Μνήμες των καταστροφικών για την ανθρωπότητα πολέμων, από τις οποίες αναδύθηκαν ισχυρά μηνύματα ειρήνης και φιλίας των λαών, ζωντάνεψαν σε μια μοναδική εκδήλωση που διοργάνωσε ο δήμος Νεάπολης-Συκεών, και η οποία ταυτόχρονα αποτέλεσε σπονδή στην ελληνοσερβική φιλία.
Κεντρικό πρόσωπο της εκδήλωσης αποτέλεσε ο 78χρονος Σέρβος Γεώργιος Μιχαήλοβιτς, η θρυλική και εμβληματική μορφή των Συμμαχικών Κοιμητηρίων (Ζέιτενλικ), ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του ως φύλακας του ιερού χώρου-μνημείου όπου «φιλοξενούνται» περισσότερα από 20.500 θύματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο
άνθρωπος αυτός αποτελεί μια ζωντανή μαρτυρία της ιστορίας, που με τις ξεναγήσεις που έκανε όλα αυτά τα χρόνια στους χιλιάδες επισκέπτες της Νεκρόπολης της Θεσσαλονίκης δίδασκε την ιστορία με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, διατηρώντας άσβεστες τις μνήμες και μεταλαμπαδεύοντας τα μηνύματα της ενότητας των λαών και της συνεργασίας.
Αυτό ήταν και το μήνυμα που ο ίδιος μετέδωσε από μικροφώνου στην εκδήλωση, κατά την οποία τιμήθηκε από τον δήμο Νεάπολης-Συκεών, και στην οποία κυριάρχησε η συγκίνηση καθηλώνοντας το κοινό που κατέκλυσε το Κλειστό Δημοτικό Θέατρο Συκεών.
«Να έχουμε αγάπη ο ένας τον άλλον, αυτό και τίποτε περισσότερο. Να μη μαλώνουμε, να μην τρωγόμαστε. Ενότητα, ενότητα…», ήταν τα λόγια του Γεώργιου Μιχαήλοβιτς μετά την παραλαβή της τιμητικής διάκρισης που του απένειμε ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης, εν μέσω θερμού και παρατεταμένου χειροκροτήματος. Παρόντες στην εκδήλωση, την οποία επιμελήθηκε και διοργάνωσε με ιδιαίτερη επιτυχία ο δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Δαλάτσης, ο γενικός πρόξενος της Σερβίας στη Θεσσαλονίκη Σίνισα Πάβλιτς, η πρόξενος Ντράγκανα Μπλίσιτς και μέλη της οικογένειας του τιμώμενου.
Με την ψυχή εφήβου, ο κυρ-Γιώργος, που δηλώνει και Σέρβος και Έλληνας, και τονίζοντας με σθένος ότι «οι Σέρβοι δυο πράγματα έχουν, τον Θεό και τους Έλληνες», ευχαρίστησε με σεμνότητα τη διοίκηση του δήμου για την «τόσο ωραία διοργάνωση της εκδήλωσης» και την «τιμή που του έγινε». Κατέθεσε, επίσης, τη δική του μαρτυρία για τους πρόσφατους πολέμους στη χώρα του σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της
ιστορικής αλήθειας σχετικά με τα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα.
Το κλίμα της βραδιάς, που ήταν αφιερωμένη στην ελληνοσερβική φιλία, στο πνεύμα της «Βαλκανικής Πλατείας» που επί χρόνια διοργανώνει ο δήμος Νεάπολης-Συκεών, σημάδεψε και η παρουσία της σερβικής χορωδίας του πανεπιστημίου του Βελιγραδίου Academic Choir «Collegium Musicum», η οποία μάγεψε και καθήλωσε το κοινό.
Κορυφαία στιγμή στην ολοκλήρωση της βραδιάς αποτέλεσε η μελωδία που αφιέρωσαν στο τιμώμενο πρόσωπο, ερμηνεύοντας ένα παραδοσιακό τραγούδι που τραγουδούσαν οι Σέρβοι στρατιώτες του Μεγάλου Πολέμου στην Θεσσαλονίκη, με τον Γεώργιο Μηχαήλοβιτς να στέκεται με προσοχή απέναντι στους χορωδούς και να
σιγομουρμουρίζει τους ρυθμούς, με τις χορωδούς να συνεχίζουν στους ρυθμούς της μελωδίας αδυνατώντας να κρύψουν τα δάκρυα συγκίνησης.
Στους ίδιους μαγικούς τόνους εμπλούτισε το πρόγραμμα της εκδήλωσης και η Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Νεάπολης-Συκεών υπό τη διεύθυνση της Μαρίας Κουβακλή, παραλαμβάνοντας εν μέσω χειροκροτημάτων την τιμητική πλακέτα που απένειμε ο δήμαρχος Σίμος Δανιηλίδης. Ιδιαίτερα συγκινημένη δήλωσε και η μαέστρος
της σερβικής χορωδίας Ντραγκάνα Γιοβάνοβιτς, κατά την παραλαβή της μεγάλης διάκρισης που δέχθηκε.
