Στο “Ξενιτίδειο” Πολιτιστικό Κέντρο Αριδαίας η Τομεακή Οργάνωση Πέλλας του ΚΚΕ πραγματοποίησε πολιτική εκδήλωση με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις, το προσφυγικό, τα αγροτικά προβλήματα και τις θέσεις του ΚΚΕ.
Ομιλητής ήταν ο βουλευτής του Κόμματος Γιάννης Δελής, που έκανε αναφορά στις θέσεις του ΚΚΕ για τις πολιτικές εξελίξεις και στη συνέχεια απάντησε σε ερωτήσεις των παρευρισκόμενων γύρω απ’αυτές.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Αλμωπίας Δημήτρης Μπίνος, ο Πρόεδρος του Δημ.Συμβουλίου Αλμωπίας Σίμος Σωτηριάδης, οι εκλεγμένοι με την “Λαϊκή Συσπείρωση” δημοτικοί σύμβουλοι Έδεσσας Μιχάλης Φουνταλής & Σκύδρας Μάνος Κανάκης.
Ο Γιάννης Δελής επισήμανε στην τοποθέτησή του, ανάμεσα σε άλλα :
“Με την καπιταλιστική οικονομική κρίση να συνεχίζεται εδώ και χρόνια, αξίζει νομίζω να σταθούμε λίγο στα βασικά συμπεράσματα αυτής της περιόδου.
Το πρώτο γενικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι, ότι το υπόβαθρο των εξελίξεων στο αστικό πολιτικό σύστημα είναι οι εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία.Γι’ αυτό και από το 2008 μέχρι σήμερα, το πολιτικό σύστημα του καπιταλισμού έχει περιπέσει σε μια κατάσταση συνεχούς ρευστότητας και προσαρμογής ( Αλλεπάλληλες εκλογές, εναλλαγές κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων διαφόρων τύπων και μορφών, κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ συρρικνώνονται, οπορτουνιστικά κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνουν ταχύτατα την άδεια θέση της σοσιαλδημοκρατίας, το κλασικό φιλελεύθερο κόμμα της ΝΔ έχει σημαντικές απώλειες, πολιτικοί κομήτες εμφανίζονται και χάνονται ) και φυσικά η αστική τάξη παίρνει τα μέτρα της και με την εμφάνιση του πιο αποκρουστικού παιδιού της, της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής με τις συμμορίες της σε ειδικό ρόλο τρομοκράτη του λαϊκού κινήματος, τόσο χρήσιμο εργαλείο για το ελληνικό κεφάλαιο, στο οποίο σαν μαντρόσκυλο είναι αφοσιωμένη.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι, όλες οι αστικές κυβερνήσεις – άσχετα από τη σύνθεσή τους- δεν έκαναν και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να φορτώνουν τα βάρη και τις συνέπειες της κρίσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για να βγει όσο γίνεται από αυτήν αλώβητο το κεφάλαιο.
Κι όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν με την αστική τάξη να έχει καταφέρει να συσκοτίσει σε πλατιές λαϊκές μάζες το χαρακτήρα και τις αιτίες της κρίσης εξαπολύοντας ένα μπαράζ ιδεολογημάτων (φταίει ο καζινοκαπιταλισμός και τα Γκόλντεν μπόϋς, φταίει ο νεοφιλελευθερισμός, τα μνημόνια έφεραν την κρίση και την ύφεση, η κρίση είναι συνέπεια της διαφθοράς και της διαπλοκής, της κλεπτοκρατίας, ότι η Ελλάδα είναι αποικία, κλπ.). Οτιδήποτε άλλο δηλαδή εκτός από την αλήθεια, την οποία από την πρώτη στιγμή φανέρωσε το Κόμμα μας: ότι αυτή η καπιταλιστική κρίση είναι η φυσιολογική συνέχεια της προηγούμενης περιόδου της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ότι αυτός ο κύκλος ανάπτυξη-κρίση είναι σύμφυτος με τη λειτουργία του κεφαλαίου, ότι δηλ. η κρίση είναι στο DNA του καπιταλισμού. Ότι δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για φιλολαϊκή διαχείριση αυτής της κρίσης στο έδαφος της κυριαρχίας