Σε εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Πέλλας του ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση, μίλησε το Σάββατο 23 Γενάρη στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών , ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, που στην τοποθέτησή του επισήμανε ανάμεσα σε άλλα :
«Δε θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερος χρόνος για να γίνει η σημερινή εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Πέλλας του Κόμματος, για την Κοινωνική Ασφάλιση, εν μέσω του λαϊκού ξεσηκωμού, εργαζόμενων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών ενάντια στο νέο αντιασφαλιστικό τερατούργημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Και από αυτό το βήμα, επαναλαμβάνουμε όχι μόνο τη συμπαράσταση και ενεργό συμπαράταξη του ΚΚΕ στον αγώνα που εξελίσσεται. Το ΚΚΕ δραστήρια, πρωτοπόρα μπαίνει μπροστά, σαν το μοναδικό κόμμα που δεν στήριξε ούτε μνημόνια, αλλά ούτε και τη μήτρα που τα γεννά, την κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων – της ατμομηχανής της καπιταλιστικής οικονομίας, τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλεί κάθε λαϊκό άνθρωπο, να συναισθανθεί τι διακινδυνεύει, ότι χτυπιέται το δικαίωμά του και των παιδιών του ακόμα και στην επιβίωση, όχι για 2-3 χρόνια των μνημονίων, αλλά για όλη την υπόλοιπη ζωή του, ιδιαίτερα να απευθυνθούμε στη νεολαία που της ετοιμάζουν ένα μαύρο μέλλον διαρκείας, δίχως τέλος στο αδιέξοδο. Να καλέσουμε τους πάντες να πάρουν τη θέση τους στο μετερίζι του αγώνα. Η απογοήτευση, η μοιρολατρία, η λογική του “τίποτα δε γίνεται”, η αδιαφορία και η αποχή θα πληρωθεί πανάκριβα. Και θα ανοίξει το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση, μεγαλύτερη οπισθοχώρηση, μεγαλύτερες, πιο αιματηρές απώλειες (έπονται άμεσα τα νομοσχέδια για το φορολογικό, τα κόκκινα δάνεια, το εργασιακό και τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, κ.ά.). Απώλειες που δε θα υπήρχαν, αν η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία δε συμβιβαζόταν με τη λογική του “μικρότερου κακού” που καταλήγει πάντα να είναι μεγαλύτερο από το προηγούμενο, δεν αρκούνταν με την απλή εναλλαγή εργολάβων που αναλαμβάνουν να κατεδαφίσουν ό,τι κέρδισε και όσα -έστω λίγα- απόλαυσε ο λαός.
Όσοι σκέφτονται ότι ο κατήφορος – δεν μπορεί – θα έχει ένα τέλος, δεν μπορεί να πάει πολύ μακρύτερα μετά τα όσα έχουμε θυσιάσει, μέχρι τώρα διαψεύστηκαν και θα διαψευστούν ακόμα πιο δραματικά. Ας θυμηθούν: τις τελευταίες μέρες πριν τις εκλογές του προηγούμενου Γενάρη που έφεραν το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ο περισσότερος κόσμος που τον ψήφιζε, έλεγε : “Εντάξει, μπορεί ο Τσίπρας να μην κάνει όσα υπόσχεται, αλλά τουλάχιστον θα σταματήσει αυτή η κατηφόρα”. Το σύστημα που υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ, ο καπιταλισμός δε γνωρίζει από “στάσεις”. Η κίνηση του κεφαλαίου, η επιθετικότητα του ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης δεν είναι παραξενιά κάποιων, είναι ο μόνος τρόπος επιβίωσής του. Και η κατηφόρα δε σταμάτησε, έγινε γκρεμός στον οποίο ο λαός πέφτει με “ελεύθερη πτώση”.
Τώρα, όχι αύριο, (π.χ. στις επόμενες εκλογές), είναι η ώρα να σταματήσει αυτή η “ελεύθερη πτώση”. Είναι η ώρα να αντιστραφεί η πορεία, να κοιτάξουμε προς τα πάνω. Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές δίνουν και θα δώσουν τα πάντα για αυτή την υπόθεση. Αλλά πρώτα από όλα είναι υπόθεση και ευθύνη του ίδιου του λαού.
