Βγερού
γλυκά φανού
του Γιώργου Χατζόπουλου
από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ
Υπό την Αιγίδα του Δήμου ΧΙΟΥ και με την υποστήριξη του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου
1 – 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ στο ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ
Μια σύγχρονη Ελληνίδα γυναίκα, η Αγγελική, μέσα από τη συγκλονιστική αφήγηση της Βγερούς, που επέζησε της Σφαγής στη Χίο και της δουλείας στη Σμύρνη, προσπαθεί να συναρμολογήσει την κατακερματισμένη ταυτότητα της.
Δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικές γυναίκες, δύο αφηγήσεις. Η μία κραυγή επιβίωσης και αυτογνωσίας. Η άλλη, μαρτυρία και ταυτόχρονα καταγγελία. Και οι δύο συναρμολογούν μία κοινή μνήμη, μία ελπίδα του μέλλοντος, μία ιστορία.
Αν την ακούσεις δεν την ξεχνάς!
Γίνεσαι μέρος της!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Κορίνα Βασιλειάδου
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Επιμέλεια Κίνησης: Κωνσταντίνος Κατσιαμάκης
Σκηνικά – Κοστούμια & Σχεδιασμός φωτισμών: Κέλλυ Εφραιμίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κλέα Σαμαντά
Επιστημονική συνεργάτης: Στέλλα Τσιροπινά
Παίζουν: Ελευθερία Τέτουλα, Μελίνα Αποστολίδου
Φωνή Ανθής: Ειρήνη Κυριακού
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
1- 5 Απριλίου 2015
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη-Σάββατο 21.00, Κυριακή 20.00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ 75’
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γενική είσοδος: 12€, μειωμένο: 8€
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ στο ταμείο του Θεάτρου: 10€
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ
ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ
2310237700
www.avlaiatheatre.gr
Η παράσταση βρίσκεται Υπό την Αιγίδα του Δήμου ΧΙΟΥ
& την υποστήριξη του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου
ΧΟΡΗΓΟΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Masticha Shop, ThessPrint, ELC Argiris Hatzopoulos
Θέατρο του Θερμαϊκού
Το «Θέατρο του Θερμαϊκού» ιδρύθηκε από τους Ελευθερία & Λεωνίδα Τέτουλα το φθινόπωρο του 2014 στη Θεσσαλονίκη. Η «Βγερού γλυκά Φανού» είναι η πρώτη του παραγωγή. Πρόθεση του θεάτρου είναι μέσα από ένα ήθος συνεργατικής δουλειάς ν’ αναπτύξει παραγωγές που θ’ αναδεικνύουν σημαντικές στιγμές της ιστορίας και της παράδοσής προκειμένου να τις υποβάλλουν σ’ ένα διάλογο με το σήμερα. Με αφετηρία ένα project, όπου έρευνα, μελέτη και δημιουργία θα εμπλέκονται, το τελικό προϊόν, η παράσταση, να λειτουργεί ως μνημονική πράξη και ως πολιτική και πολιτισμική παρέμβαση.
Θέατρο του Θερμαϊκού
Site: theatrothermaikos.gr
Facebook// Θέατρο-του-Θερμαϊκού
E-mail: [email protected]
Τηλ: 6932201888
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΓΕΡΟΥΣ & ΤΗΣ ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ
Η Βγερού λέει την ιστορία της.
Μια αληθινή ιστορία. Αν την ακούσεις δεν την ξεχνάς!
ΓΙΝΕΣΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ!
«…ηθέλησα δια του τύπου να περισώσω ταύτας, βλέπων ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος αφαιρεί εκ μέσου ημών ου μόνον τα λείψανα, αλλά και αυτούς έτι τους αμέσους απογόνους των θυμάτων της Σφαγής, οίτινες αναμβισβητήτως είναι ακένωτα ταμεία ιστορικών πληροφοριών…
Στυλιανός Γ. Βίος, «Η σφαγή της Χίου εις το στόμα του χιακού λαού», Αιγέας, 2008 (πρώτη έκδοση: 1922
(Στο βιβλίο του Σ.Γ. Βίου 43 αφηγητές, οι 13 είναι άτομα που επέζησαν της Σφαγής και οι υπόλοιποι 30 «αμέσως απογόνων των», αφηγούνται « μίαν ζωντανήν εικόνα και αναπαράστασιν πλείστων φρικιαστικών επεισοδίων της φρικαλέας εκείνης
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ
Από 1 Απριλίου του 1822 μέχρι τα τέλη Αυγούστου, μέσα σε πέντε μήνες, υπολογίζεται ότι από τους 117.000 κατοίκους που είχε πληθυσμό το νησί, οι 42.000 σφαγιάστηκαν, οι 10.000 από αυτούς στο Κάβο Μελανιός, περίπου 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη.
