Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων-Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη διαμηνύει ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με υπουργικές αποφάσεις, που προετοιμάζουν την εξαθλίωση των πασχόντων και την εξόντωση των κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της χώρας.
Συγκεκριμένα η με αρ. πρωτ. οικ. 53768 Υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε στις 1 Ιουλίου 2014 στο ΦΕΚ 1796/ΤΒ΄, ορίζει τα όρια φαρμακευτικής δαπάνης των ιατρών ανά ασθενή, ανά ειδικότητα, ανά νομό και ανά μήνα (εποχικότητα) καθώς επίσης και ποσοστιαία όρια συνταγογράφησης για τα φάρμακα δραστικών ουσιών εκτός προστασίας, τα οποία όρια δεν επαρκούν προκειμένου ένα άτομο με Σακχαρώδη Διαβήτη να λάβει ακόμη και τη στοιχειώδη αγωγή για την ρύθμιση της πάθησής του.
Εκείνο το οποίο δημιούργησε τεράστια ανησυχία είναι ότι στο ΦΕΚ δεν αναφέρεται πουθενά η εξαίρεση φαρμάκων για το Σακχαρώδη Διαβήτη.
Έτσι οδηγούμαστε στο απλό συμπέρασμα ότι ένα άτομο με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1 που έχει μέσο μηνιαίο κόστος φαρμάκων περί τα 250€ καθώς και ένα άτομο με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 που έχει μέσο μηνιαίο κόστος φαρμάκων περί τα 200€ ( χωρίς να συνυπολογίζονται στις δυο περιπτώσεις τα φάρμακα των επιπλοκών και των συνοδών παθήσεων που μπορεί να λαμβάνουν οι πάσχοντες ) δεν θα μπορούν να συνταγογραφούν τα φάρμακα τους, διότι το μηνιαίο πλαφόν ανά ασθενή ορίζεται περίπου στα 40-50 ευρώ το μήνα.
Έχουν αναλογιστεί οι ιθύνοντες τι σημαίνει αυτό για μια ανθρώπινη ζωή , αλλά και τι επιβάρυνση θα επιφέρει στο σύστημα υγείας;
Το Υπουργείο Υγείας στην προσπάθειά του να προχωρήσει στην περιστολή των δαπανών υγείας, για τις οποίες δεν έχουν καμία ευθύνη οι πάσχοντες, αλλά οι εκάστοτε πολιτικές για τη Δημόσια Υγεία και την Κοινωνική Ασφάλιση, λαμβάνει αποφάσεις οι οποίες δεν θα οδηγήσουν μόνο στην μεσοπρόθεσμη αύξηση των δαπανών υγείας που κατευθύνονται στις επιπλοκές του Σ.Δ. αλλά κυρίως θα αποβούν μοιραίες για την υγεία των πασχόντων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τη δέσμευση του Υπουργείου Υγείας για την εξαίρεση του Σακχαρώδη Διαβήτη από το εν λόγω πλαφόν, που δημιουργεί, αφενός ένα νέο Καιάδα για τα άτομα με Διαβήτη και τις οικογένειές τους αφετέρου πάσχοντες δύο ταχυτήτων, τους έχοντες και μη έχοντες.
Καμία οικονομική κρίση δεν μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια απεχθή μέτρα.