Είμαστε πεισμένοι, ότι αν ο λαός συνειδητοποιήσει την τεράστια δύναμή του, μπορεί να προκαλέσει μια πρώτη ρωγμή, να αρχίσει να ξηλώνει στο τείχος που έχουν ορθώσει χρόνια τώρα οι εκμεταλλευτές του και τα κόμματα που τους δίνουν “γη και ύδωρ”, κατασφάζοντας το λαό.
Γινόμαστε συγκεκριμένοι. Πρώτος στόχος : να μη γίνει δυνατό, να εμποδιστεί η κυβέρνηση να καταθέσει το άθλιο, εγκληματικό αντιασφαλιστικό τερατούργημα στη Βουλή. Να συναισθανθεί, να φοβηθεί η ίδια αλλά και ολόκληρο το σύστημα ότι έχουν πολύ περισσότερα να χάσουν αν το προχωρήσουν. Ότι η αμφισβήτησή τους μπορεί να πάει πολύ πιο μακριά από το Ασφαλιστικό, πιο βαθιά. Και αυτό είναι κάτι που βαθιά (όπως οι ίδιοι ομολογούν) ανησυχεί όχι μόνο τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης, τα κόμματά της, που ψήφισαν και στηρίζουν το μνημόνιο και τον τρόπο ανάπτυξης που αυτό εξυπηρετεί, ανησυχεί και τους δανειστές, την τρόικα, την ΕΕ, τις ΗΠΑ. Ξέρουν πως ο αδύναμος κρίκος στο καπιταλιστικό τους σύστημα, τώρα η Ελλάδα, μπορεί -αν το αποφασίσει ο λαός- να γίνει ο δυνατός κρίκος του κινήματος που μπορεί να φέρει ριζικές ανατροπές.
Το σύστημα, οικονομικό και πολιτικό ξέρει ότι έχει μπροστά του δύσκολα μέτρα να περάσει. Μπορεί σήμερα για λόγους εντυπώσεων η ΝΔ (που επιδιώκει να ανασυγκροτηθεί σαν ο άλλος αξιόπιστος εναλλακτικός πόλος του συστήματος μετά την εκλογή του νέου αρχηγού της), το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι, να ξιφουλκούν κατά του ασφαλιστικού σχεδίου της κυβέρνησης, αλλά κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει ότι οι ίδιοι όχι μόνο με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και τον περασμένο Αύγουστο, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βούτηξαν ξανά τα χέρια τους στο αίμα και ψήφισαν το απολύτως ακριβές, αναλυτικό -και ιδιαίτερα όσον αφορά το Ασφαλιστικό- τρίτο μνημόνιο : δηλαδή μόνο για το 2016, 1,8 δισ. περικοπή δαπανών για την Κοινωνική Ασφάλιση. Δηλαδή όταν το ψήφιζαν, από πού φανταζόντουσαν ότι θα έβγαινε αυτή η τερατώδης περικοπή, αν όχι από τις περικοπές στις συντάξεις, την Υγεία, την Πρόνοια;
Αλήθεια, τι θα γίνει αν καταφέρει ο λαός μας με την πάλη του να εμποδίσει την κυβέρνηση να φέρει το σχέδιο αυτό στη Βουλή. Ο λαός δεν πρέπει να έχει καμιά αυταπάτη : θα τρέξουν όλοι οι υπόλοιποι να κλείσουν τις ρωγμές που άνοιξε ο λαός, θα μιλήσουν πάλι για την “εθνική υπόθεση” -όπου από το έθνος εξαιρείται η συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία και αυτό περιορίζεται σε μια χούφτα μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που όπως λένε θα κινήσουν την οικονομία. Δε μας λένε όμως ότι το καύσιμο για την εκκίνηση αυτή θα είναι η μόνιμη σφαγή των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων στη δουλειά, στο μεροκάματο, στη Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία και την Πρόνοια, στην Παιδεία, σε όλα τα λαϊκά δικαιώματα. Η μίζα που θα βάλει ξανά μπροστά την καπιταλιστική ανάπτυξη θα είναι η μόνιμη, γενικευμένη λαϊκή φτώχεια.