Φραγκομίχαλος Κώστας, Oι σφαγές της Xίου του 1822: Ποιος ο ακριβής αριθμός των θυμάτων τους; Άλφα Πι, 2009
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΒΓΕΡΟΥ
Βγερού” φωνάζουνε τη “Βέρα” στη Χίο. Στα λατινικά “Βέρα” σημαίνει “αληθινή” και στα ρώσικα (“Вера”) πιστή.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΓΕΡΟΥ
«Δεν ξέρω αν είναι ρωμιά, τουρκάλα ή φράγκισσα, -άσε που δεν ξέρω και πού αρχίζει το ένα και πού τελειώνει το άλλο,- όμως είναι αυτή που είδε σάρκες και ρούχα να γίνονται ένα, το αίμα να τρέχει ποτάμι ανάμεσα στα πόδια των κοριτσιών, είναι αυτή που είδε στήθη γυναικών κομμένα φέτες, μυαλά χυμένα στους ώμους σαν από μια παραγεμισμένη κούπα, βρέφη κομματιασμένα να κείτονται πεταμένα στα βράχια. Είναι αυτή που είδε τη Μεγάλη Σφαγή, αυτή που έζησε το γιουρούσι, το πελέκι, που μεγάλωσε με κλάματα, με θρήνους και με μοιρολόγια. Είναι αυτή που άκουσε το σμίξιμο των σπαθιών με τη σάρκα, τις φωνές των μανάδων που βλέπανε τις κόρες τους να βιάζονται, το τρίξιμο των δοντιών και τις τουφεκιές να σφυροκοπάνε στον αγέρα. Είναι αυτή που κανένας ήχος της φύσης πλέον δεν της φαίνεται γλυκός, κανένα κελάηδημα αηδονιού το ξημέρωμα δεν την χαροποιεί, γιατί στα αυτιά της ηχούν ακόμα οι κραυγές και τα ουρλιαχτά. Αν και βρήκε τη δύναμη ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί, να κάμει πέντε παιδιά, να τα μεγαλώσει και να τα θεριέψει, πάντοτε ο ύπνος της σαν το θάνατο ήταν πικρός και τα όνειρά της πάντα θα τα στοιχειώνουν οι εκατοντάδες, οι χιλιάδες νεκροί που χάθηκαν μέσα σε λίγες μέρες και μαζί τους χάθηκαν τα ονόματά τους και οι μνήμες τους, χάθηκαν κι οι απόγονοί τους που θα τους μνημόνευαν. Χιλιάδες κρανία σαπίζουν στα δάση και στα χωράφια, ανάμεσά τους των γονιών της και των αδερφών της, των συγγενών και των φίλων της, των συγχωριανών της, ανθρώπων που γνώρισε κι έζησε μαζί τους και χάθηκαν. Ωστόσο, ποτέ δεν είπε: «Καταραμένη η φυλή που έκανε τις σφαγές. Καταραμένη η γενιά που τους αφάνισε!» Όμως λέει ασυγχώρητοι όσοι βάδισαν στο μονοπάτι της παλιανθρωπιάς. Κι ας είναι Γιουρούκοι, Ζεϊμπέκοι, Αρναούτηδες, Τούρκοι ή Έλληνες, Οβραίοι ή Φράγκοι. Ασυγχώρητοι όσοι στο όνομα του Θεού ή του χρήματος, της απληστίας ή της εκδίκησης, βρωμίζουν τη ζωή με τις πράξεις τους. Κάτω από τα δάκρυά της μίσος δε θα βρείτε. Δεν ζητάει εκδίκηση. Μνήμη ζητάει! Μνήμη πικρή σαν πικραμύγδαλο. Να την εβάζεις κάθε πρωί στο στόμα, για να θυμάσαι πόσο γλυκιά κι όμορφη είναι η ζωή. Όχι μόνο για μας τους Χιώτες, για όλη την ανθρωπότη! Και με τούτη τη μνήμη να τη ξαναφτιάξεις από την αρχή. Αυτή είναι!»