του καπιταλισμού και ότι επομένως η μόνη διέξοδος για το λαό ήταν και είναι η ταξική πάλη για την ανατροπή αυτού του φαύλου κύκλου της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Παρά τις επιμέρους διαφορές τους η στρατηγική συμπόρευση των αστικών κομμάτων αποτυπώθηκε με τον πιο ηχηρό τρόπο στην από κοινού ψήφιση από αυτά τα κόμματα ( ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ-Ν-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι ) του 3ου κατά σειρά μνημονίου αντιλαϊκών μέτρων κάνοντας κομμάτια και θρύψαλα την απατηλή διαχωριστική γραμμή που κυριάρχησε (μνημόνιο-αντιμνημόνιο) και αποδεικνύοντας επίσης ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούν και βαδίζουν τον καπιταλιστικό δρόμο και δίνουν όρκους πίστης στις διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ μπορούν – αν χρειαστεί για το κεφάλαιο, μια χαρά να συναντιούνται και στα μνημόνια στις διαχρονικές δηλ. απαιτήσεις του ελληνικού κεφαλαίου. Φυσικά για να μη φαίνεται και πολύ αυτή τους η στρατηγική σύμπλευση που βγάζει μάτι, φροντίζουν να την κρύβουν με αποπροσανατολιστικούς καβγάδες που συντηρούν κυβερνητικά αστέρια τύπου Φίλη ή Πολάκη ή με αντιδραστικά κινήματα των “Παραιτηθείτε” στα γνώριμα χνάρια των αλησμόνητων “Αγανακτισμένων”.
Στις σημερινές συνθήκες, επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την κατάλληλη αστική επιλογή, για να προχωρήσει η βρώμικη δουλειά, της ισοπέδωσης των λαϊκών δικαιωμάτων. Η διάψευση, όμως, των προσδοκιών από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν πρέπει να επιτρέψουμε – όσο εξαρτάται από εμάς- να μετατραπεί σε λαϊκή απογοήτευση, αναδίπλωση και μοιρολατρία. Ούτε φυσικά να οδηγήσει στην αθώωση δυνάμεων, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που αναζητούν δικαίωση για την αντιλαϊκή πολιτική που εδώ και χρόνια υλοποιούν και στηρίζουν μαζί με το Ποτάμι και τον Λεβέντη.
Το σωστό συμπέρασμα οφείλει να οδηγεί και στη σωστή επιλογή, στη μόνη σήμερα οδό της υπεράσπισης και σωτηρίας του λαού μας για το σήμερα και όχι για το μακρινό μέλλον. Επείγουσα ανάγκη του σήμερα είναι ο λαός, απέναντι σε παλιούς και νέους εκβιασμούς κι αυταπάτες, ν’ αντιτάξει την οργάνωση της πάλης του, να συμβάλει στην ανασύνταξη του κινήματος του, να δυναμώσει την κοινωνική λαϊκή του συμμαχία, με κατεύθυνση από την αγωνιστική παρεμπόδιση των επιλογών του κεφαλαίου μέχρι την οριστική ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας μέσα από την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού ελέγχου.
Το Κοινοβουλευτικό Τμήμα του ΚΚΕ αποκαλύπτει και αντιπαλεύει όλους τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και νόμους που έρχονται στη Βουλή, τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από τη δράση και τους αγώνες του λαϊκού κινήματος, φέρνει τη φωνή του μέσα στο Κοινοβούλιο, προβάλλει και απαιτεί λύσεις για όλα τα μικρά και μεγάλα λαϊκά προβλήματα, είτε γενικά, είτε τοπικά είναι αυτά κι εδώ η βοήθεια των τοπικών κομματικών οργανώσεων είναι πραγματικά πολύτιμη.
Αξιοποιώντας αυτήν την πολύπλευρη δράση και τις πρωτοβουλίες της τοπικής Κομματικής Οργάνωσης καταθέσαμε επανειλλημένα Ερωτήσεις-Αναφορές στη Βουλή & στην Ευρωβουλή, και αναδείξαμε τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι της Πέλλας.