«Άγρυπνος φρουρός της μνήμης…»
«Σήμερα έχουμε την τύχη και την χαρά να διοργανώνουμε αυτή την εκδήλωση, η οποία δεν είναι απλά μια πολιτιστική εκδήλωση. Είναι μια πατριωτική πολιτική εκδήλωση, και ταυτόχρονα μια διεθνιστική εκδήλωση. Έχουμε την τιμή να διοργανώνουμε αυτήν την εκδήλωση για να τιμήσουμε έναν ζωντανό ήρωα, τον Γεώργιο Μιχαήλοβιτς, που αφιέρωσε όλη του τη ζωή για να είναι άγρυπνος φρουρός των 20.000 και πλέον ψυχών και κορμιών που είναι στα Συμμαχικά Κοιμητήρια. Είμαστε τυχεροί που τιμάμε σήμερα την προσφορά του Γεώργιου Μιχαήλοβιτς, ο οποίος όλες αυτές τις δεκαετίες δεν έλειψε από αυτό το ιερό, το πατριωτικό του καθήκον. Και στο πρόσωπό του τιμάμε και όλους τους ήρωες αγωνιστέςτων πολέμων για ανεξαρτησία, ελευθερία και δημοκρατία», ανέφερε κατά τον χαιρετισμό του ο Σ.Δανιηλίδης ανοίγοντας την εκδήλωση.
Όπως τόνισε, «οι αξίες, τα ιδανικά, η πίστη, η πατριωτική ιδεολογία, η θρησκεία, αλλά και η προσήλωση στα πανανθρώπινα ιδανικά της αυτοδιάθεσης, της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας οδήγησαν πάντα και τους δυο λαούς μας στην ίδια πλευρά», ζωντανεύοντας εικόνες από τους πρόσφατους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας. «Είμαστε πολύ περήφανοι γιατί οι περισσότεροι από τη γειτονιά μας, από τον τόπο μας, από το δήμο μας, ενεργά δραστήρια, φιλοξενήσαμε χιλιάδες παιδιά του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας . Δεν θα φύγουν ποτέ από τη μνήμη μου εκείνες οι εικόνες στις μάχες που έδιναν οι Σέρβοι αδελφοί για να μπορέσουν να κρατήσουν τα ιερά και τα όσιά τους. Ευχαριστώ όλο το σερβικό λαό που στάθηκε όρθιος, κι όταν ακόμη άδικα, σκόπιμα και εγκληματικά, οι μεγάλοι αυτού του πλανήτη βομβάρδιζαν και κατέστρεφαν το Βελιγράδι. Ο σερβικός λαός δίδαξε αξιοπρέπεια,αγάπη για την πατρίδα, και πίστη στα ιδανικά», ανέφερε μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών.
Από την πλευρά του, ο γενικός πρόξενος της Σερβίας Σίνισα Πάβλιτς στον σύντομο χαιρετισμό του εκθείασε τον χαρακτήρα και την αφοσίωση τον φύλακα των Συμμαχικών Κοιμητηρίων, ο οποίος «παραμένει και σήμερα το ίδιο νέος και εργατικός, το ίδιο πάντα με μεγάλη καρδιά», όπως είπε. Μιλώντας για την εκδήλωση, τόνισε ότι «απόψε ήταν ένα ξεχωριστό βράδυ, πολύ διαφορετικό από όλες τις υπόλοιπες βραδιές. Ιδιαίτερα λόγω της ομορφιάς, λόγω του συναισθήματος, της φιλίας που ενώνει τους δυο λαούς μας, και μπορέσαμε να αισθανθούμε απόψε όλοι με συγκίνηση».
Ο φύλακας της μνήμης
Γεννημένος το 1928, ο Γεώργιος Μιχαήλοβιτς έμελλε να συνεχίσει το έργο του πατέρα και πριν από αυτόν, του παππού του, που και οι ίδιοι ήταν φύλακες του σερβικού τομέα στο Ζέιτενλικ. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, το 1960 και μέχρι πρότινος, ο κ. Μιχαήλοβιτς ανέλαβε να διατηρεί άσβεστη τη μνήμη των συμπατριωτών του στρατιωτώνπου έχουν θαφτεί στα νεκροταφεία της δυτικής Θεσσαλονίκης.
Με σεβασμό απέναντι στην ιστορία των ανθρώπων που είναι θαμμένοι στο Ζέιτενλικ, ο Γεώργιος Μιχαήλοβιτς όλα αυτά τα χρόνια υποδέχονταν τους επισκέπτες τηςστρατιωτικής νεκρόπολης, τηρούσε τα έθιμα του λαού του και φρόντιζε να μένει άσβεστο το κερί στη μνήμη τους.
«Ο Γεώργιος Μιχαήλοβιτς, τον οποίο φιλοξενούμε και τιμούμε σήμερα με ανείπωτη χαρά, είναι το υπόδειγμα, είναι η ζωντανή ιστορία και τον υποδεχόμαστε με το θερμό χειροκρότημα της ευγνωμοσύνης μας. Είναι ο τελευταίος στρατιώτης που ταυτίστηκε με τους ήρωες-θύματα του Πολέμου, και με τους οποίους συνομιλούσε όλα αυτά τα χρόνια», τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Δαλάτσης, σκιαγραφώντας την εικόνα «ενός καταπληκτικού ανθρώπου, που σε όλα τα χρόνια του καθήκοντός του τον διέκρινε ήθος,
τιμιότητα και πατριωτισμός, αρετές ανάλογες με αυτές των ηρώων των Θερμοπυλών που ύμνησε ο Αλεξανδρινός ποιητής Κώστας Καβάφης».
Ο ίδιος, τέλος, έδωσε έμφαση στο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο πολιτισμός, ο οποίος, όπως είπε, «είναι ο μόνος δρόμος για την ειρήνη και την πρόοδο».
