Το φλέγον ζήτημα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας δανειοληπτών που τα δάνειά τους έχουν ¨χτυπήσει κόκκινο¨, έθεσε ο Γιώργος Καρασμάνης μιλώντας στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής, υπογραμμίζοντας κυρίως ότι:
· Με δεδομένη τη δεινή κρίση που επί τετραετία και πλέον βιώνει η χώρα, η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών, αδυνατούν εκ των πραγμάτων να ανταποκριθούν στην εξόφληση των στεγαστικών δανείων τους και ότι οι κατά σύστημα κακοπληρωτές είναι ελάχιστοι.
· Το Νομοσχέδιο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, προστατεύοντας τους περισσότερους δανειολήπτες στεγαστικών, τονίζοντας παράλληλα ότι πρέπει να μειωθεί περισσότερο η υποχρεωτική μηνιαία δόση ανάλογα με το εισόδημα.
· Ειδικότερα για τους ελεύθερους επαγγελματίες, ο βουλευτής πρότεινε μεταξύ άλλων, όσοι εξ αυτών έχουν μηδενικό εισόδημα ή εισόδημα που ισούται μέχρι του ποσού του επιδόματος ανεργίας, να μην υποχρεούνται σε οποιαδήποτε καταβολή δόσεων – όπως γίνεται με τους ανέργους – πρόταση η οποία και έγινε την τελευταία στιγμή αποδεκτή.
· Όπως επίσης, αποδεκτή έγινε η πρόταση του Γιώργου Καρασμάνη, να μειωθεί για τους υπόλοιπους η υποχρεωτική καταβολή στο 20% της τελευταίας ενήμερης δόσης, από το 30% που πρόβλεπε αρχικά το Νομοσχέδιο.
Επισυνάπτεται η πλήρης τοποθέτηση του βουλευτή:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η συνεδρίαση αυτή ίσως να είναι η σημαντικότερη στην πολιτική μας σταδιοδρομία. Έχει να κάνει με το μεγάλο όνειρο του μέσου Έλληνα να αποκτήσει ένα σπίτι, να βάλει όπως λέει ο λαός μας ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι του και από τα κεφάλια των παιδιών του. Και είμαστε σήμερα εδώ ακριβώς για να προστατέψουμε αυτό το όνειρο, αυτό το σπίτι που εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας θέλησαν να αποκτήσουν δουλεύοντας σκληρά.
Ελάχιστοι είναι οι μπαταχτσήδες, αυτοί που έχουν χρήματα αλλά προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το προστατευτικό καθεστώς της χώρας μας για την πρώτη κατοικία και να μη πληρώσουν. Η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών με τα στεγαστικά δάνειά τους στο ¨κόκκινο¨ αποτελείται από ανθρώπους που σ’ αυτές τις πρωτόγνωρα δύσκολες συγκυρίες, δεν πληρώνουν γιατί ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ να πληρώσουν. Είναι αυτοί που όταν αποφάσιζαν να πάρουν δάνεια, έκαναν τα κουμάντα και τους λογαριασμούς τους με βάση τις τότε συνθήκες – πριν από πέντε, έξη οχτώ ή δέκα χρόνια – και ήξεραν ότι άντεχαν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Είναι οι ίδιοι όμως που, μέσα στα τελευταία χρόνια της δεινής οικονομικής κρίσης, είτε έμειναν άνεργοι, είτε είδαν τους μισθούς και τις συντάξεις τους να κουτσουρεύονται, τα δώρα και τα επιδόματά τους να χάνονται, το τζίρο στα μαγαζιά τους να μειώνεται δραματικά, αναγκάζοντάς τους να βάλουν λουκέτα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το υπό συζήτηση Νομοσχέδιο, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ότι ανοίγει – υπό κάποιες προϋποθέσεις – μια ομπρέλα προστασίας για τους περισσότερους δανειολήπτες πρώτης κατοικίας. Όπως επίσης είναι βέβαιο ότι χρειάζεται βελτιώσεις ώστε η Πολιτεία, η Κυβέρνηση να ανταποκριθεί στην αυτονόητη υποχρέωσή της: Να μην επιτρέψει να χαθεί η πρώτη κατοικία για κανέναν Έλληνα, για καμιά οικογένεια που αποδεδειγμένα δεν μπορεί να πληρώσει.
Ασφαλώς, θα πρέπει παράλληλα να προστατευτούν και τα συναλλακτικά ήθη. Να εντοπιστούν και να εξαιρεθούν από οποιαδήποτε ρύθμιση οι κατ’ επάγγελμα κακοπληρωτές, οι τύποι του ¨εγώ είμαι μάγκας, έχω αλλά δεν πληρώνω και κανείς δεν θα μου πάρει το σπίτι¨. Γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, αυτή η νοσηρή νοοτροπία μπορεί να γενικευτεί, με προφανή τον κίνδυνο κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος και, κατ’ επέκταση, της οικονομίας της χώρας.