Προβλήματα που ήρθε να τα γιγαντώσει το εξαγωγικό αδιέξοδο με το κλείσιμο της Ρώσικης αγοράς ( “Ρώσικο εμπάργκο”) το οποίο προχωράει από το 2014 στον τρίτο χρόνο με ουσιαστικά ανυπολόγιστες ζημιές στις εξαγωγές Οπωροκηπευτικών, που αποτελούν τα βασικά αγροτικά προϊόντα της Πέλλας. Με το κλείσιμο της σημαντικής Ρώσικης αγοράς, τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα δεν έχουν και εναλλακτικούς προορισμούς, συμπιέζονται εκβιαστικά από εμπόρους-εξαγωγείς οι τιμές παραγωγού. Η όποια αποζημίωση της ΕΕ περιορίστηκε μόνο στο 2014 και με “ψίχουλα” 30.000.000 € για Ισπανία-Ιταλία-Γαλλία & Ελλάδα, ενώ μόνο για τη χώρα μας το 2014 η ζημιά εκτιμήθηκε σε πάνω από 40.000.000 €. Σημαντικές είναι και οι ζημιές στην απασχόληση στην μεταποίηση των εποχιακά εργαζόμενων σε διαλογητήρια,κλπ.
Αναδείξαμε και στη Βουλή και απαιτήσαμε αποζημιώσεις των αγροτών για τις μεγάλες ζημιές στην αναμενόμενη παραγωγή κύρια των Φρούτων( Ροδάκινα, Βερίκοκα, Νεκταρίνια, κλπ.) από παγετό στα τέλη Μάρτη την περίοδο της ανθοφορίας και της γονιμοποίησης των καρπών, που δεν καλύπτονται από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ. Η κυβέρνηση παραπέμπει για αποζημιώσεις στην χρονοβόρα & μετά από έγκριση της ΕΕ διαδικασία των ΠΣΕΑ, που δίνει ψίχουλα και μετά από 2-3 χρόνια ή στις καλένδες των αποφάσεων για την “κλιματική αλλαγή”. Για τις ζημιές σε Κεράσια από έντονες Βροχοπτώσεις και Χαλαζοπτώσεις σε πολλά χωριά της Πέλλας. Η ακριβοπληρωμένη εναέρια αντιχαλαζική προστασία δεν λειτούργησε για μια ακόμη φορά, παρά μόνο για προστασία των Αμπελιών του Μπουτάρη & του Τσάνταλη. Και όλα αυτά τη στιγμή που πληρώνονται «χαράτσια-ασφάλιστρα» στον ΕΛΓΑ μέχρι και 50-60 ευρώ/στρέμμα στα Οπωροφόρα.
Για την τραγική κατάσταση των μικροκτηνοτρόφων ( απλήρωτο για πάνω από 6-7 μήνες Γάλα από τις γαλακτοβιομηχανίες, αυξήσεις ζωοτροφών, μείωση των τιμών σε γάλα και κρέας, χαράτσια στα εμβόλια , πτώση παραγωγής… ). Μεγάλες απώλειες στην εξισωτική ενίσχυση των ορεινών & μειονεκτικών χωριών της Αριδαίας λόγω περιορισμού των Βοσκοτόπων μετά τον αποχαρακτηρισμό πανελλαδικά από τον ΟΠΕΚΕΠΕ πάνω από 11.000.000 στρ. βοσκοτόπων.
• Για τις εξευτελιστικές τιμές των οπωροκηπευτικών που και φέτος βρίσκονται στο έλεος των διαθέσεων εμπόρων & μεσαζόντων, παρά την μειωμένη παραγωγή, μιας και δεν υπάρχουν κατώτερες εγγυημένες τιμές παραγωγού.
• Για το κόστος παραγωγής που πήγε στα ύψη με τις συνεχείς ανατιμήσεις σε αγροτικά μέσα και εφόδια (σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα, ζωοτροφές), που επιβάλλουν οι πολυεθνικές και οι εμποροβιομήχανοι, αλλά και το κράτος (αγροτικό ρεύμα, αγροτικό πετρέλαιο).
• Οι επιδοτήσεις πετσοκόβονται και με την νέα ΚΑΠ 2014-2020, ενώ και από τα λίγα ποσά που απομένουν και κατατίθενται στους λογαριασμούς των δικαιούχων αγροτών γίνονται παρακρατήσεις για την εξόφληση αγροτικών οφειλών προς τις εφορίες, τα ασφαλιστικά ταμεία ΕΛΓΑ & ΟΓΑ, την πρώην ΑΤΕ.
• Τα χαράτσια «πέφτουν σαν το χαλάζι» με τους φτωχούς αγρότες να πληρώνουν από φέτος ΕΝΦΙΑ για σπίτια, αποθήκες, οικόπεδα και χωράφια, για την ασφάλισή τους στον ΟΓΑ και τον ΕΛΓΑ, για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, για την αδειοδότηση των αρδευτικών γεωτρήσεων, για τη λειτουργία των σταβλικών εγκαταστάσεων, για την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων, κ.ά.
