Έπειτα από 20 ποδοσφαιρικές σαιζόν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για τον έμπειρο τερματοφύλακα Δημήτρη Πασχαλίδη. Ο επί πολλά χρόνια αρχηγός της ομάδας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1981. Στον Εδεσσαϊκό βρίσκεται από το 2004 κι έπειτα. Κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του η μεταγραφή στον Άρη Θεσσαλονίκης και η συμμετοχή του με την Εθνική Ελλάδος Παίδων και Νεων σε δύο Ευρωπαϊκά και 2 Βαλκανικά πρωταθλήματα. Είναι σίγουρο ότι η εμβληματική του μορφή και η παρουσία του μέσα στο γήπεδο θα λείψει από τους οπαδούς του Εδεσσαϊκού. Όσα χρόνια αγωνίστηκε τίμησε και με το παραπάνω τη φανέλα των Τριαινοφόρων. Εξάλλου ο Εδεσσαϊκός είναι το σπίτι του, η δεύτερη οικογένειά του. Η ομάδα που αγάπησε και φρόντισε να της χαρίσει σπουδαίες στιγμές, βοηθώντας από την πλευρά του να φτάσει σε μεγάλες επιτυχίες. Από μικρός ήταν πραγματικός “κέρβερος” κάτω από τα δοκάρια. Τα αντανακλαστικά του, οι ικανότητες και η εμπειρία του δεν χωρούν αμφισβήτηση. Ίσως από τους ελάχιστους της σύγχρονης εποχής που παρέμεινε τόσα πολλά χρόνια στην ίδια ομάδα. Ο Δημήτρης Πασχαλίδης αποτέλεσε πρότυπο ποδοσφαιριστή και η παρουσία του κάτω από τα δοκάρια προκαλούσε δέος και θαυμασμό. Δεν έχουμε παρά να τον ευχαριστήσουμε για τα όσα πρόσφερε τόσα χρόνια στον Εδεσσαϊκό ελπίζοντας στο άμεσο μέλλον οι διάδοχοί του να κρατήσουν τα υψηλά στάνταρ που πλέον υπάρχουν.
Στις 16 Απριλίου ο Δημήτρης μας είχε παραχωρήσει αποκλειστική σύνεντευξη την οποία μπορείτε να τη θυμηθείτε παρακάτω.
Δημήτρη καλησπέρα. Σε ευχαριστώ που βρίσκεσαι σήμερα κοντά μας και χαίρομαι ιδιαίτερα που θα φιλοξενήσουμε στο blog έναν από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στην σύχγρονη ιστορία του Εδεσσαϊκού
Καταρχήν να ξεκινήσουμε από το παρελθόν. Από που ξεκίνησες την καριέρα σου και σε ποιες ομάδες αγωνίστηκες?
ΑΠ. Ξεκίνησα από τον Ηρακλή Έδεσσας, στα 18 μου χρόνια μεταγράφηκα στον ‘Αρη Θεσσαλονίκης όπου υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο. Στη συνέχεια πήγα με τη μορφή δανεισμού στον Απόλλων Κρύας Βρύσης, μετά στον Νέστο Χρυσούπολης, στον ΟΦΙ Ιεράπετρας και από το 2004 και μετά αγωνίζομαι φυσικά με τα χρώματα του Εδεσσαϊκού με διάλλειμα ενός έτους όπου αγωνίστηκα στον Ορφέα Ριζαρίου.
Είσαι διεθνής με τις Εθνικές ομάδες παίδων και νέων. Σωστα?
ΑΠ. Ναι, όταν αγωνιζόμουν στον Ηρακλή ‘Εδεσσας με κάλεσε ο κ. Σεντελίδης στην Εθνική παίδων όπου ήμουν για 3 χρόνια συμμετέχοντας σε 47 αγώνες παίζοντας σε 2 ευρωπαικά και 2 Βαλκανικά πρωταθλήματα.
Αναμφίβολα αποτελείς τη σημαία της ομάδας. Τι σημαίνει Εδεσσαϊκός για σένα?
ΑΠ. Είμαι 12 χρόνια στην ομάδα. Θεωρώ τον Εδεσσαϊκό δεύτερο σπίτι μου, οικογένεια μου. Ποδοσφαιρικά για μένα είναι τα πάντα. Εξάλλου πριν φορέσω τη φανέλα με την Τρίαινα στο στήθος ήμουν όπως όλοι μας και οπαδός. Θεωρώ μεγάλη τιμή που ήμουν όλα αυτά τα χρόνια αρχηγός και μέλος του Εδεσσαϊκού.
Υπήρξε βέβαια και μια χρονιά που αγωνίστηκες όπως είπες στον Ορφέα Ριζαρίου. Τι είχε συμβεί τότε και είχες αποχωρήσει?
ΑΠ. Εγώ δεν ήθελα ποτέ να φύγω από την ομάδα, απλά κάποιοι που ήταν τότε στη διοίκηση δεν με ήθελαν και με ανάγκασαν με τον τρόπο και τη συμπεριφορά τους να φύγω.
Αντιμετώπισες πολλούς επιθετικούς. Ποιός ήταν αυτός που σε προβλημάτιζε περισσότερο?
