Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουν επιφυλάξεις για το νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί σχετικά με τις βοσκήσιμες γαίες και αξιώνουν συγκεκριμένες βελτιώσεις, ώστε να μην αποτελεί επιζήμιο για το φυσικό περιβάλλον και για τις παράλληλες βιώσιμες δραστηριότητες.
Το νομοσχέδιο, ενώ αφορά τεράστιες εκτάσεις που σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού προσεγγίζουν πιθανόν τα 50.000.000 στρέμματα (50.000 τετρ. χιλιόμετρα) δηλαδή το 40% της Ελληνικής Επικράτειας, δεν αντιλαμβάνεται αυτές τις εκτάσεις ως οικοσυστήματα, δηλαδή ως ολοκληρωμένο φυσικό περιβάλλον με παράλληλες δραστηριότητες.
Υπό το άγχος της διασφάλισης όσο γίνεται περισσότερων εκτάσεων με τον χαρακτηρισμό “βοσκότοποι” για τον κτηνοτροφικό κλάδο, αφήνονται ανοικτά ενδεχόμενα αρνητικών επιπτώσεων στην μελισσοκομία, την καλλιέργεια αρωματικών φυτών, τις υδροπονικές καλλιέργειες και τον αγροτουρισμό, κύριες δραστηριότητες για μια βιώσιμη παραγωγική ανασυγκρότηση.
Το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο στις νησιωτικές περιοχές (Κρήτη, Νησιά του Αιγαίου) και στον περιαστικό χώρο, ενώ μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη για την ανάπτυξη νέων πρακτικών πράσινης οικονομίας στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η WWF, «σύμφωνα με το νομοσχέδιο, είναι επίσης σαφές ότι η “εξυπηρέτηση” της βόσκησης στα δάση και τις δασικές εκτάσεις που αποτελούν συγχρόνως βοσκήσιμες γαίες υπερισχύει άλλων σκοπών, όπως η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, και ειδικά των δασών και δασικών εκτάσεων (άρθρο 24 παρ. 1 εδ. α’ έως γ’)».
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε συγκεκριμένες τροποποιήσεις του νόμου, που να διασφαλίζουν μια συνολική διαχείριση των εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για βόσκηση. Συγκεκριμένα:
1. Να διορθωθούν οι ασάφειες που συνεπάγεται αυτό το «διπλό καθεστώς» (δασικές εκτάσεις και βοσκήσιμες γαίες), και να οριστεί ρητά ότι σε περίπτωση συγκρούσεων, η δασική και περιβαλλοντική μας νομοθεσία έχει πάντα το προβάδισμα.
2. Για τις προστατευόμενες περιοχές, θα πρέπει τα διαχειριστικά σχέδια βοσκήσιμων γαιών να αποτελούν τμήμα των διαχειριστικών σχεδίων προστατευόμενων περιοχών και να υπόκεινται στις ρυθμίσεις τους. Τα διαχειριστικά σχέδια των προστατευόμενων περιοχών, πρέπει να συνταχθούν άμεσα.
3. Να προβλέπεται η αναθεώρηση των διαχειριστικών σχεδίων για λόγους υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος και οικοσυστημάτων. Κατ’ ελάχιστο, το νομοσχέδιο θα πρέπει επίσης να προβλέπει μηχανισμούς εντοπισμού και εξαίρεσης από τις βοσκήσιμες γαίες ευάλωτων στην υπερβόσκηση δασών και δασικών εκτάσεων, όπως στον νησιωτικό και περιαστικό χώρο.
4. Να περιοριστούν δραστικά οι παρατάσεις λειτουργίας κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων χωρίς άδεια.
5. Να εναρμονιστεί το άρθρο 15 που αφορά τη συλλογή των νεκρών ζώων με την αντίστοιχη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να λαμβάνει υπόψη του και τη διατροφική αλυσίδα των άγριων (ελευθέρων ζώων).
6. Να υπάρχει κοινή βάση δεδομένων για τις βοσκήσιμες γαίες και συναρμοδιότητα με υπηρεσίες του υπουργείου περιβάλλοντος, ώστε να εξασφαλίζεται η ισόρροπη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαιτούμε, τέλος, ένα συνολικό σχεδιασμό για την ύπαιθρο, που δεν θα υπαγορεύεται από συγκεκριμένες δραστηριότητες, αλλά από μια συνολική αντίληψη για την ύπαιθρο και για το περιβάλλον.
