Ο Τάσος Μπέλλος ήταν ένας από τους ανθρώπους που χαιρόσουν να μιλάς με τις ώρες μαζί του για ποδόσφαιρο, ένιωθες περήφανος που ήσουν φίλος του. Το πάθος και η αγάπη που είχε και η ενέργεια που έβγαζε για τον Εδεσσαϊκό ήταν κάτι παραπάνω από το συνηθισμένο, ζούσε για αυτό.
Γεννήθηκε στις 4 Μαΐου του 1952 και από μικρό παιδί τον κέρδισε το ποδόσφαιρο. Εκάνε τα πρώτα του βήματα στον Ερμή Αμυνταίου.
Στον Εδεσσαϊκό ήρθε το 1971 σε ηλικία 18 ετών και αμέσως καθιερώθηκε ως βασικός και αναντικατάσταστος. Από την πρώτη στιγμή έγινε ο πρωταγωνιστής.
Οι επιδόσεις του με τα χρώματα των Πρασίνων δεν αφήσαν ασυγκίνητο τον ομοσπονδιακό προπονητή Αλκέτα Παναγούλια με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που εάν και αγωνίζονταν στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής ομάδας συμμετέχοντας στους Μεσογειακούς αγώνες του 1975 στο Αλγέρι. Ο Τάσος ήταν ένα δεκάρι από τα λίγα.
Έκοβε, μοίραζε, σκόραρε μα πάνω από όλα ήταν ο ηγέτης. Ήταν φυσιογνωμία που εμψυχώνε τους συμπαίκτες του και αυτός που τους έδινε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν.
Ήταν αυτός που με τις κινήσεις του θα ξεσήκωνε τον κόσμο στις κερκίδες. Στον Εδεσσαϊκό αγωνίστηκε ως το 1978, όταν και αποχώρησε προσωρινά για να παίξει για δύο χρόνια στην Κοζάνη.
Το 1980 επιστρέφει στη μεγάλη του αγάπη με την οποία κατακτά το πρωτάθλημα της ενιαίας Γ’ Εθνικής και την άνοδο στην νεοσύστατη Β’Εθνική.
Αγωνίστηκε ως το 1986 όπου και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 34 χρόνων έχοντας 364 συμμετοχές σε εθνικές κατηγορίες πετυχαίνοντας 64 τέρματα.
Νωρίτερα είχε αγωνιστεί επίσης στην Εθνική ομάδα του Πυροσβεστικού Σώματος και στην Εθνική Ελπίδων.
Αμέσως μετά ακολούθησε προπονητική καριέρα αρχικά ως συνεργάτης διάφορων τεχνικών του Εδεσσαϊκού (Μουσελεμιδης-Παπαϊωάννου) και στη συνέχεια σε διάφορες επαγγελματικές και ερασιτεχνικές ομάδες του Νομού αλλά και της ευρύτερης περιοχής όπως ο Αλμωπός Αριδαίας, ο Απόλλων Κ.Βρύσης, η Νίκη Αξού, η Δόξα Μανδαλου και ο Ηρακλής Πτολεμαΐδας.
Το 1996 ανέλαβε τη Μικτή ομάδα νέων του Νομού ενώ το 1997 επέστρέψε για μικρό χρονικό διάστημα στο τεχνικό team του Εδεσσαϊκού ως συνεργάτης του Βραζιλιάνου Luis Villa.
Πριν ακριβώς δεκαπέντε χρόνια στις 3 Μαρτίου του 2002, δυστυχώς ο Τάσος χάνει τη μάχη για τη ζωή, μετά από άνισο αγώνα με την επάρατη νόσο. Εκτός από την αγαπημένη του σύζυγο Βάσω άφησε πίσω και τρεις καταπληκτικές κόρες τη Μαρία, την Ελευθερία και τη Δήμητρα.
Σίγουρα στον Εδεσσαϊκό δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ!
