Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουν την ικανοποίησή τους για την επικύρωση από την Βουλή, της Συμφωνίας του Παρισιού, την πρώτη πραγματικά παγκόσμια διακυβερνητική συμφωνία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
ptolemaidia_deh_lignitis
Η Ε.Ε., μέσω του Ευρωκοινοβουλίου, κινητοποιήθηκε την ύστατη ώρα και επικύρωσε τη Συμφωνία, ακολουθώντας άλλους μεγάλους ρυπαντές όπως η Κίνα, η Ινδία και οι ΗΠΑ, ώστε να ικανοποιηθούν οι απαιτούμενες προϋπόθεσης για υιοθέτηση από χώρες που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 55% των παγκόσμιων εκπομπών.

Η επικύρωση της Συμφωνίας είναι ένα μεγάλο πρώτο βήμα, αναγκαίο, έστω και αργά, αφού ήδη αντιμετωπίζουμε τις επιπτώσεις της ανθρωπεγενούς αλλαγής του κλίματος, με πρόσφατο παράδειγμα τον Αύγουστο 2016 που συνέχισε τα ρεκόρ των τελευταίων μηνών και καταγράφηκε ως ο θερμότερος μήνας από τότε που υπάρχουν μετρήσεις. Ωστόσο, όπως τονίζουν όλοι οι ερευνητές, η Συμφωνία είναι μόνο η αρχή και για να εξασφαλιστούν τα ασφαλή όρια αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη, οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν πιο αποφασιστικά και να δεσμευτούν για μεγαλύτερες μειώσεις εκπομπών και για γρήγορη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Η Συμφωνία δεν μπορεί να είναι ένα κενό γράμμα διπλωματικής επιτυχίας, αλλά θα πρέπει να αποτελέσει το πλαίσιο μετασχηματισμού προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών. Η υπερψήφιση της, λοιπόν, από το Ελληνικό Κοινοβούλιο (μόνο το ΚΚΕ καταψήφισε, ενώ η Χ.Α ψήφισε παρών) παρόλο το γεγονός ότι δεν συζητήθηκε διεξοδικά στην Βουλή, πρέπει να μεταφραστεί σε πράξεις για τον μετριασμό των εκπομπών.

Δεν συνάδει η επικύρωση της Συμφωνίας του Παρισιού με την κατασκευή νέων, ασύμφορων οικονομικά, λιγνιτικών μονάδων. Ο ίδιος ο Αν. Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιάννης Τσιρώνης, παραδέχτηκε χθες στην Βουλή κατά την ψήφιση του σχεδίου νόμου για την Κύρωση της Συμφωνίας των Παρισίων, ότι «πουθενά δεν αποδεικνύεται ότι οι χώρες οι οποίες εξορύσσουν ορυκτά καύσιμα έχουν οικονομικό πλεονέκτημα από άλλες χώρες που δεν εξορύσσουν και έχουν πάει σε άλλες κατευθύνσεις τις οικονομίες τους. Είναι ένα μύθευμα ότι η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου δίνει κοινωνική ευμάρεια και κοινωνική δικαιοσύνη, για να μην πω ότι μάλλον το αρνητικό συνέβη σε επίπεδο δημοκρατίας. Διότι οι χώρες που έχουν καύσιμα έχουν γίνει θύματα γεωπολιτικών συμφερόντων».

Η κυβέρνηση και οι βουλευτές οφείλουν να αντιληφθούν ότι όλες πλέον οι επενδύσεις στην ενεργεία θα πρέπει να αφορούν νέες, καθαρές τεχνολογίες.