Χρειάζεται όμως μια συνολικότερη αλλαγή πολιτικής για τα ναρκωτικά
Έπειτα κι από την ερώτηση των 36 βουλευτών που ζητούν εκπόνηση εθνικού σχεδίου για την ιατρική κάνναβη, οι Οικολόγοι Πράσινοι αισθανόμαστε αισιόδοξοι, γιατί γίνονται τα πρώτα βήματα τα οποία οφείλονται στον αγώνα και την επιμονή του κινήματος για καθολική αποποινικοποίηση.
Προηγήθηκε η νομιμοποίηση της καλλιέργειας της κλωστικής και βιομηχανικής κάνναβης, όπου το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων πρωτοστάτησε σε ότι αφορά την νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος αυτού. Από το 2010 μέχρι το 2013 με τις 4 ερωτήσεις των Ευρωβουλευτών μας προς τις αρμόδιες Ευρωπαϊκές Επιτροπές, συντελέσαμε στον νομικό διαχωρισμό της από τον νόμο 4139/2013. Και πρόσφατα, υπογράφτηκε επιτέλους η αντίστοιχη ΚΥΑ, που τόσο καιρό βρισκόταν στα συρτάρια.
Τώρα που έγινε αυτό το βήμα, πάμε παραπέρα, και στηρίζουμε την επερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένου και του Οικολόγου Πράσινου, Γιώργου Δημαρά, σχετικά με την εκπόνηση εθνικού σχεδίου για την ιατρική κάνναβη. Η ιατρική κάνναβη σήμερα αποτελεί αναγνωρισμένο και εγκεκριμένο φάρμακο για την αντιμετώπιση της ναυτίας και της ανορεξίας, για τους ασθενείς με AIDS και καρκίνο, σε πολλές χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με μελέτες, φαίνεται πως δρα ανασταλτικά ακόμα και στην επέκταση του ιού. Έχει επίσης αξιόλογα αποτελέσματα στην επιληψία και στην σκλήρυνση κατά πλάκας. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για μία προοδευτική κυβέρνηση, να δίνει και αυτές τις επιλογές στους πολίτες.
Όμως πιστεύουμε ότι χρειάζεται μια αλλαγή πολιτικής για τα ναρκωτικά συνολικότερα, με γνώμονα τη δημόσια υγεία, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την πάταξη του εμπορίου. Το κίνημα της αποποινικοποίησης μετράει ήδη 30 και πάνω χρόνια, ενώ από το 2005 έχει πάρει νέα δυναμική με τα Αντι-απαγορευτικά Φεστιβάλ, που από την πρώτη στιγμή στήριζαν ενεργά οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Γι αυτό συντασσόμαστε 100% στα αιτήματα της αντιαπαγορευτικής εκστρατείας, που θυμίζουμε είναι:
Η δημιουργία ενός νέου εναλλακτικού μοντέλου πολιτικής για τα ναρκωτικά, εμπνευσμένο από τις εμπειρίες άλλων χωρών όπως της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, προσαρμοσμένα στα ελληνικά δεδομένα.
Ένα ρυθμιστικό πλαίσιο με έμφαση
στην αποποινικοποίηση της χρήσης και κατοχή μικροποσοτήτων κάθε ουσίας
Στη μείωση της βλάβης και της χρήσης για όλες τις ουσίες
στην αντικειμενική και επιστημονικά τεκμηριωμένη πληροφόρηση, με έμφαση στην πρόληψη
και τον αντίστοιχο εξορθολογισμό των ποινών
ο οικολογισμός είναι θεμελιωδώς χειραφετητικός, καθώς επικεντρώνεται στον αυτοκαθορισμό όλων των οντοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων. Ως εκ τούτου πιστεύουμε στο δικαίωμα των ενήλικων στην ελευθεροχρησία και την αυτοκαλλιέργεια.
Ένταξη της κάνναβης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, να συνταγογραφείται και να καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως γίνεται ήδη σε πολλές άλλες χώρες.
Χορήγηση υπό ιατρική επίβλεψη στους εξαρτημένους, ώστε να διακοπεί η εξάρτησή τους από τον έμπορο, να λείψουν τα κίνητρα για μικροεγκληματικότητα και για μύηση νέων χρηστών, να μπορέσουν να ζουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια μέχρι να αποφασίσουν ελεύθερα αν και πότε θέλουν να απεξαρτηθούν.
Η κρίση που ζούμε επιδεινώνει το πρόβλημα των ναρκωτικών. Οι πολιτικοί μας είχαν την ευκαιρία να πάρουν μια γενναία απόφαση για προστασία της κοινωνικής συνοχής μέσα από εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου για τα ναρκωτικά, όμως τελικά γίνονταν μικρά και αργά βήματα. Σήμερα όμως, είμαστε πιο κοντά στο να βρεθούν οι κατάλληλες συμμαχίες για να παρθούν οι αποφάσεις. Το ζήτημα μιας μη-απαγορευτικής προσέγγισης για τα ναρκωτικά έχει πάψει να αποτελεί τμήμα μιας “περιθωριακής-εναλλακτικής” ατζέντας. Όλο και περισσότερες κυβερνήσεις -ακόμα και ο δυσκίνητος ΟΗΕ- επιλέγουν μια στροφή στις πολιτικές μείωσης της βλάβης. Κι αυτό ακριβώς επειδή υπάρχει πλέον μια πολύ πλούσια εμπειρία από τις επιτυχίες και τα οφέλη που τέτοιες πολιτικές επιφέρουν στα επίπεδα χρήσης, στη δημόσια υγεία, στην εγκληματικότητα, στη βελτίωση της αστυνόμευσης και απονομής δικαιοσύνης.