Απόσπασμα από τη νουβέλα: «Βγερού γλυκά φανού» του Γιώργου Χατζόπουλου
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ, απόγονος της Βγερούς
«Χρόνια μετά, λίγο πριν μπούμε στη νέα χιλιετία, λίγο πριν το τέλος του εικοστού αιώνα, εμείς που πάντα ξεχειλίζαμε από ζωντάνια, που ο θάνατος δεν ήταν παρά ένα κακόγουστο αστείο, που πάντα αφορούσε τους άλλους και ποτέ εμάς, που η απογοήτευση, ο θυμός και το μίσος ποτέ δεν μας είχαν κυριεύσει, αρχίσαμε να νιώθουμε απελπισμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι… Σιγά σιγά, όλα όσα μέχρι τότε νοηματοδοτούσαν τη ζωή μας σκόρπισαν, όπως ο άνεμος τις στάχτες μιας φωτιάς που σιγοσβήνει. Ζούσαμε σ’ έναν κόσμο που τίποτα δεν είχε σημασία κι ούτε θα ξαναποκτούσε. Ό,τι κι αν συνέβαινε γύρω μας, ήταν σαν κάτι που ήδη είχε συμβεί, σαν κάτι που έμοιαζε με ανάμνηση κι εμείς απλά το παρακολουθούσαμε σαν σε όνειρο, δίχως να μας αγγίζει, δίχως να μας αφορά.»
Απόσπασμα από τη νουβέλα: «Βγερού γλυκά φανού» του Γιώργου Χατζόπουλου
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Τη μουσική της παράστασης έγραψε ο Κώστας Βόβμολος, ένας μουσικός με πλούσια ερευνητική δράση και δημιουργία σ την παραδοσιακή μουσική της Μεσογείου, με τους «Primavera en Salonico». Με μεγάλη εμπειρία στο παραδοσιακό και πολυφωνικό τραγούδι, στις μουσικές παραδόσεις ξεκινώντας από το θεατρικό λόγο δημιούργησε μία μουσική για την παράσταση που έχει τα χρώματα που διατηρούν τις παραδόσεις αναγνωρίσιμες και ταυτόχρονα δίνουν παράλληλα μια προέκταση στις αισθητικές του σήμερα.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ «ΒΓΕΡΟΥ ΓΛΥΚΑ ΦΑΝΟΥ» τραγουδισμένο από τον Παντελή Θαλασσινό
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερος ερμηνευτής αυτού του τραγουδιού, που είναι γεμάτο αναφορές σε χιώτικα θαλασσινά τοπία, από τον Χιώτη Παντελή Θαλασσινό. Γιατί τα τοπία εκτός από τη δική τους εκδοχή ιστορίας, μυθολογίας και πολιτικής, έχουν και τη δική τους φωνή.
Στην Αποθύκα και στην Αυλωνιά
στα Μαγεμένα, στα Φανά
λίγο πριν πέσει ο ήλιος στ’ ανοιχτά
φωτιές ανάβουν τα παιδιά
σιγά μιλούν και μουρμουρούν
παρηγοριά δεν έχουν
Βγερού, Βγερού
Βγερού ευλογημένη
εσύ την Άγια Δύναμη
εσύ και το Άγιο Γάλα
Βγερού, Άγια Βγερού
γλυκά Φανού
σαν μικρομάνα παφλασμού
κι απόκοσμο τραγούδι
Τραγούδι: Παντελής Θαλασσινός
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Στίχοι: Γιώργος Χατζόπουλος
ΓΙΑΤΙ Η ΒΓΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει την προσωπική του ζωή, την προσωπική του ιστορία και περιπέτεια, αλλά συγχρόνως κουβαλά μέσα του και μια άλλη ιστορία που δεν είναι μόνο δική του, είναι μια ιστορία και μια περιπέτεια που αφορά έναν ολόκληρο λαό.
Η ιστορία της «Βγερούς» συγκροτεί ένα ορίζοντα επικαιρότητας καθώς η ανάμνηση, η διάγνωση και η πρόγνωση συνυπάρχουν και τη συγκροτούν.
Η ΒΓΕΡΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΕΤΕΥΣΗ
Σίγουρα οι νέες πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες υποβάλλουν και νέες πρακτικές, όμως κάποιες αξίες, όπως η ελευθερία και η αξιοπρέπεια και κάποιες ανθρώπινες ιδιότητες, όπως η μνήμη, δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ποτέ διαπραγματεύσιμες.
ΠΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΒΓΕΡΟΥ
Η «Βγερού» γεννήθηκε μέσα από ένα project που περιελάμβανε ένα ερευνητικό κομμάτι, το οποίο απαρτίζουν ταξίδια στη Χίο, μελέτες της Χιακής ιστορίας της μουσικής παράδοσης και συνεντεύξεις με κατοίκους του νησιού, κι ένα καλλιτεχνικό κομμάτι το οποίο είναι η δημιουργία ενός αφηγηματικού κειμένου και η δραματουργική παράστασή του.
Μεταξύ του 2012 και 2014 ταξιδέψαμε στη Χίο και στη Σμύρνη συλλέξαμε βιβλιογραφικό και φωτογραφικό υλικό, συναντηθήκαμε με Χιώτες που είναι απόγονοι ανθρώπων που επέζησαν της σφαγής, καταγράψαμε τις αφηγήσεις τους και ερευνήσαμε τον τρόπο με τον οποίο οι αφηγήσεις για τη Σφαγή και τη δουλεία που ακολούθησε μεταφέρθηκαν από στόμα σε στόμα μέχρι σήμερα.
Βασικός συνεργάτης σε αυτήν την έρευνα ήταν η Στέλλα Τσιροπινά, φιλόλογος στη Χίο με μεγάλη ερευνητική και συγγραφική εργασία στην παράδοση και τα έθιμα των κατοίκων του νησιού. Με βασικό εργαλείο το υλικό από το βιβλίο του Στυλιανού Γ. Βίου «Η Σφαγή της Χίου εις το στόμα του Χιακού λαού» και σύγχρονες αφηγήσεις -μαρτυρίες που η Στέλλα Τσιροπινά είχε συλλέξει επί σειρά ετών, αλλά και τις μαρτυρίες ξένων και Οθωμανών περιηγητών προέκυψε ένα υλικό, μέσα από το οποίο γεννήθηκε η ιστορία της «Βγερούς» και της «Αγγελικής». Η Στέλλα Τσιροπινά εκτός από την καθοδήγηση και οργάνωση της έρευνας συνέβαλλε στην δραματουργική επεξεργασία της αφήγησης της «Βγερούς» και μετέφερε την αφήγηση της στην Χιώτικη ντοπιολαλιά.
Οι συντελεστές της παράστασης τόσο στο ερευνητικό κομμάτι όσο και στο καλλιτεχνικό εστίασαν όχι τόσο στα ιστορικά γεγονότα του 1822 ούτε στην επακόλουθη εθνοκεντρική διαχείρισή τους, ούτε στην, για πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες, υποβάθμιση και αποσιώπηση τους, όσο στο πως η μαρτυρία ή μία διαμεσολαβημένη μαρτυρία μπορεί μέσω του θεάτρου να λειτουργήσει όχι μόνο ως «μάθημα» ιστορικής ταυτότητας, αλλά και ως μέσο για να αξιολογήσει κανείς τις σημερινές αξίες που οργανώνουν την καθημερινή ζωή των σύγχρονων ευρωπαίων και καθορίζουν τη στάση τους απέναντι σε παγκοσμιοποιημένα πλέον προβλήματα.
Η ιστορική άγνοια των γεγονότων της Σφαγής της Χίου στις αρχές του 18ου , όπως και άλλων παρόμοιων που συνέβησαν εκείνο τον αιώνα αλλά και τους επόμενους, με θύματα αλλά και θύτες Ευρωπαίους, θρέφει την αδράνεια των ευρωπαϊκών κοινωνιών και στηρίζει ένα κοινωνικό συμβόλαιο σιωπής που καλύπτει κάθε βίαιη δράση που συμβαίνει σε όλο το νότιο ημισφαίριο του πλανήτη.
Μπορεί ο πυρήνας του «Βγερού γλυκά Φανού» να είναι η σφαγή της Χίου και το φαινόμενο της δουλείας, να είναι ένα έργο που διερευνά την αγριότητα της ανθρώπινης φύσης και τη διαχρονική σιωπή που την περιβάλλει ωστόσο είναι ταυτόχρονα και μία απόπειρα διερεύνησης της ταυτότητας της γυναικείας ταυτότητας των δύο τελευταίων αιώνων.
ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
Συγγραφέας
Γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Παιδαγωγικά στο ΠΤΜ, Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Συγκριτική Λογοτεχνία σε μεταπτυχιακό επίπεδο στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ Εργάζεται ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Θεατρικά έργα του: «Μοργκεντάου» (2003), ανέβηκε στην Πειραματική Σκηνή της Τέχνης στο Θέατρο Αμαλία το 2007 σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου, «Πλατεία Εμπορίου ή πόσο καλό είναι το φως» (2004), «Νι Πι ο τελευταίος Πειρατής του Αιγαίου και το νερό της ζωής» (2013), «Βγερού Γλυκά Φανού» (2014)
ΚΟΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ
Σκηνοθέτης
Η Κορίνα Βασιλειάδου έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, ενώ έχει συνεργαστεί με θεατρικούς οργανισμούς όπως η Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», το Εθνικό Θέατρο, το «Θεσσαλονίκη 1912-2012», ο θίασος «ΚΑΝΙΓΚΟΥΝΤΑ», το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, το ΚΘΒΕ κ.α. Έχει εργαστεί, επίσης, σε διαφόρους τομείς της θεατρικής παραγωγής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά θεατρικά προγράμματα σε συνεργασία με το Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ, τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Harvard, τη θεραπευτική κοινότητα ΚΕΘΕΑ Ιθάκη κα. Εργάζεται ως καθηγήτρια Υποκριτικής στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Ανδρέα Βουτσινά και είναι μέλος της Επιτροπής Θεάτρου της Διεύθυνσης Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης.
ΚΏΣΤΑΣ ΒΟΜΒΟΛΟΣ
Συνθέτης
Ο Κώστας Βόμβολος έχει γράψει μουσική για περισσότερες από 150 θεατρικές παραστάσεις, 3 ταινίες μεγάλου μήκους και αρκετά ντοκιμαντέρ. Συνεργάστηκε κυρίως με το ΚΘΒΕ, το Εθνικό Θέατρο, την Πειραματική Σκηνή της ”Τέχνης”, το Θέατρο Τέχνης, τα ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Καλαμάτας, Καβάλας, Σερρών, τη Νέα Σκηνή Τέχνης, την Actors Touring Company του Λονδίνου κ.α. Από το 1994 διευθύνει το συγκρότημα Primavera en Salonico, το οποίο σε συνεργασία με τη Σαβίνα Γιαννάτου έχει κυκλοφορήσει 8 cd και έχει εμφανιστεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης , τις μεγαλύτερες πόλεις των ΗΠΑ, στον Καναδά, την Αργεντινή, την Αυστραλία, την Κίνα, την Κορέα κ.α. Συμμετέχει στο συγκρότημα ”Χειμερινοί κολυμβητές”. Διδάσκει στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.
ΚΕΛΛΥ ΕΦΡΑΙΜΙΔΟΥ
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος – Φωτίστρια
Η Κέλλυ Εφραιμίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1983. Αποφοίτησε από το Τμήμα Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ειδίκευση στη Σκηνογραφία και την Ενδυματολογία.
Έχει συνεργαστεί με το Κ.Θ.Β.Ε. ως βοηθός των σκηνογράφων Γιώργου Πάτσα, Έρσης Δρίνη και Ε. Καρακώστα και με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης ως βοηθός του σκηνογράφου Απόστολου Βέττα. Έχει επίσης εργαστεί ως φωτίστρια σε σειρά παραστάσεων κι έχει σχεδιάσει θεατρικά και εικαστικά εργαστήρια για παιδιά και μεγάλους. Είναι ιδρυτικό και ενεργό μέλος της Ομάδας Εικαστικού Φωτισμού beforelight, με την οποία έχει συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, σε έργα στο Φεστιβάλ Αθηνών 2010, στη 2η και 4η Biennale Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, στο Video Art Athens ’07 και στο Μουσείο της Ακρόπολης. Έχει εργαστεί ως θεατροπαιδαγωγός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (2010-2012)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΙΑΜΑΚΗΣ, Χορευτής, χορογράφος
Σπουδές: Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ως χορευτής συνεργάστηκε με τις ομάδες: ballet tan, inertia dancetheater, χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ, xsoma, L Reducta, Χοροθέατρο ΚΘΒΕ, Πέρσας Σταματοπούλου, τεχνηέντως, Σύλβιας Κατσαρού κ.ά. και τους εικαστικούς L. Cuenca, Χ. Παναγιώτου, Ρ. Μπέλλου. Ως χορευτής και χορογράφος συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες: Σ. Χατζάκη, Ν. Ράπτη, Έ. Γούση, Τ. Αγγελόπουλο. Από το 2006 διδάσκει σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό σε ενήλικες και κίνηση σε ηθοποιούς. Τα τελευταία χρόνια, συνεργάζεται με ψυχοθεραπευτές Gestalt σε σεμινάρια ψυχοθεραπείας και κίνησης.
