Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη και τους αρχαίους Έλληνες, ΑΡΕΤΗ είναι η αναζήτηση της τελειότητας σε μια δραστηριότητα, «αρετή του ανθρώπου θα πρέπει να είναι η συνήθεια (έξις) με βάση την οποία γίνεται καλός άνθρωπος κι αποκτά τη δυνατότητα να εκτελέσει αποδοτικά το έργο του».
Η άποψη του συμπολίτη μας για τη λειτουργία του ρολογιού της πόλης στο πρώτο άκουσμα προκαλεί το γέλωτα αλλά πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά, αφού καταδεικνύει την κρίση αξιών αλλά και τον συμβιβασμό της ζωής μας με την μετριότητα και τη μιζέρια.
Βέβαια όλα τα παραπάνω, αποτελούν υψηλές θεωρίες για μια δημοτική αρχή όπου η προχειρότητα-μετριότητα σε συνδυασμό με την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, αποτελούν το βασικό της γνώρισμα. Έτσι λοιπόν στης προχειρότητας το ανάγνωσμα προστέθηκε και η λειτουργία του ρολογιού αφού προηγήθηκε, το λουνα παρκ στα μικρά καταρρακτάκια, η ανάπλαση, της ανάπλασης στην πλατεία Στουγιαννάκη, η κακοτεχνία ασφαλτόστρωσης στην Εγνατία, οι προτεινόμενες αλλαγές στον κυκλοφοριακό σχεδιασμό της πόλης, η τοποθέτηση κοντέινερ στο πάρκο καταρρακτών και πολλά άλλα. Από τα παραπάνω θα ήθελα να σταθώ στα κοντέινερ, διότι το μείζων δεν είναι η έλλειψη αισθητικής και κενότητας που προκαλούν, αλλά η καταφανής προχειρότητα και η έλλειψη σχεδιασμού στην υλοποίηση μιας δύσκολης πολιτικής επιλογής. Ενώ λοιπόν, η δημοτική αρχή με τον αέρα του 60% θεωρεί ότι έχει την πολιτική νομιμότητα να επιβάλει εισιτήριο στους καταρράκτες και ενώ γνώριζε ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις, οι επιλογές της και ο «σχεδιασμός» της αντιμετωπίζει την γενική κατακραυγή.
Δυστυχώς, η αναζήτηση της τελειότητας αποτελεί μια ατέρμονη και επίπονη διαδικασία η οποία απαιτεί όραμα, σχεδιασμό, εκλεπτυσμένη προσωπικότητα, φρόνηση, αυτογνωσία, αρχές, αξίες και γενικά μια άλλη φιλοσοφική θεώρηση στην άσκηση εξουσίας, που δυστυχώς αγνοεί η δημοτική μας αρχή.
ΤΑΣΟΣ ΣΙΩΝΗΣ
