Η ευκολία με την οποία περνάς από τη Χίο στην Τουρκία θα είναι πάντα πηγή διασκέδασης για μένα. Το καραβάκι ξεκινάει νωρίς το πρωί και σε επιστρέφει νωρίς το βράδυ έτσι ώστε να μπορείς να περάσεις μια ολόκληρη ημέρα «απέναντι» χωρίς την υποχρέωση της διανυκτέρευσης. Επιπλέον, το αντίτιμο είναι περισσότερο από προσιτό: 15 ευρώ και οι δύο διαδρομές.
Εχοντας λοιπόν ένα σχεδόν πλήρες 10ωρο στη διάθεσή σου, οι επιλογές για το πώς θα το σπαταλήσεις πολλαπλασιάζονται. Κι αν υποθέσουμε ότι έχεις ξεμπερδέψει με τον πρωταρχικό και αυτονόητο προορισμό (Σμύρνη) και η διάθεση για εξερεύνηση παραμένει σε υψηλά επίπεδα, στο τραπέζι βρίσκονται μια σειρά από δελεαστικές προτάσεις μικρού και μεσαίου ρίσκου: τα Αλάτσατα είναι με διαφορά η πιο ασφαλής επιλογή, με την έννοια ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει τις προσδοκίες.
Κι αυτό είναι μια σχετικά πρόσφατη «είδηση», από την άποψη ότι η εκτόξευση του παλιού ελληνικού χωριού στον αφρό της πλέον κοσμοπολίτικης εκδοχής των πιο βόρειων μικρασιατικών ακτών βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία 10 χρόνια.
Προσοχή στη συνεννόηση
Η έννοια του «ρίσκου» για την οποία μιλήσαμε νωρίτερα έχει να κάνει με δύο διαφορετικά πράγματα. Πρώτον, με την καλή τύχη. Η Τουρκία διαθέτει ένα άριστο δίκτυο υπεραστικών λεωφορείων που καλύπτει κάθε προορισμό. Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα ας πούμε λιγότερο καλά νέα είναι ότι η συχνά περιορισμένη γνώση των αγγλικών μπορεί να σας βάλει προσωρινά σε μπελάδες. Ομως, τίποτα πραγματικά δύσκολο. Οταν, λοιπόν, φτάσετε στον Τσεσμέ και περπατήσετε τα περίπου 1.500 μέτρα μέχρι τον σταθμό των λεωφορείων, φροντίστε να είστε απολύτως ξεκάθαροι ως προς τον ακριβή προορισμό σας. Για τα Αλάτσατα (Alacati), προσδιορίστε στον οδηγό ή στον εισπράκτορα (πληρώνετε μέσα στο λεωφορείο) ότι θέλετε να κατεβείτε στο κέντρο (sehir merkezi). Κι αυτό γιατί περιμετρικά του αναδυόμενου τουριστικού προορισμού έχουν αναπτυχθεί μια σειρά από παραθεριστικοί οικισμοί που μπορεί να σας αποπροσανατολίσουν. Εκτός κι αν θέλετε να κολυμπήσετε, όσο το επιτρέπει ο καιρός. Σε αυτήν την περίπτωση, αγνοήστε τον κατασκευαστικό πυρετό που απευθύνεται σε ευκατάστατους παραθεριστές από τη Σμύρνη και κυρίως από την Κωνσταντινούπολη και τραβήξτε για το θέρετρο της Ilica. Ούτως ή άλλως, απέχει από τα Αλάτσατα λίγα λεπτά της ώρας. Η ευρύτερη περιοχή του Τσεσμέ βρίσκεται στο επίκεντρο μιας ευρύτερης αναπτυξιακής προσπάθειες της τουριστικής βιομηχανίας της Τουρκίας και τα παραθεριστικά συγκροτήματα χτίζονται το ένα μετά το άλλο.
Φτάνοντας στα Αλάτσατα, 10 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τσεσμέ και 70 χλμ. νοτιοανατολικά της Σμύρνης, δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Η πρώτη εικόνα είναι τρεις ανακατασκευασμένοι ανεμόμυλοι σε ένα μικρό ύψωμα δυτικά της «πλατείας» που λειτουργεί ως προπομπός για τον κυρίως οικισμό με τα καλντερίμια. Αμέσως το τοπίο αποκτά ένα έμβλημα, ένα σημείο αναφοράς, πολύ «αιγαιοπελαγίτικο».Ομως, η πραγματική έκπληξη κρύβεται στα δρομάκια του παλιού ελληνικού χωριού που τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα αριθμούσε 18.000 κατοίκους, στη συντριπτική τους πλειονότητα Ελληνες.
Αλλη ατμόσφαιρα
Η ατμόσφαιρα αλλάζει αμέσως: τα παλιά ελληνικά σπίτια με τα φρέσκα τους χρώματα, τις περιποιημένες αυλές (όταν υπάρχουν) και κυρίως τις καλοφτιαγμένες επιχειρήσεις που φιλοξενούν σε αυτόν τον δεύτερο κύκλο ζωής τους (όμορφα καφέ, εστιατόρια, μπιστρό, μπουτίκ ξενοδοχεία, μαγαζάκια με αναμνηστικά, είδη δώρων κ.λπ.) χαρίζουν ένα σχεδόν νησιωτικό τόνο. Η δουλειά που έχει γίνει στα σπίτια είναι αξιόλογη, καθώς δεν μιλάμε για έναν μικρό αριθμό κτισμάτων, ούτε για κάτι εύκολο ή αυτονόητο. Οι νέες όψεις αποπνέουν σεβασμό και αγάπη.
Αυτήν την αίσθηση έχεις αντικρίζοντας και τον επιβλητικό ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου που λειτουργεί από το 1938 ως μουσουλμανικό τέμενος. Τρίκλιτη βασιλική μεγάλων διαστάσεων, με υπερυψωμένο το κεντρικό τμήμα της στέγης και πολλά παράθυρα, αποτελεί σημαντικό έργο του Στράτου Καλονάρη. Η πρόσφατη αναστήλωση αποκάλυψε σχεδόν όλες τις εικόνες στο ανώτερο τμήμα του τέμπλου.
Στα Αλάτσατα μπορεί κανείς να ξοδέψει μια ολόκληρη ημέρα, τουλάχιστον. Περιπλανηθείτε στα σοκάκια, πιείτε τον καφέ σας, χαζέψτε τα ζευγάρια των μελλόνυμφων που έρχονται εδώ για τις αναμνηστικές φωτογραφίες του γάμου τους. Ολα είναι «πολύ» Ελλάδα.
Πηγή: Καθημερινή