Η δικαιότερη ρύθμιση θα ήταν μια μικρή δόση ανάλογα με το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα κάθε δανειολήπτη:
– Με εισόδημα μέχρι 10.000 ευρώ ετήσια δόση 5% και επιμερισμένη μηνιαία δόση.
– Με εισόδημα 10.000 έως και 15.000, ετήσια δόση 10%.
– Για εισόδημα από 15.000 και πάνω και για το επιπλέον ποσό, ετήσια δόση 20%, όπως άλλωστε λέει και το Νομοσχέδιο.
– Για τους ανέργους, τους επίσημα καταγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ, ΚΑΜΙΑ καταβολή, όπως επίσης προβλέπει το Νομοσχέδιο.
Εδώ όμως θα πρέπει να δούμε και την περίπτωση των ελεύθερων επαγγελματιών, τους οποίους για πρώτη φορά, το Νομοσχέδιο βάζει σε καθεστώς και διαδικασία προστασίας για την πρώτη κατοικία. Τους βάζει, αλλά πώς; Ζητώντας τους να καταβάλουν το 30% της τελευταίας ενήμερης δόσης. Δηλαδή, από έναν επαγγελματία που, όταν δούλευε το μαγαζί του μπορούσε και πλήρωνε πχ 1000 ευρώ, σήμερα, με κλειστό το μαγαζί ή με τζίρο που δεν καλύπτει ούτε τα έξοδά του, με ελάχιστο ή και μηδενικό εισόδημα, χωρίς να είναι επισήμως άνεργος, χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη, του ζητάμε να πληρώσει δόση 300 ευρώ! Από πού να τα βρει;
Προτείνω αυτοί, οι ελεύθεροι επαγγελματίες αλλά και γενικά όλοι οι δανειολήπτες που έχουν μηδενικό εισόδημα, ή έχουν εισόδημα στο ύψους του ετήσιου επιδόματος ανεργίας, να καταβάλουν μηδενική δόση.
Από την άλλη πλευρά, καταργείται και η διάταξη Παπαθανασίου που απαγόρευε τους πλειστηριασμούς όλων των ακινήτων για οφειλή μέχρι 200.000 ευρώ.
Συνεπώς το Νομοσχέδιο είναι όπως προείπα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά για τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι λειψό. Γιατί; Διότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν καν πρώτη κατοικία. Επένδυσαν όλα τους τα χρήματα στις επιχειρήσεις τους και μάλιστα σε πάρα πολλές περιπτώσεις με δάνεια για τα οποία εγγυήθηκαν με σπίτια και άλλα ακίνητα συγγενείς και φίλοι. Για όλους αυτούς πρέπει να υπάρξει μέριμνα. Να επεκταθεί η προστασία και στα ακίνητα των επιχειρήσεών τους καθώς και σε όλα τα ακίνητα – και όχι μόνον την πρώτη κατοικία – εκείνων που εγγυήθηκαν για τα δάνειά τους. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε ξεκρέμαστους στη δίνη μιας πρωτοφανούς κρίσης και ύφεσης για την οποία δεν ευθύνονται. Οι άνθρωποι αυτοί υπήρξαν και παραμένουν η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας και θα βγουν πάλι μπροστά στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη όταν όπως όλα δείχνουν βγούμε από το τούνελ. Χρειάζεται ηρεμία, χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, χρειάζεται να διατηρηθεί ο κοινωνικός ιστός. Τα έχει ανάγκη ο τόπος.
Για να γίνει αυτό πρέπει να προστατέψουμε και τα ακίνητα των επιχειρήσεών τους από πλειστηριασμούς. Έχει ο τζίρος τους καταβαραθρωθεί, με νύχια και με δόντια κρατάνε τα μαγαζιά τους ανοιχτά, να τους βγάλουμε και από πάνω στο σφυρί ό,τι έχουν και δεν έχουν. Είναι δυνατόν; Ας έρθει μια διάταξη στη θέση εκείνης του Παπαθανασίου που θα διασφαλίζει πλήρως και τους δανειολήπτες και τους εγγυητές των δανείων τους. Διαφορετικά υπάρχει πρόβλημα και περιμένω να ακούσω τη λύση. Είμαι βέβαιος ότι θα τη δώσετε! Και σ’ αυτούς που την έχουν ανάγκη, συμπεριλαμβάνω, πέραν των ελευθέρων επαγγελματιών και τους αγρότες.»
