Παρουσιάστηκε ο νέος νόμος για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των οφειλών των επιχειρήσεων σε επιχειρηματίες της Πέλλας
Σε εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από την βουλευτή Θ. Τζάκρη και το Επιμελητήριο Πέλλας την Παρασκευή 10 Μαρτίου στην Έδεσσα
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 10 Μαρτίου και ώρα 7 μμ στην αίθουσα εκδηλώσεων της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας στην Έδεσσα ενημερωτική εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πέλλας κ. Θεοδώρα Τζάκρη και το Επιμελητήριο Πέλλας, κατά την οποία παρουσιάστηκε από τον Ειδικό Γραμματέα Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους κ. Φ. Κουρμούση ο νέος νόμος για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των οφειλών επιχειρήσεων σε επιχειρηματίες της Πέλλας.
Η κ. Τζάκρη στην εισήγησή της ανέφερε τα εξής:
«Το σχέδιο νόμου που προωθεί το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης υπό τον τίτλο “ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ” και το οποίο έχει αποτελέσει αντικείμενο εξαντλητικών διαπραγματεύσεων τους τελευταίους έξι μήνες, μεταξύ της Κυβέρνησης, μέσω της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, της Τράπεζας της Ελλάδος, των Τραπεζών, αλλά και των θεσμών, στοχεύει στη διάσωση των ελληνικών επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως μεγέθους και στην αναστολή της δραματικής αύξησης της ανεργίας.
Είναι αναμφίβολο ότι το εν λόγω νομοσχέδιο έρχεται σε μία κρίσιμη περίοδο για την ελληνική αγορά και την ελληνική κοινωνία. Οι ελληνικές επιχειρήσεις βουλιάζουν στα χρέη, τη στιγμή που η κατανάλωση μειώνεται με δραματικούς ρυθμούς, συμπιέζοντας ακόμη περισσότερο τις επιχειρήσεις, που βρίσκονται πλέον σε απόγνωση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΙΝΕΜΥ της ΕΣΕΕ (Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας) το σύνολο του ληξιπρόθεσμου ιδιωτικού χρέους το 2016 υπολογιζόταν συνολικά στα 228 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 110 δισ. ευρώ είναι τα “κόκκινα δάνεια” προς τις Τράπεζες, 93 δισ. ευρώ το ληξιπρόθεσμο χρέος προς την Εφορία και 25 δισ. ευρώ το χρέος προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η διαδικασία της εξωδικαστικής ρύθμισης των οφειλών θα αφορά φυσικά και νομικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, τόσο για οφειλές που προέρχονται από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, όσο και από άλλη αιτία, αρκεί να είναι μεγαλύτερες των 20.000 €. Η προσπάθεια εξωδικαστικής ρύθμισης των οφειλών θα γίνεται τόσο με πρωτοβουλία του ίδιου του οφειλέτη, αλλά και των τραπεζών ή του Δημοσίου. Το σχέδιο αναδιάρθρωσης οφειλών θα διαμορφώνεται ελεύθερα μετά από εξωδικαστικές διαπραγματεύσεις των μερών υπό την επιμέλεια ενός συντονιστή και θα βασίζεται στην πρόταση που θα κάνει ο οφειλέτης προς τους πιστωτές του ή στις αντιπροτάσεις που θα κάνουν οι πιστωτές, με βάση τα οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης ή του ενδιαφερόμενου επαγγελματία.
Η βασική “καινοτομία” του εν λόγω νομοσχεδίου σε σχέση με άλλες “λύσεις” που κατά καιρούς επιχείρησαν να βάλουν φρένο στην κατάρρευση των επιχειρήσεων και στη συνακόλουθη εξαθλίωση του κοινωνικού συνόλου, το οποίο οδηγούταν σε μία ανεπίστρεπτη κατάσταση ανεργίας, είναι ότι για πρώτη φορά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάθεται και το Δημόσιο (Εφορίες και Ασφαλιστικά Ταμεία). Η αναδιάρθρωση των χρεών που θα προκύψει λοιπόν από τις διαπραγματεύσεις οφειλετών – πιστωτών θα είναι μαζική. Εξαιρούνται μόνο οι οφειλές που είναι συγκεντρωμένες σε ποσοστό άνω του 85% σε έναν πιστωτή.
Καινοτομία του εν λόγω νομοσχεδίου είναι ότι δεν υπάρχει περιορισμός στα εργαλεία διαπραγμάτευσης και στις προτάσεις των μερών, καθώς για πρώτη φορά θα επιτρέπονται και διαγραφές οφειλών. Τόκοι υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα, αλλά και μέρος τόκων εκπρόθεσμης καταβολής, προστίμων και προσαυξήσεων, όχι μόνο θα διαγράφονται, αλλά δε θα υπολογίζονται καν στον υπολογισμό των ποσών διανομής μεταξύ των πιστωτών.
