…ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ»,
ΕΙΠΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Ο κ. ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ
Τι λες κυρ-δήμαρχε, είσαι σοβαρός ή μας κάνεις πλάκα; Χα-χα-χα! Αν δεν αντιμετωπιστεί ως διασκεδαστικό ανέκδοτο, η απίστευτη αυτή δήλωση του ποικιλοτρόπως απίστευτου δημάρχου Θεσσαλονίκης, αξίζει ως μνημείο ραγιαδισμού, επιτομή αυταρχισμού και θρασυδειλίας της εκάστοτε εξουσίας. Άκου να κουκουλωθούν τα σύμβολα της Πίστης του λαού μας από το παλαιοχριστιανικό μνημείο της Ροτόντας… τι λέει ο οινοποιητής Μπουτάρης! Δηλαδή, σαν να λέμε να κατέβουν τα ΜΑΤ των αποδομητών της ιστορίας, των γνωστών εθνομηδενιστών κουκουλοφόρων της εξουσίας για να ρίξουν εθνομηδενιστικά χημικά στη ζωντανή ιστορία του λαού της συμπρωτεύουσας, να κουκουλώσουν (θάθελαν!) το βίωμα το ομόθρησκον και ομόγλωσσον και όμαιμον και ομότροπον των Ελλήνων. Αυτή στην πραγματικότητα είναι η δική τους ομοφοβία, των «προοδευτικών» πολιτικών της νέας εποχής που επείγονται για… δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις τύπου… «αποφασίζωμεν και διατάζομεν» – φοβούνται το «ομού» του έθνους των Ελλήνων. Έχετε ακούσει πιο γνήσια δήλωση κουκουλοφόρου της εξουσίας, από αυτήν; να προτείνει κουκούλωμα του κορυφαίου συμβόλου του ομόθρησκου των Ελλήνων, του Τιμίου Σταυρού; Ειλικρινής ομολογία χριστιανοφοβίας! Συγκεκριμένα δε στην περίπτωση της Ροτόντας, του περικαλλέστατου μητροπολιτικού επί αιώνες αυτού ναού, πρόσφατα αποφασίστηκε παμψηφεί από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) να επανατοποθετηθεί ο Τίμιος Σταυρός του τρούλου που υπήρχε τουλάχιστον μέχρι το 1951. Αφού τώρα πλέον ολοκληρώθηκαν οι εργασίες αναστηλώσεως του μνημείου, που είχε πληγεί βαριά από τους σεισμούς του 1978, ο αρμόδιος υπουργός κ. Μπαλτάς αποφάσισε να δοθεί άδεια για τέλεση εκεί Θείας Λειτουργίας μία φορά τον μήνα. Ξεσηκώθηκε μεγάλη αντίδραση … ένας ανεμοστρόβιλος «ομοφοβικών», με την έννοια που είπαμε παραπάνω, αντιδράσεων από ποικίλους παράγοντες. Το ποτάμι της χριστιανοφοβίας όρμησε ασυγκράτητο, αρχής γενομένης από τον πρόεδρο του ομώνυμου κόμματος, το «Ποτάμι». Ο κ. Θεοδωράκης δεν θέλει προφανώς να τοποθετηθεί ο σταυρός στην κορυφή του μνημείου και εξέδωσε μία απίστευτα έντονη ανακοίνωση (εξαιρετικά αποκαλυπτική για τη στάση του κόμματός του έναντι της Ορθόδοξης ταυτότητας και ιστορίας της πατρίδας μας).
Παραθέτουμε αυτούσια την ανακοίνωση του «Ποταμιού».
«Ο απίθανος κόσμος του κ. Μπαλτά.
Πραγματικά αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη λογική του Υπουργού Πολιτισμού, ο οποίος υποτάσσει μνημεία της παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως η Ροτόντα στη Θεσσαλονίκη σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες με στόχο να προσεταιριστεί την ψήφο των θρησκόληπτων.
Η παραχώρηση για μία φορά το μήνα του Ρωμαϊκού μνημείου (Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco) για τέλεση λειτουργίας, μας θυμίζει τα αξέχαστα μνημόσυνα για το Μέγα Αλέξανδρο και το πέταγμα στεφανιών επάνω σε κόκκινα χαλιά στρωμένα σε ξύλινα σανίδια του συνάδελφου του κ. Καμμένου στη θάλασσα για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Κάποιος θα πρέπει να πει στον κ. υπουργό ότι η Θεσσαλονίκη έχει απομακρυνθεί από τη γραφικότητα τα τελευταία χρόνια».