Θα τρέξουν λοιπόν να απαιτήσουν για να μείνουμε στην ΕΕ να προχωρήσει η ασφαλιστική κατεδάφιση, με παραλλαγμένη ίσως συνταγή, αλλά ακριβώς στην ίδια σκληρή αντιλαϊκή γραμμή. Και αν απαιτούνται πολιτικές συμμαχίες -ακόμα και στην κυβέρνηση- για να περάσουν ενωμένοι αυτοί, το λαό “δια πυρός και σιδήρου”, μην έχει ο λαός καμιά αμφιβολία ότι θα το κάνουν. Ήδη το πολιτικό σκηνικό αναμορφώνεται διαρκώς, με επίκεντρο αυτό: Πώς καλύτερα, πιο ανώδυνα για το σύστημα θα περάσει ο σφαγιασμός του λαού. Ενδιαφέρεται ο ΣΕΒ που το δηλώνει καθαρά και επεμβαίνει στην κατεύθυνση αυτή. Ενδιαφέρονται η ΕΕ και οι ΗΠΑ. Το συζητάνε τα επιτελεία των κομμάτων όταν κλείνουν τα παράθυρα της τηλεόρασης και τελειώνουν οι προσχηματικοί ψευτοκαυγάδες τους. Ανησυχούν. Το ΚΚΕ λοιπόν λέει αυτή την ανησυχία τους, να την κάνουμε ακόμα μεγαλύτερη. Να τους υποχρεώσουμε να αποκαλύψουν ακόμα περισσότερο την ταύτισή τους -πέρα από επιμέρους υπαρκτές διαφορές τους- στην ψυχή της αντιλαϊκή καταιγίδας, να δει ο λαός καθαρή την εικόνα:
Ή με τα μονοπώλια και τα κόμματά τους προς τον γκρεμό ή με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, με τη Λαϊκή Συμμαχία, με δυνατό ΚΚΕ παντού, για να βγούμε από αυτόν.
Ο λαός που τα δοκίμασε όλα και υποψιάζεται τι πρόκειται να συμβεί, να αφήσει τη σιγουριά του δρόμου της καταστροφής. Να δοκιμάσει να ανοίξει τα φτερά του, να διεκδικήσει, να κατακτήσει. Το έκανε σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες και κέρδισε κατακτήσεις. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ή θυσίες δίχως τέλος για τους άλλους ή θυσίες αλλά με σκοπό και τέλος, για τον εαυτό μας και τα παιδιά μας.
Πρέπει ο λαός να απεγκλωβιστεί από τα δόκανα του νέου διπολισμού που του στήνουν. Να σταματήσει να επιλέγει ποιος θα κάνει τη βρώμικη δουλειά του συστήματος εναντίον του. Το 2009 ήταν ο ελπιδοφόρος Γ. Παπανδρέου: Μνημόνιο 1. Ακολουθεί ο πρώτος αντιμνημονιακός Σαμαράς και με το “mea culpa” υπογράφει το μνημόνιο 2. Ακολουθεί ο σούπερ αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ που μετά τις συγκινητικές διαπραγματεύσεις του υπογράφει το χειρότερο μνημόνο 3.
Για τη βρώμικη δουλειά, που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, δε μιλά πλέον μόνο το ΚΚΕ. Μιλά και ο ίδιος ο Βαρουφάκης. Αυτός που υπέγραψε μαζί με τον Τσίπρα την παράταση του προηγούμενου μνημονίου, την προετοιμασία του επόμενου 3ου, δήλωσε ότι χρειάζεται λιτός βίος και ότι το 70% των προηγούμενων μνημονίων ήταν σωστά, σήμερα δηλώνει ότι πέραν της διαχείρισης του δημόσιου χρέους (σαν έμπειρος παίκτης των διεθνών χρηματιστηρίων), δεν έχει καμιά αντίρρηση για όλες τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις – όπως του Ασφαλιστικού. Αποκάλυψε στη γνωστή συνέντευξή του, ότι ο Σαμαράς δεν μπορούσε να περάσει αυτά τα μέτρα. Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε. Να τους διαψεύσουμε.
Τα μνημόνια δεν έχουν τέλος. Είναι η μόνιμη λογική της ΕΕ, για όλες τις χώρες, γενικευμένα, μόνιμα.
