Την άμεση ενεργοποίηση μηχανισμού της ΕΕ για διαφάνεια και έλεγχο της αποτελεσματικότητας στις ΜΚΟ που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, ζήτησε σε παρέμβαση της η Ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή.
Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής, η οποία είναι η σκιώδης εισηγήτρια στην γνωμοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων προς την έκθεση της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού σχετικά με τον έλεγχο του προϋπολογισμού όσον αφορά τη χρηματοδότηση ΜΚΟ από την ΕΕ, δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να ελέγχει τις διαδικασίες που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη διασφαλίζοντας την διαφάνεια στην επιλογή των ΜΚΟ και στην μετέπειτα διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων από αυτές. “Μάλιστα, τόνισε, θα πρέπει να υπάρχει διαρκής έλεγχος καθώς πρόσφατα στην Ελλάδα, υπήρξαν ΜΚΟ που φαίνεται να συνδέονται με παράνομες δραστηριότητες και διακίνηση προσφύγων και μεταναστών. Πρωτοσέλιδο σε εφημερίδα, μάλιστα, “έδειξε” εμπλοκή ακόμα και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας στην παραδοξότητα οι μη κυβερνητικές οργανώσεις να έχουν στενότατες κυβερνητικές σχέσεις αμφιβόλου νομιμότητας.
Η κ. Καϊλή, που έχει καταθέσει ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την διαφάνεια στην λειτουργία των ΜΚΟ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, αναφερόμενη σε κακό προηγούμενο που υπάρχει με κρατική χρηματοδότηση ΜΚΟ που αντιμετωπίζουν δικαστικές περιπέτειες για απάτη και κατασπατάληση, τόνισε επίσης την ανάγκη ύπαρξης ενός απλού, τυποποιημένου και κυρίως διαφανούς πλαισίου που να επιτρέπει την άμεση απάντηση των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών σε επείγουσες καταστάσεις, όπως η προσφυγική κρίση και οι εικόνες εξαθλίωσης που τη συνοδεύουν στη χώρα μας.
Η ευρωβουλευτής, κλείνοντας δήλωσε ότι “βλέπουμε ότι διαχρονικά οι έντιμες ΜΚΟ καλούνται να αναπληρώσουν ελλείψεις που δημιουργούνται στην λειτουργία της κοινωνίας, και πολλές να υποκαθιστούν την έλλειψη ικανότητας δράσης των κρατικών μηχανισμών. Το καθήκον μας, περάν από την εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων και την απλοποίηση των διαδικασιών για αυτές, είναι να μην επιτρέψουμε την αμφισβήτηση του έργου τους, εξαιτίας φαινομένων κακοδιαχείρισης και κατασπατάλησης. Για αυτό χρειαζόμαστε διαφανείς δομές και μηχανισμούς ελέγχου ώστε να ανακτηθεί η αξιοπιστία στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος από τα κράτη μέλη.”