Καινοτομία αποτελεί και ο συντονισμός της διαδικασίας από έναν διαμεσολαβητή έτσι ώστε να διασφαλίζεται η εμπιστευτικότητα της διαδικασίας, αλλά και να υπάρχουν εχέγγυα αμεροληψίας και ίσης αντιμετώπισης των εμπλεκόμενων μερών. Ο συντονιστής επίσης θα παρακολουθεί τις εξαιρετικά αυστηρές προθεσμίες “δράσης” των μερών που τίθενται από το εν λόγω νομοσχέδιο, καθώς όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία, η ταχύτητα ύπαρξης λύσεων ταυτίζεται με την αποτελεσματικότητα αυτών. Μακρόχρονες διαδικασίες ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων, όπως το άρθρο 106 του Πτωχευτικού Κώδικα, δεν πέτυχαν τίποτε περισσότερο από το να μεταθέσουν το χρόνο πτώχευσης αυτών, καθώς η μόνη λύση “διάσωσης” της αιτούμενης την εξυγίανση επιχείρησης ήταν η ύπαρξη στρατηγικού επενδυτή. Άλλως η πτώχευση ήταν αναπόφευκτη.
Στοιχείο κλειδί για την έναρξη της διαδικασίας εξωδικαστικού συμβιβασμού είναι η βιωσιμότητα της επιχείρησης. Έτσι των ευνοϊκών διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου θα μπορούν να “εκμεταλλευτούν”:
(α) από τις επιχειρήσεις που τηρούν απλογραφικό λογιστικό σύστημα όσες έχουν καθαρό θετικό αποτέλεσμα προ φόρων σε μία τουλάχιστον από τις τρείς χρήσεις πριν την υποβολή της αίτησης αναδιάρθρωσης,
(β) από τις επιχειρήσεις που τηρούν διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, αυτές που σε μία τουλάχιστον από τις τρείς χρήσεις πριν την υποβολή της αίτησης αναδιάρθρωσης έχουν θετικά αποτελέσματα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων ή έχουν θετική καθαρή θέση (equity).
Η εν λόγω στοχευμένη επιλογή δικαιολογείται καταρχήν από τη δυνατότητα των εν λόγω επιχειρήσεων να αντλήσουν ρευστότητα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, το λεγόμενο “new money”, στα πλαίσια της συμφωνίας αναδιάρθρωσης και προκειμένου τη διασφάλιση της εκτελεστότητάς της. Όσοι πιστωτές μάλιστα χρηματοδοτήσουν την εν λόγω υπό αναδιάρθρωση επιχείρηση θα αποκτήσουν ειδικό προνόμιο υπέρ όλων των υπολοίπων πιστωτών ανεξαρτήτως του είδους των εξασφαλίσεων που αυτές έως τότε έχουν.
Επιπρόσθετα το κριτήριο της βιωσιμότητας στην εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών του εν λόγω νομοσχεδίου αποκλείει τους “στρατηγικούς κακοπληρωτές”, οι οποίοι δεν είναι δυνατόν να επωφεληθούν εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας από διαγραφές χρεών σε τόσο σημαντικά ποσοστά. Οι ρυθμίσεις του εν λόγω νομοσχεδίου αποκλείουν περαιτέρω τη δημιουργία νέων στρατηγικών κακοπληρωτών, οι οποίοι πληροφορούμενοι τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του εν λόγω νομοσχεδίου, θα φρόντιζαν να προκαλέσουν ληξιπρόθεσμες οφειλές. Έτσι η αιτούμενη την εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών επιχείρηση θα πρέπει να έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές έως την 31η Δεκεμβρίου 2016.
Ληξιπρόθεσμη οφειλή μπορεί να θεωρηθεί διαζευκτικά δάνειο σε καθυστέρηση 90 ημερών ή οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016 ή ληξιπρόθεσμη οφειλή προς τη Φορολογική Διοίκηση ή προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ή η ύπαρξη σφραγισμένης επιταγής λόγω μη επαρκούς υπολοίπου ή η έκδοση διαταγής πληρωμής ή δικαστικής απόφασης λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Από όλα τα ανωτέρω γίνεται προφανές ότι το εν λόγω νομοσχέδιο δεν φιλοδοξεί απλά να αποτελέσει μία ακόμα ελπίδα για τη σωτηρία των επιχειρήσεων που λόγω της επιδεινούμενης κρίσης θα έβαζαν λουκέτο και θα οδηγούσαν χιλιάδες εργαζομένους σε απόγνωση, αλλά είναι ικανό να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά τους. Οι διατάξεις του έχουν λάβει υπόψη τους όλες τις αδυναμίες προηγούμενων νόμων και για πρώτη φορά δεν επιβραβεύονται οι “κακοπληρωτές” αλλά οι ικανοί επιχειρηματίες που εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας στην κοινωνία».