ΑΠ. Σίγουρα αντιμετώπισα πολλούς και καλούς επιθετικούς, αλλά αυτός που ξεχωρίζω ακόμα και τώρα είναι ο Λαφαζανίδης. Κατά τη γνώμη μου είναι ο καλύτερος, ευτυχώς πάντως τα περισσότερα χρόνια είμασταν συμπαίκτες και δεν προβληματίστηκα πολύ.
Μια που το πιάσαμε έτσι, για πες μας και για τους καλύτερους αμυντικούς συμπαίκτες σου όλα αυτά τα χρόνια?
ΑΠ. Συνεργάστηκα με πολλούς αμυντικούς όπως λες και δεν είχα από κανέναν κάποιο παράπονο. Απλά με κάποιους είχαμε δέσει πιο καλά. Ο Ουζούνης, ο Μισαηλίδης, ο Γεωργίου, ο Δημητριάδης και φυσικά ο Παπαηλίας είναι κάποιοι που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό.
Είχες και πολλούς προπονητές. Ποιός ήταν αυτός που ξεχώρισες?
ΑΠ. ’Ημουν από τους τυχερούς γιατί πάντα είχα αξιόλογους προπονητές. Δεν είχα πρόβλημα ποτέ με κανέναν. Δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιον για να μην αδικήσω τους υπόλοιπους. Πάντως τους ευχαριστώ όλους για τη συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Μήτσο κρατάς φιλίες από το ποδόσφαιρο?
ΑΠ. Εννοείται ότι έχω κάνει πολλές και καλές φιλίες όλα αυτά τα χρόνια από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Τόσο με συμπαίκτες, όσο και με αντιπάλους αλλά ακόμα και με διαιτητές.
Πάμε τώρα στο σήμερα. Τι έφταιξε κατά τη γνώμη σου φέτος και η ομάδα δεν πέτυχε τους στόχους της?
ΑΠ. Ξεκινήσαμε την προετοιμασία με όνειρα και φιλοφοξίες, η διοίκηση ήταν κοντά μας και φρόντιζε να μην μας λείπει τίποτα. Είχαμε έναν πάρα πολύ καλό προπονητή αλλά δυστυχώς το κακό ξεκίνημα που κάναμε πιστεύω ότι τελικά μας στοίχισε καθώς παρά την υπερπροσπάθεια που έγινε από τους συμπαίκτες μου, τελικά δεν καταφέραμε να καλύψουμε τη διαφορά.
6 χρόνια στην Α1 δεν είναι πολλά?
ΑΠ. Πάρα πολλά. Ο Εδεσσαϊκός πρέπει να ξεφύγει από τα τοπικά πρωταθλήματα γιατί η θέση του και η ιστορία του είναι σαφώς για μεγαλύτερες κατηγορίες. ’Ολες οι ομάδες περνάνε κάποια κρίση και φυσικά δεν χτίζονται μέσα σε μια μέρα. Πιστεύω πάντως ότι το υλικό της ομάδας διαθέτει ποιότητα, χημεία και πως η άνοδος θα έρθει.
Φέτος ανέλαβες για 2 αγωνιστικές χρέη υπηρεσιακού προπονητή. Το σκέφτεσαι για το μέλλον?
ΑΠ. Δεν το σκέφτομαι προς το παρών. Τώρα για το μέλλον κανείς δεν ξέρει. Για φέτος ήταν μια απόφαση της διοίκησης μετά την απομάκρυνση του κ. Ντίσιου, μου ζητήθηκε προσωρινά να αναλάβω χρέη υπηρεσιακού προπονητή μέχρι να βρεθεί προπονητής. Δεν μπορούσα να αρνηθώ. Οι συμπαίκτες μου το σεβάστηκαν, με στήριξαν και στα δύο αυτά παιχνίδια δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό.
Υπάρχει ταλέντο στην ‘Εδεσσα και την γύρω περιοχή?
ΑΠ. Ταλέντο υπάρχει και μάλιστα πολύ. ’Ηδη στην ομάδα έχουμε αρκετά παιδιά από τις Ακαδημίες όπου γίνεται πολύ καλή δουλειά. Είναι στο χέρι των παιδιών να δουλεύουν καθημερινά στις προπονήσεις βελτιώνοντας τα λάθη τους.
Η αλήθεια είναι ότι δέχεσαι πιέσεις να συνεχίσεις για μια ακόμα χρονιά. Τελικά θα σε πείσουμε?
ΑΠ. Η αλήθεια είναι ότι σκέφτομαι να αποσυρθώ από την ενεργό δράση. Το επόμενο διάστημα θα πάρω και τις τελικές μου αποφάσεις. Εννοείται όμως ότι θα παραμείνω κοντά στην ομάδα είτε ως φίλαθλος είτε από οποιάδηποτε άλλη θέση μου το ζητήσει η διοίκηση.
Ευχαριστούμε τον Δημήτρη Πασχαλίδη για την άκρως απολαυστική και ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε. Ο Δήμητρης έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια, είναι παντρεμένος με την Θεοπούλα με την οποία έχουν δύο υπέροχα παιδιά, την Ειρήνη και τον Μιχάλη. Oι φίλοι του μπορούν και τον απολαμβάνουν στο μαγαζί του, το cafe bar Avanjo.
