα να μείνω για πάντα εδώ.
Τ.Δ. : – Πώς περνάει κανείς εδώ την ώρα του; Πως διασκεδάζει;
Σοφία : – Το πρωί, επειδή τώρα είμαι σε δύο μεταπτυχιακά, πηγαίνω στη Σχολή όπου έχω υποχρεωτικά μαθήματα, είναι όμως πολύ ωραία γιατί υπάρχουν άτομα από όλον τον κόσμο. Έχω κάνει φίλους από όλον τον κόσμο όπου έχουν διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετική νοοτροπία, μαθαίνω καινούργια πράγματα που ούτε καν θα μπορούσα να τα φανταστώ. Το μεσημέρι έρχομαι σπίτι, θα βγω για φαγητό ή για καφέ με τους φίλους μου.
Τ.Δ. : – Το φαγητό πώς είναι εδώ στην Κων/πολη;
Σοφία : – Λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, ειλικρινά σου μιλάω Τάσο, τα μόνα φαγητά που τρώω εδώ είναι κοτόπουλο και μακαρόνια. Κάθε μέρα δηλαδή ή το ένα θα τρώω ή το άλλο, εναλλάξ τα πηγαίνω. Τα φαγητά εδώ είναι τρομερά λαδερά, τρομερά καυτερά, με πολλά μπαχαρικά, πικάντικα, όπου βέβαια και τα δικά μας φαγητά είναι παρόμοια αλλά όχι τόσο έντονα όσο εδώ πέρα. Κρέας δεν τρώω, αλλά έχει πολύ καλό κεμπάπ, πολλών ειδών κεμπάπ, μπορείς να βρεις τα πάντα από φαγητό. Κινέζικο κ.τ.λ. άλλωστε είναι 18.000.000 κόσμος, οπότε μπορείς να βρεις ό,τι θέλεις. Κλαμπ θέλεις, παμπ, κάθε είδος μουσικής παίζει, ειλικρινά σου μιλάω δεν έχω ξαναδεί τόσο έντονη νυχτερινή ζωή. Επίσης έχουν παραδοσιακά τραντίσιον με τις χορεύτριες που είναι επίσης καταπληκτικές, οριεντάλ φυσικά και κάθε μέρα, η μέρα μου είναι διαφορετική. Είμαι τρομερά χαρούμενη και θα ήθελα πάρα πολύ να συνεχίσω να μένω εδώ.
Τ.Δ. : – Η Ευρωπαϊκή Κων/πολη και η άλλη Κων/πολη.
Σοφία : – Η Κων/πολη ξέρεις, είναι χωρισμένη σε δύο μεριές, στην Ευρωπαϊκή και στην ανατολική πλευρά, όπου στην Ανατολική δεν έχει και πολύ μεγάλη διαφορά. Είναι το ίδιο περίπου απλά λίγο ο κόσμος εκεί είναι λίγο πιο πίσω. Φοράνε ακόμη τις μαντίλες, πιο πουριτανοί, αλλά είναι μαγευτική η πόλη.
Τ.Δ. : – Εσύ μένεις σε Ελληνική γειτονιά;
Σοφία : – Ναι αυτήν τη φορά ήμουν τυχερή που βρήκα αυτό το σπίτι. Μένω σε παλιά Ελληνική γειτονιά. Η πολυκατοικία που μένω είναι από τότε, πριν πολλά χρόνια, ένα πάρα πολύ ωραίο σπίτι, πάνω από την Taxim. Δεν μπορώ να πω ότι είναι η καλύτερη περιοχή απλώς είναι το κέντρο της πόλης και κάθε εθνικότητα μπορείς να τη βρεις στη συγκεκριμένη περιοχή. Μου ταιριάζει πάρα πολύ διότι μπορώ να πηγαίνω σε όλες τις περιοχές σε μικρό χρονικό διάστημα.
Τ.Δ. : – Μίλησέ μας τώρα για τα αξιοθέατα, για τα τζαμιά, για το Ανατολίτικο χρώμα.