Κοντολογίς για όλα όσα αγωνίστηκε πρόσφατα η μικρομεσαία αγροτιά έχοντας στο πλευρό της περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα λαϊκά στρώματα των πόλεων και χρειάζεται αυτός ο αγώνας να συνεχιστεί και να μπολιαστεί πιο σταθερά από την κατεύθυνση της πάλης της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας ενάντια στον κοινό εχθρό τα μονοπώλια και το καπιταλιστικό σύστημα που τα υπηρετεί.
Η κυβερνητική προπαγάνδα, καλοδουλεμένη, συνεχίζει …..«Ολοκληρώνεται η 1η αξιολόγηση ανοίγει η χρηματοδότηση και ξεκινά μετά και η συζήτηση για το χρέος.» Το παραμύθι είναι παλιό. Με την ανάπτυξη που προπαγανδίζουν θα επαναφέρουν, μήπως, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που τα ανέβασαν στα 67 και βάλε; Θα αποκαταστήσουν, μήπως, τις συντάξεις που τις έχουν κατακρεουργήσει; Θα καταργήσουν, μήπως, την άγρια φορολεηλασία των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων; Ή μήπως, θα φορολογήσουν το μεγάλο κεφάλαιο το οποίο συνεχίζουν να το μπουκώνουν με προκλητικές φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια;
Η συγκεκριμένη πολιτική δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, εφαρμόζεται σ’ όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ και αποτυπώνεται στη «Στρατηγική Ευρώπη 2020» και δεν αφορά μόνο τα υπερχρεωμένα κράτη. Στοχεύει στην διασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης, επενδύσεις με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο.Δεν είναι μια αυθαίρετη, δογματική επιλογή του Γερμανού υπουργού Σόιμπλε. Γι’ αυτό και στην κατεδάφιση των λαϊκών δικαιωμάτων πρωτοστατούν οι σοσιαλδημοκρατικές αστικές κυβερνήσεις Ολαντ της Γαλλίας και Ρέντσι της Ιταλίας, δηλαδή οι πολιτικοί φίλοι του πρωθυπουργού. Και δεν κάνουν πίσω παρά τις μαζικές απεργίες και μαχητικές διαδηλώσεις, όπου βέβαια κυριαρχεί ο ρεφορμιστικός προσανατολισμός, όπως στη Γαλλία.
Το σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας όμως έχει κι άλλα αποκρουστικά και επικίνδυνα χαρακτηριστικά. Εκτός από τη φτώχεια και την ανεργία σπέρνει και πολέμους όπου γης. Οι χιλιάδες κατατρεγμένοι πρόσφυγες και μετανάστες το μαρτυρούν κι η χώρα μας γίνεται το θέατρο αυτού του δράματος.
Το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της όξυνσης του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος, προσπάθησε να αναδείξει στον ελληνικό λαό τις αιτίες που το δημιουργούν, που είναι οι επεμβάσεις και πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία. Καταδικάσαμε την πολιτική της ΕΕ στο μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα, ως τη βασική αιτία του εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών σε διάφορες χώρες – πύλες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Για το ΚΚΕ είναι αυτονόητο το δικαίωμα ανθρώπων – θυμάτων πολέμων, επεμβάσεων και αντιδραστικών καθεστώτων να αναζητήσουν μια ασφαλέστερη ζωή σε άλλες χώρες, παρά το γεγονός ότι οριστική λύση στο πρόβλημα μπορεί να δοθεί εάν ο κάθε λαός στη χώρα του οργανωθεί και παλέψει για την ανατροπή του συστήματος, που γεννά πόλεμο, φτώχεια, προσφυγιά.
Για να απομονωθούν οι ρατσιστικές και φασιστικές οργανώσεις, η ναζιστική Χρυσή Αυγή που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα προβλήματα από τον εγκλωβισμό τους στην Ελλάδα, για να σπείρει τη διχόνοια μεταξύ των λαών, για να διαδώσει τις διχαστικές, αποκρουστικές και απάνθρωπες θεωρίες της. Να μην περάσει το ρατσιστικό δηλητήριο. Βάζουν στο στόχαστρο απελπισμένους και εξαθλιωμένους πρόσφυγες και αθωώνουν τον πραγματικό ένοχο. Ο πραγματικός ένοχος και για το φαινόμενο της προσφυγιάς και της μετανάστευσης και για τις αντιλαϊκές πολιτικές, είναι το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που στο κυνήγι του κέρδους ξεθεμελιώνει δικαιώματα και ξεριζώνει λαούς.