Αυτή η άστοχη, όπως πιστεύουμε, και προσβλητική προς τον πιστό λαό μας ανακοίνωση αξίζει να την παραφράσει κανείς ως εξής:
«Πραγματικά μας είναι πολύ εύκολο να κατανοήσουμε τη λογική του οιουδήποτε πολιτικού, ο οποίος υποτάσσει μνημεία της παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπως η Ροτόντα στη Θεσσαλονίκη, σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες με στόχο να προσεταιρισθεί την ψήφο των μη Χριστιανών, ετεροδόξων, αθέων, κ.ο.κ. …
Κάποιος θα πρέπει να πει στον κ. Θεοδωράκη, ότι η Θεσσαλονίκη είναι χριστιανική πόλη τα τελευταία τουλάχιστον 100 χρόνια επισήμως, από την πανηγυρική απελευθέρωσή της το 1912, όπως επίσης να του θυμίσει ότι η περίφημη νικηφόρα για τους Έλληνες Ναυμαχία της Σαλαμίνας, την οποία επικαλείται, θεωρείται από τους ιστορικούς διεθνώς ως ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα όχι μόνον για τον ελληνικό Πολιτισμό, αλλά και για τον δυτικό κόσμο και την παγκόσμια ιστορία».
Οι αγώνες των Ελλήνων για την ελευθερία από πάσης φύσεως βαρβαρικές επιδρομές, έχουν γράψει μνημειώδη ιστορία Πολιτισμού. Απεναντίας η περί «θρησκόληπτων» μομφή του κ. Θεοδωράκη… θα μείνει στην ιστορία, ως μνημείο γραφικότητας και την αφήνουμε στην κρίση του ελληνικού λαού. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο Πρόεδρος του Ποταμιού ταυτίζει τον πιστό λαό μας με ομάδα θρησκόληπτων, γιατί κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ανυπόστατη και ανιστόρητη προσβολή προς τα ιερά της πατρίδας μας.
Όσο για τα περί διεθνούς προστασίας του μνημείου της Ροτόντας από την Unseco, που αναφέρει, είναι η μισή αλήθεια… Γιατί δεν μας λέει όλη την αλήθεια για το μεγαλειώδες αυτό χριστιανικό (από τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., επί αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Α’) μνημείο, με τις υπέροχες βυζαντινές αγιογραφίες, – που αναστηλώθηκε προσεκτικά επί 40 χρόνια και μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο αποδόθηκε στο κοινό με εορταστική εκδήλωση χριστουγεννιάτικων ύμνων; Η Ροτόντα συγκαταλέγεται στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά Μνημεία της Θεσσαλονίκης ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η Ροτόντα, αν και όμοια με το Πάνθεον της Ρώμης, όμως δεν είναι ένα πολυπολιτισμικό ρωμαϊκό μνημείο, που γυρεύει την ταυτότητά του ανάμεσα στις θρησκείες: είναι ένα διεθνώς προστατευόμενο από την Unesco Χριστιανικό Μνημείο. Φυσικά, η πραγματική δύναμη εγγύησης τέτοιων ιστορικών μνημείων είναι το ίδιο το κειμήλιο της ζωντανής συλλογικής μνήμης του πιστού λαού μας…
Πρακτικά, τι άλλο απομένει αφότου έφυγαν οι σκαλωσιές της αναστήλωσης της Ροτόντας; Να τοποθετεί ένας μεγαλοπρεπής Χριστιανικός σταυρός και να επαναλειτουργήσει ο ιερός αυτός τόπος ως εκκλησία, να αποκατασταθεί δηλαδή στη φυσική του χρήση με την τέλεση ιερών Ακολουθιών, πρωτίστως δε της Θείας Λειτουργίας, είτε το θέλουν, είτε όχι οι πολιτικές ή μικροπολιτικές σκοπιμότητες…
Μία τελευταία (γλωσσική) παρατήρηση: «η τέλεση λειτουργίας» που αναφέρει στην ανακοίνωσή του το «Ποτάμι», (προφανώς εκ παραδρομής αντί του ορθού «τέλεση Θείας Λειτουργίας») ομολογεί, κατά λάθος, το πόσο λειτουργική και ζωντανή στις καρδιές πολλών είναι η παρουσία της αιματοβαμμένης χριστιανικής Πίστης μας στον λαό και τις πόλεις μας. Ας το καταλάβουν μια για πάντα οι πολιτικοί: η ιστορία του λαού μας είναι μνήμη ιερή στη συνείδηση των περισσότερων Ελλήνων· γράφτηκε εκεί ως βίωμα ζωντανό, όχι μουσειακό, ως μνήμη εθνική, όχι ουδέτερη και δεν ξεγράφεται με ευρηματικές γραφικότητες εθνικού αναλφαβητισμού. Η Ροτόντα είναι ζωντανή εκκλησία, μία οικεία και ακριβή ψηφίδα Πολιτισμού του λαού μας· δεν είναι ένα ακόμη προσοδοφόρο για τον δήμο μουσείο ή μαυσωλείο για να επισκέπτονται με αντίτιμο οι τουρίστες του «παγκόσμιου χωριού». Η Ροτόντα είναι μία μοναδικής ιστορικής αξίας και λάμψης ελληνική χριστιανική εκκλησία – αν τολμούν οι πολιτικοί που διαφωνούν, ας ρωτήσουν με δημοψήφισμα τον λαό της Θεσσαλονίκης…
Τα στοιχεία του συντάκτη βρίσκονται στη διάθεσή μας