ΣΤΕΛΛΑ ΤΣΙΡΟΠΙΝΑ, Επιστημονική υπεύθυνη
Η Στέλλα Τσιροπινά γεννήθηκε στη Χίο, όπου ζει και εργάζεται ως καθηγήτρια φιλόλογος. Έργα της: Ο κύκλος που έκλεισε (Χίος, 1999 και 2001), Φώτης Αγγουλές: πορεία στο φως και το σκοτάδι της ζωής του (Χίος, 2010), Η θεατρικότητα των χιακών εθίμων του εορτολογίου: Πρωτοχρονιάτικα καραβάκια. Λάζαροι (Χίος, 2012, Α΄ τόμος διδακτορικής διατριβής στο Τμήμα Θεάτρου Α. Π. Θεσσαλονίκης)
ΤΕΤΟΥΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Ηθοποιός
Απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής ΒΕΑΚΗ. Έπαιξε στην τηλεόραση 2005-2006, «Φιλοδοξίες», 2005-2006, «Θα βρεις το δάσκαλο σου», στο Θέατρο 2004-2005, στο «Αίσωπος, κάτι θέλει να μας πει», σκηνοθεσία Κάρμεν Pουγγεpη, 2004 « Αν εσύ ήμουν εγώ», ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, τοu Δημήτρη Σεϊταvη, σκηνοθεσία: Ιωάννα Μιχαλακοπούλου, 2003, Πητερ Παν, ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης , σκηνοθεσία: Πελαγία Αγγελίδου, 2007, ΚΘΒΕ, Η Πεντάμορφη και το τέρας , σκηνοθεσία Γλυκερία Καλαιτζή, 2008, ΚΘΒΕ Ματωμένος γάμος, σκηνοθεσία Γιάννης Ιορδανίδης, 2009, ΚΘΒΕ το κορίτσι με τα μαύρα, σκηνοθεσία Γρηγόρης Καραντινάκης, 2010, ΚΘΒΕ ο κύριος Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάτι, σκηνοθεσία Κώστας Καζάκος, 2011 ΚΘΒΕ υπάρχει και φιλότιμο, σκηνοθεσία Γιώργος Κιουρτζίδης, 2012 Αργοναυτική εκστρατεία, σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη.
ΜΕΛΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ, Ηθοποιός
Από το 1998 για 7 χρόνια υπήρξε μέλος του ΚΘΒΕ, συμμετέχοντας σε περισσότερες από 15 παραγωγές, με σκηνοθέτες όπως ο Γ. Ρήγας, ο Σωτ. Χατζάκης, ο Γ. Ιορδανίδης και ο Δ. Χρονόπουλος. Αποχώρησε από το ΚΘΒΕ προκειμένου να λάβει μέρος στην Ελληνο-ολλανδική συμπαραγωγή “Ικέτιδες ” του Ευριπίδη, σε συν-σκηνοθεσία Paul Koek και Μ. Μαρμαρινού ,παίζοντας τον ρόλο της Ευάδνης. Η παράσταση παίχτηκε σε πολλές πόλεις της Ολλανδίας πριν κλείσει την περιοδεία της στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Ακολούθησαν άλλες δύο συνεργασίες με τον Μ. Μαρμαρινό. Tο “Πεθαίνω σαν Χώρα” του Δημ. Δημητριάδη που παίχτηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών και επιλέχθηκε να συμμετάσχει σε σημαντικά φεστιβάλ του εξωτερικού, όπως το Kunsten Festival des Arts στις Βρυξέλλες, το Festival d’ Automne του θεάτρου Odeon , στο Παρίσι, το Wienner Festwochen , στη Βιέννη κ.α. Και η παράσταση “Βίοι Αγίων” ( devised theater) που παρουσιάστηκε στο theseum ensembe , ένα θέατρο για της Τέχνες .Ενώ το 2011 συμμετείχε στην παράσταση Repulsion 6 της ομάδας Erasers.