Κινητήρια δύναμη του καπιταλισμού είναι το κέρδος, η εκμετάλλευση και η καταπίεση της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να υπηρετήσει το συμφέρον της πλουτοκρατίας, που ζει και σήμερα σε συνθήκες κρίσης ζωή χαρισάμενη. Καμιά αυταπάτη! Η απάντηση στη βαρβαρότητα που ζούμε και η ικανοποίηση των δικαιωμάτων μας απαιτούν μια οικονομία στα πλαίσια της εργατικής λαϊκής εξουσίας, η οποία θα έλθει στη χώρα μας και σε άλλες χώρες με τη θέληση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Εύλογα πολλοί ρωτούν και μέχρι να γίνει αυτό που λέμε, τι θα γίνει ; Θα περιμένουμε ως δια μαγείας μια κυβέρνηση να δώσει λύση στα φλέγοντα προβλήματα μας; Θα εμπιστευτούμε την τύχη μας σε όλους αυτούς που έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν; Έχουμε δοκιμάσει την ανοργανωσιά, τις μειωμένες απαιτήσεις, το σκυμμένο κεφάλι. Ποιο το αποτέλεσμα; Να ζούμε όλο και χειρότερα.
Τι δεν έχουμε δοκιμάσει; Την οργάνωση, την συσπείρωση στο ΚΚΕ, την πάλη με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, την στόχευση ενάντια στον εχθρό – τους πλουτοκράτες. Κυβερνήσεις πολλές άλλαξαν – τεχνοκρατών, δεξιές, κεντροδεξιές, αριστερές, συνεργασίας κα. Έδωσαν λύση για την ικανοποίηση των συμφερόντων μας; Ουτοπική και παράλογη είναι η λογική ότι μια κυβέρνηση με την οικονομία να την έχουν οι επιχειρηματίες, μπορεί να δώσει λύση στα λαϊκά προβλήματα. Λύση μπορεί να δώσει μόνο η πάλη της εργατικής τάξης με την συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων, μια πάλη που δεν θα βαράει στον “γάμο του καραγκιόζη”, αλλά θα στοχεύει τον ένοχο – την εξουσία των επιχειρηματιών, το κράτος τους, τα κόμματα τους.
Σήμερα, μπορούμε να βάλουμε πιο γερές βάσεις για αυτή την προοπτική. Με την αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, τη ζωντανή – μαζική λειτουργία και δράση σωματείων και μαζικών οργανώσεων. Στο δρόμο της ρήξης με την καπιταλιστική εξουσία κι ιδιοκτησία, θα μπορούμε να εμποδίζουμε αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικούμε την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, την προστασία των λαϊκών κατοικιών από πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.
Να ξεπερνάμε την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία που έσπειρε σε εργατικό – λαϊκό κόσμο, ακόμη και σε έμπειρους αγωνιστές, η διάψευση των προσδοκιών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για φιλολαϊκές λύσεις “εντός των τειχών”. Καμία εμπιστοσύνη στα άλλα αστικά κόμματα και τους δορυφόρους τους.
Για το λαό δεν υπάρχει άλλη προοπτική. `Η θα συμβιβαστεί με το σημερινό δρόμο ανάπτυξης, που είναι κόλαση για τη ζωή του, ή θα περάσει στην επίθεση, για να μπορέσει να ζήσει αυτός και τα παιδιά του σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες, με τις δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη κι η τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Να γιατί η πρόταση του ΚΚΕ”, ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του ο Γιάννης Δελής, “αποτελεί τη μοναδική διέξοδο προς όφελος του λαού, για μια ανάπτυξη που θα ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Είναι ρεαλιστική, γιατί υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις. Το ζητούμενο είναι να αλλάξει χέρια η εξουσία, να πάρει η εργατική τάξη στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομίας, την ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα ισότιμες οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με τα άλλα κράτη.
Αυτή τη λύση είναι στο χέρι μας να την επιλέξουμε και να την επιβάλλουμε”!
Τομεακή Επιτροπή Πέλλας του ΚΚΕ