Στην συνέχεια ο κ. Κουρμούσης ανέλυσε την διαδικασία για υπαγωγή ενός οφειλέτη στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των οφειλών του, που μπορεί να ξεκινήσει με πρωτοβουλία του οφειλέτη ή ενός εκ των πιστωτών του, μέσω της υποβολής σχετικής αίτησης προς την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους. Η αίτηση του οφειλέτη πρέπει να συνοδεύεται από διάφορα έγγραφα και δικαιολογητικά που περιγράφονται λεπτομερώς στον νόμο και να έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο. Στη συνέχεια, εντός (2) ημερών η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) διορίζει συντονιστή της διαδικασίας.
Αφού διορισθεί συντονιστής, αυτός ελέγχει την πληρότητα της αίτησης, και εφόσον διαπιστώσει ότι υπάρχουν ελλείψεις καλεί τον οφειλέτη εντός πέντε (5) εργασίμων ημερών να συμπληρώσει τα έγγραφα που λείπουν. Ακολούθως, αν ο οφειλέτης δεν ανταποκριθεί τότε συντάσσεται από τον συντονιστή Πρακτικό Αποτυχίας. Αν, όμως, διαπιστωθεί η πληρότητα της αίτησης, εντός 2 εργασίμων ημερών, ο συντονιστής αποστέλλει ΜΟΝΟ την αίτηση σε όλους τους Πιστωτές του Οφειλέτη καθώς και πρόσκληση συμμετοχής στη διαδικασία.
Οι Πιστωτές αφού λάβουν την Πρόσκληση έχουν δέκα (10) ημέρες να δηλώσουν αν θα συμμετέχουν στη διαδικασία. Μόλις παρέλθει η προθεσμία αυτή, ο συντονιστής ελέγχει αν υπάρχει απαρτία των συμμετεχόντων πιστωτών. Εφόσον, υφίσταται απαρτία, ο συντονιστής αποστέλλει σε αυτούς τα συνοδευτικά της αίτησης έγγραφα και δικαιολογητικά και στην περίπτωση οφειλέτη που υπάγεται στην κατηγορία της μικρής επιχείρησης (προαιρετικός διορισμός εμπειρογνώμονα) τάσσει προθεσμία (5) ημερών για υποβολή διορισμού εμπειρογνώμονα.
Στην περίπτωση που δεν διορισθεί εμπειρογνώμονας, μέσα σε προθεσμία 1 μήνα και 25 ημερών αφού γίνουν οι απαιτούμενες ψηφοφορίες και συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα ποσοστά, θα πρέπει να έχει επέλθει συμφωνία. Σε αντίθετη περίπτωση η διαδικασία θεωρείται περαιωθείσα άκαρπη.
Στην περίπτωση που διορισθεί εμπειρογνώμονας, η ανωτέρω προθεσμία, παρατείνεται για έναν (1) μήνα ακόμα, προκειμένου ο εμπειρογνώμονας να συντάξει την έκθεση ανάλυσης βιωσιμότητας του οφειλέτη. Αν ο οφειλέτης αποτελεί μεγάλη επιχείρηση, μέσα σε προθεσμία δυο (2) μηνών πρέπει να ληφθεί απόφαση επί του σχεδίου αναδιάρθρωσης του εμπειρογνώμονα ή την αποστολή αντιπροτάσεων από τους πιστωτές. Τέλος, για τη λήψη απόφασης, ακολουθείται η ίδια διαδικασία ψηφοφορίας που περιγράφεται παραπάνω και αρκεί να συμφωνήσει το 60% του 50% των πιστωτών του οφειλέτη που συμμετείχαν στην διαδικασία της διαμεσολάβησης.
Ο κ. Κουρμούσης στην συνέχεια απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του έθεσαν οι παρευρισκόμενοι επιχειρηματίες σχετικά με τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι επιχειρήσεις προκειμένου να υπαχθούν στην ρύθμιση, τα είδη των οφειλών που ρυθμίζονται (αν πρόκειται για οφειλές από ΦΠΑ που δεν έχει όμως εισπραχθεί, εγγυήσεις του δημοσίου κλπ), τις λύσεις που επιλέγονται (επιμηκύνσεις δανείων, μείωση επιτοκίων, κούρεμα χρεών αλλά και τόκων, προσαυξήσεων και προστίμων κοκ).
Κατέληξε λέγοντας ότι και στον εξώδικο διακανονισμό (όπως και στον νόμο για τα υπερχρεωμένα) η φιλοσοφία που διαπνέει το σχέδιο νόμου είναι ότι κανείς δεν υποχρεώνεται σε καταβολές στις οποίες δεν μπορεί να ανταποκριθεί, αποφασιστικό κριτήριο είναι η βιωσιμότητα της επιχείρησης και βάση αυτής θα γίνει ο προσδιορισμός της δόσης και άρα η λύση που θα επιλεγεί θα ανταποκρίνεται στις δυνατότητες της επιχείρησης και δεν είναι μια λύση one size model για όλους.-
