Άμεση κινητοποίηση και αποτελεσματική ενεργοποίηση της κυβέρνησης, και ειδικά του υπουργείου Παιδείας ώστε να μην υπάρχει καμιά θέση εκπαιδευτικού κενή στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, και να μην χαθεί ούτε μια διδακτική ώρα, ζητά με δήλωσή του ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης. Ταυτόχρονα, καλεί την κυβέρνηση να τολμήσει ρήξη με «στρεβλώσεις και παθογένειες ενός παλιού φαύλου συστήματος», προχωρώντας άμεσα σε ανασχεδιασμό των σχολικών υποδομών και σε συγχωνεύσεις τμημάτων σε όσα σχολεία της επικράτειας υπάρχουν τμήματα από 8-18 μαθητές.
Στη δήλωση-παρέμβασή του αυτή ο Σ.Δανιηλίδης προχώρησε με αφορμή και τις τελευταίες αποκαλύψεις του Τύπου για τον κίνδυνο να μείνουν ακάλυπτες δεκάδες χιλιάδες θέσεις εκπαιδευτικών στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια, με αποτέλεσμα να υπάρχουν χιλιάδες διδακτικές ώρες χαμένες σε βάρος των μαθητών.
«Δυστυχώς ο κίνδυνος των ακάλυπτων θέσεων στα σχολεία επανέρχεται. Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, έτσι και φέτος βρισκόμαστε αντιμέτωποι και πάλι με τα περίφημα κενά δασκάλων και καθηγητών στην εκπαίδευση. Κι αυτό όταν υπάρχουν λύσεις και μπορούν να αποφεύγονται αυτές οι δραματικές εξελίξεις», τονίζει στη δήλωσή του ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών, και συνεχίζει:
«Εδώ και χρόνια γινόμαστε μάρτυρες ενός θεάτρου του παραλόγου. Από τη μια έχουμε εκατοντάδες τμήματα σε σχολεία που λειτουργούν με ελάχιστους μαθητές, 8-10-12-15-18, και από την άλλη να ρίχνουμε κροκοδείλια δάκρυα είτε για τις χαμένες διδακτικές ώρες εξαιτίας ελλείψεων εκπαιδευτικών είτε για τις διπλοβάρδιες, ή και νηπιαγωγεία να λειτουργούν σε ακατάλληλους ενοικιαζόμενους χώρους καταστημάτων και βιοτεχνικών χώρων χωρίς βασικά προαπαιτούμενα. Δυστυχώς παγιώθηκε ένα φαύλο σύστημα, και σίγουρα αντιεκπαιδευτικό, που εξυπηρετούσε συμφέροντα πολλών άλλων πλην των ίδιων των μαθητών και της μόρφωσής τους.
«Να σπάσει το σύστημα…»
»Αυτό το σύστημα οφείλει επιτέλους η κυβέρνηση να το σπάσει. Πρέπει να αποφασίσει να συγκρουστεί με τα συντεχνιακά συμφέροντα και να εγκαταλείψει δια παντός τις αντιλήψεις και τις αρχές του πελατειακού συστήματος. Τα δημόσια σχολεία δεν υπάρχουν για να υπηρετούν τις κακώς εννοούμενες συντεχνίες και μικροσυνδικαλιστικές διεκδικήσεις, ούτε για να παίζει η κάθε κυβέρνηση με την αγωνία των μαθητών και των γονέων τους.
»Αλήθεια, όταν σε όλη την Ευρώπη τα τμήματα είναι της τάξης των 25 μαθητών και πλέον, πώς μπορούν να διατηρούνται ακόμη τα ολιγάριθμα στη χώρα μας; Ποια λογική το επιτάσσει;
»Είναι σαφές ότι μια ελάχιστα ευέλικτη και εγκαίρως προνοούσα και σχεδιάζουσα κυβέρνηση μπορεί να παρεμβαίνει και να δίνει ουσιαστικές λύσεις και όχι να δρα… πυροσβεστικά με ημίμετρα και αποσπασματικά μέτρα.
»Κι ένας τέτοιος τρόπος που μπορεί να δώσει -ή και σταθερά να δίνει- λύση στο πρόβλημα της υποστελέχωσης των σχολείων είναι οι συγχωνεύσεις πολύ ολιγάριθμων τμημάτων, με βάση τους 22-24 μαθητές ανά τμήμα, κάτι που είναι κοινά και επιστημονικά αποδεκτό, και παράλληλα προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία.
»Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαν να είχαν ξενοικιαστεί εκατοντάδες ακατάλληλα και μη λειτουργικά καταστήματα, στα οποία σήμερα στεγάζονται Νηπιαγωγεία, ειδικά στα συγκροτήματα της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν εκατομμύρια ευρώ που σπαταλώνται ασκόπως κάθε χρόνο για την ενοικίαση ακατάλληλων, μικρών και χωρίς βασικών υποδομών μαγαζιών ή βιοτεχνιών στα οποία στεγάζονται.
»Την κρίσιμη αυτή περίοδο, οι σημερινοί κυβερνώντες είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν κατάματα την πραγματικότητα, αυτήν που αφόριζαν και εξόρκιζαν μέχρι πριν λίγους μήνες, μέχρι πέρσι το Δεκέμβριο, και διατείνονταν ότι με ένα μαγικό ραβδί θα λυθούν όλα τα θέματα.
«Συναίνεση και συνεργασία…»
»Στη λογική της συνεννόησης, της συναίνεσης και της συνεργασίας με τους αυτοδιοικητικούς φορείς, με τόλμη και υπευθυνότητα οφείλουμε να προχωρήσουμε στη συγχώνευση χιλιάδων τμημάτων, με απαράβατο όριο τους 23-24 μαθητές, όταν μάλιστα σε όλη την Ευρώπη ο αριθμός των μαθητών είναι πολύ μεγαλύτερος ανά τάξη.