Όσον αφορά το Ασφαλιστικό υλοποιείται ο διακαής πόθος της πλουτοκρατίας για ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, που αποτελούσε δικαίωμα δεκαετιών, κατακτημένο με αίμα και θυσίες, σε περιόδους που το εργατικό κίνημα, παγκόσμια, είχε νίκες στην κατάκτηση της εξουσίας και που ο καπιταλισμός ένιωθε τον κίνδυνο της ανατροπής του.
Σήμερα, δημιουργείται το πλαίσιο για την οριστική απεμπλοκή του Κράτους από τις ευθύνες του στην Ασφάλιση. Αυτή μετατρέπεται σε ατομική ευθύνη και η σύνταξη σε προνοιακό επίδομα. Στόχος να γίνει ακόμη πιο φτηνή για το κεφάλαιο η εργατική δύναμη, να δώσει πιο γρήγορα και περισσότερο κέρδος. Αυτό είναι το κίνητρο της ανάκαμψης και των επενδύσεων. Να ενισχυθεί η δράση των μεγαλεμπόρων Υγείας και των ασφαλιστικών εταιρειών. Από τις αλλαγές θα επιταχυνθεί ο εκτοπισμός των μικρομεσαίων επαγγελματιών, των φτωχών αγροτών.
Για αυτό και ο ΣΕΒ, οι άλλες εργοδοτικές οργανώσεις έσπευσαν να στηρίξουν το σχέδιο της κυβέρνησης. Για αυτό η κυβέρνηση κατέθεσε ταυτόχρονα νομοσχέδιο για την επέκταση της ιδιωτικής ασφάλισης, με βάση τις οδηγίες της ΕΕ.
Όχι στην κοροϊδία και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χρησιμοποιεί τις άθλιες τακτικές και επιχειρήματα που αξιοποίησαν, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Προκαλεί, όταν λέει ότι εξασφαλίζει την “προστασία των αδυνάτων”, την στιγμή που πετσοκόβει ΕΚΑΣ, αναπηρικές συντάξεις, που καθιερώνει μια εθνική σύνταξη πείνας 384 ευρώ, την οποία, με τα σημερινά δεδομένα ανεργίας και ημιαπασχόλησης, θα παίρνει η πλειοψηφία των εργαζομένων. Η “κοινωνική δικαιοσύνη” της κυβέρνησης είναι η εξομοίωση προς τα κάτω, ο φτωχός να πληρώνει για το φτωχότερο και το κεφάλαιο να μένει στο απυρόβλητο.
Η κυβέρνηση, την ώρα που διαλαλεί ότι δεν κόβει συντάξεις, έχει ήδη μειώσει την κύρια σύνταξη κατά 2% μέσω των κρατήσεων υπέρ Υγείας και εφαρμόζει νέο τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, με μειώσεις στην κύρια σύνταξη κατά 2-3%. Ενώ μειώνει κατά 1,8 δισ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2016, την κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων.
Κοροϊδεύει, όταν λέει ότι η επιστροφή στην καπιταλιστική ανάπτυξη θα οδηγήσει σε αποκατάσταση απωλειών. Τα νέα μέτρα ήρθαν για να μείνουν και στη φάση της όποιας ανάκαμψης, που και αυτή είναι αβέβαιη, με βάση την πορεία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας. Τα ίδια μέτρα παίρνονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Αποτελούν κατευθύνσεις από τις αρχές της δεκαετίες του ’90.
Το ξήλωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης ξεκίνησε σε συνθήκες υψηλών ρυθμών ανάπτυξης».
Ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος αναφέρθηκε και στις αγροτικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, τονίζοντας ότι «Δεν μπορεί σήμερα να υπάρχει αίτημα που θα βρίσκεται πιο κάτω από την αναπλήρωση όλων των απωλειών σε δικαιώματα που εξανεμίστηκαν ολικώς ή μερικώς, από την αποκατάσταση της απώλειας των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτά για εμάς δεν είναι περασμένα-ξεχασμένα!
Για αυτό το ΚΚΕ στήριξε και στηρίζει τους αγώνες επιβίωσης και τα αιτήματα της μαχόμενης μικρομεσαίας αγροτιάς.