Σοφία : – Όπως σου είπα πάρα πολλές φορές, η πόλη σε μαγεύει, δηλαδή δεν υπάρχουν λόγια για να την περιγράψω, μαγευτική, φανταστική, όπως θέλεις μπορείς να το πεις. Όσον αφορά την Τουρκία έχω πάει στη Σμύρνη, επίσης πολύ ωραίο μέρος, η Άγκυρα επίσης πολύ ωραίο μέρος, αλλά σαν την Πόλη δεν θα βρεις πουθενά. Αυτό το άρωμα Ανατολής που μόνο του αποπνέει σε αυτήν την πόλη είναι αρκετό για να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον να έρθεις εδώ. Πρώτα από όλα βέβαια η Αγιά Σοφιά, που έρχονται όλοι οι Έλληνες και τη βλέπουν. Αυτήν τη στιγμή το έχουν κάνει Μουσείο. Άλλη υποστηρίζουν ότι είναι τζαμί, άλλοι Μουσείο, πάντως εκκλησία δεν είναι. Μπήκα αρκετές φορές. Ειλικρινά δάκρυσα, τόσο πολύ, δεν μπορείς να φανταστείς. Απέναντι είναι το μπλε τζαμί. Το ίδιο μεγάλο, το ίδιο επιβλητικό αλλά σαφώς η Αγιά Σοφιά είναι κάτι διαφορετικό, η λεπτομέρεια είναι που κάνεις τη διαφορά. Το Υδραγωγείο φυσικά είναι πολύ ωραίο και αξίζει να πάει να το δεις κανείς. Όλα αυτά βρίσκονται στο Σουλτάν Αχμέτ, είναι συγκεντρωμένα σε ένα σημείο όπου είναι κι έρχονται να τα βλέπουν οι τουρίστες, σε μια δυο φορές μπορούν να τα γυρίσουν όλα χωρίς να τρέχουν με ταξί δεξιά κι αριστερά. Επίσης πολύ καλό αξιοθέατο είναι το παλάτι «Ντολμά Μπαχτσέ», είναι γεμάτα από χρυσό, εκεί πέθανε ο Κεμάλ Ατατούρκ, είναι επιβλητικό παλάτι, όπως σου είπα γεμάτα από χρυσό και έχει το μεγαλύτερο χαλί σε όλον τον κόσμο και επίσης το μεγαλύτερο φωτιστικό σε όλον τον κόσμο και βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα. Να σου πω λίγο την ιστορία «Ντολμά Μπαχτσέ», Ντολμά είναι το γεμιστό και μπαχτσέ είναι ο κήπος = μπαχτσές, φυσικά που χρησιμοποιούμε κι εμείς ως λέξη, το λένε αυτό επειδή το παλάτι χτίστηκε πάνω στη θάλασσα, γέμισαν τη θάλασσα με χώμα και με διάφορα άλλα υλικά και γι’ αυτό το ονόμασαν έτσι. Επίσης το Τοπ Καπί ένα άλλο παλάτι.
Τ.Δ. :– Το Πατριαρχείο;
Σοφία : – Το Πατριαρχείο, φυσικά πήγαμε μαζί εχθές και το είδαμε, όλη η Χριστιανοσύνη συγκεντρώνεται εκεί. Ο Πατριάρχης βοηθάει πολύ τον κόσμο, όσον αφορά τις δουλειές που θέλει να βρει κάποιος Έλληνας και όχι μόνον για εργασία αλλά για οτιδήποτε απευθύνεται στο Πατριαρχείο…
Η Συνάντηση με τον Παναγιότατο
Για τον Παναγιότατο κ.κ. Βαρθολομαίο δεν χρειάζεται να πω πολλά πράγματα. Συναντηθήκαμε μέσα στο Πατριαρχείο και η φιλοξενία του για τη λίγη ώρα που ήμασταν μαζί ήταν υποδειγματική, στον κ.κ. Βαρθολομαίο υπάρχει ένα πέπλο αγάπης γύρω του και από μέσα του εκπέμπεται ένας πνευματικός πολιτισμός. Αφού ξεναγηθήκαμε στους χώρους του Πατριαρχείου συζητήσαμε για τον σκοπό του ταξιδιού μου. Όταν άκουσε ότι πηγαίνω εκεί με σκοπό την πρόταση αδερφοποίησης αλλά και για την ανάδειξη και την ανάπτυξη περαιτέρω του δικού μας και του δικού τους πολιτισμού μίλησε με α καλύτερα λόγια. Είπε ότι με την κίνηση αυτή παράγουμε πολιτισμό αλλά και ότι φέρνει τους δύο λαούς πιο κοντά. Βγήκαμε μια αναμνηστική φωτογραφία και μας έδωσε δύο 
βιβλιαράκια για την ιστορία του Πατριαρχείου, κόκκινα αυγά για το Πάσχα αλλά κι από έναν σταυρό. Επίσης του είπα μερικά νέα από την Έδεσσα έπειτα από ερώτησή του. Έφυγα από το Πατριαρχείο με την ευχή του. Άλλωστε με αυτόν τον σκοπό πήγα εκεί. Έπειτα από αυτήν τη συνάντησή μου έφυγαν και οι τελευταίοι φόβοι για αυτό το ταξίδι, διότι πολλοί άνθρωποι, είτε για πλάκα, είτε στα σοβαρά, μου είπαν ότι θα αντιμετώπιζα πολλά προβλήματα, ότι ίσως να με παρακολουθούν. Τίποτε από αυτά δεν μου έτυχε αλλά τουναντίον, η συμπεριφορά των Αρχών και των κατοίκων της Sunliurfa ήταν η πλέον καλύτερη και έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ο κ.κ. Βαρθολομαίος μου ζήτησε ότι όταν θα επιστρέψω από αυτό το ταξίδι αν είχα χρόνο να πήγαινα πάλι από εκεί για να του έφερνα τα νέα και τις εμπειρίες μου από εκεί…