»Η οποιαδήποτε καθυστέρηση στο μέτωπο της συγχώνευσης ολιγάριθμων τμημάτων θα αποβεί σε βάρος των μαθητών και της εκπαίδευσης, και μάλιστα με τραγικά αποτελέσματα. Το Σεπτέμβριο εκατοντάδες τμήματα δεν θα έχουν εκπαιδευτικούς, όπως εκτιμάται και ομολογείται από ειδικούς φορείς, και χιλιάδες διδακτικές ώρες θα χαθούν υποβαθμίζοντας περαιτέρω τη δημόσια εκπαίδευσης προς όφελος των συμφερόντων της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
»Όσοι πραγματικά πιστεύουμε στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση ως αναγκαίο κοινωνικό αγαθό, το οποίο υποχρεούται η Πολιτεία να προσφέρει στη μαθητιώσα νεολαία, θα πρέπει να το αποδείξουμε με έργα και με πράξεις, και όχι πλέον ξανά και ξανά με λόγια. Πρέπει, ταυτόχρονα, να στηρίξουμε τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης με την καλή στελέχωση και τον καλό εξοπλισμό.
»Ξεπερνώντας ιδεοληψίες, δογματισμούς και προκαταλήψεις πρέπει η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας να τολμήσει να συγχωνεύσει εκατοντάδες τμήματα που λειτουργούν με 8 έως 18 μαθητές, μόνο και μόνο για να μη χαθούν –δήθεν- οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών. Πρέπει, επιτέλους, να σταματήσει αυτό το όργιο των χιλιάδων αποσπασμένων εκπαιδευτικών οι οποίοι -ενώ έχουν προσληφθεί και πληρώνονται ως εκπαιδευτικοί- δεν έχουν πατήσει και δεν πατούν το πόδι τους στις αίθουσες διδασκαλίας και στριφογυρίζουν στα γραφεία διευθυντών και προϊσταμένων εκπαίδευσης, στα γραφεία των περιφερειακών διευθυντών, σε υπουργικά, βουλευτικά ή και σε κάθε άλλου είδους γραφεία.
Επίσης, πρέπει να σταματήσει αυτή η προκλητική και παράνομη κατάσταση με τους εκπαιδευτικούς στην Πρωτγοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να εξαντλούν το ωράριό τους με 6-8 έως το πολύ 15 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα.
Μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση δεν μπορεί να θεωρείται η κατάργηση του ψηφιακού σύγχρονου σχολείου, η κατάργηση των διαδραστικών πινάκων και η επαναφορά του πίνακα με την κιμωλία.
«Υπάρχει προηγούμενο…»
»Η εμπειρία του δήμου μας δείχνει ότι μπορούμε να προχωρήσουμε με τολμηρές αποφάσεις. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, ερχόμενοι σε ευθεία αντιπαράθεση με αυτές τις κατεστημένες ‘‘συνδικαλιστικές’’ απόψεις, τα ίδια προτείναμε τα ίδια υποδεικνύαμε, τα ίδια πιστεύαμε και για τα ίδια αγωνιζόμασταν. Δυστυχώς, όμως, οι εκπρόσωποι των φορέων της εκπαίδευσης, είτε από την πλευρά της υπηρεσίας είτε από την πλευρά των ‘‘συνδικαλιστών’’, είχαν ορθώσει ισχυρό σιδηρούν παραπέτασμα απέναντι σ’ αυτές τις απόψεις. Και στις περιπτώσεις που κλείσαμε τα αυτιά μας στις Σειρήνες, αγνοώντας την έννοια του πολιτικού κόστους, τα γεγονότα ήρθαν να δικαιώσουν τις επιλογές μας, με το σύνολο των σχολικών κοινοτήτων που τμήματά τους συγχωνεύτηκαν να εκφράζουν δημόσια την ευαρέσκειά τους για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
»Αυτή την ποιοτική δημόσια και δωρεάν παιδεία στηρίζουμε εδώ και χρόνια με δημοτικά κονδύλια αξιοποιώντας το ισχυρό δημοτικό ταμείο, χωρίς να περιμένουμε ή να… εκλιπαρούμε την Πολιτεία για έναν διαδραστικό πίνακα. Διαθέτοντας εκατομμύρια ευρώ, κατασκευάζουμε νέα σύγχρονα σχολεία, προχωράμε στη δημιουργία δεκάδων νέων τμημάτων πληροφορικής και εργαστηρίων φυσικής και χημείας, τα οποία εξοπλίζουμε με τον πλέον σύγχρονο και αναγκαίο εξοπλισμό.
»Αυτό, όμως, δεν μπορεί να επαφίεται στον πατριωτισμό και τη δυνατότητα του κάθε δημάρχου ή του κάθε δήμου. Θα πρέπει επιτέλους το υπουργείο Παιδείας να τρέξει για να καλύψουμε τον χαμένο έδαφος σε σχέση με την ευρωπαϊκή εκπαίδευση και να κάνουμε πράξη το μεγάλο όραμα της Μελίνας για επένδυση στη γνώση, την παιδεία και τον πολιτισμό. Κι αυτά τα μεγάλα οράματα δεν υπηρετούνται κι ούτε διεκδικούνται όταν κάποιος ‘‘κλείνει το μάτι’’ σε συντεχνίες και μικροσυνδικαλιστικά συμφέροντα χάριν των πελατειακών σχέσεων.
»Απαιτείται τόλμη, σύγκρουση και σχεδιασμός. Το απαιτεί το μέλλον των παιδιών μας… Το επιτάσσει το μέλλον της χώρας μας…»
