Αγαπητέ κε Αντώναρε…
Ούτε τα τείχη, ούτε οι διχογνωμίες και η πολυπραγμοσύνη των εκάστοτε “εξαπτέρυγων” με τους γνωστούς λιβανωτούς για τους μεν και τους ανοίκειους λίβελους για τους δε, φαίνεται, να ελκύουν ή να συγκινούν την κοινωνία και τους ψηφοφόρους!!!! Αντίθετα, τα ιδεολογικοπολιτικά κλισέ, οι φθηνές ετικέτες και οι αδιαπέραστες, απολιτικές διαχωριστικές γραμμές -ίδιον μιας άλλης παρωχημένης εποχής που σφράγισε χθες το εσωκομματικό γίγνεσθαι- ήτοι απ’ εδώ εμείς και απ’ εκεί οι άλλοι πνίγουν ανέκαθεν τον γόνιμο ιδεολογικοπολιτικό διάλογο, απειλούν και υπονομεύουν τον αναγκαίο εσωκομματικό πλουραλισμό και τέλος, σε μια εποχή που η παράταξη αποζητά εκ νέου την αναγνώρισή της από την κοινωνία, θέτουν εν αμφιβόλω τη σύνολη συνοχή της!!!
Η Νέα Δημοκρατία, συνώνυμη της μεγάλης οικογένειας της κεντροδεξιάς αποτελεί το ευρύτερο εφικτό σχήμα εθνικής ενότητας του σύγχρονου δημοκρατικού χώρου. Γι’ αυτό κανείς δε νομιμοποιείται, ούτε έχει το δικαίωμα λόγω και έργω, να την περιχαρακώσει ιδεολογικοπολιτικά και να την συρρικνώσει εκλογικά!!! Ο κατακερματισμός των δυνάμεων της Ν.Δ. σήμερα ισοδυναμεί με παραίτηση από την ευγενή φιλοδοξία της, να ηγηθεί ξανά της χώρας με σημαία την κρυστάλλινη ιδεολογία της και σύμμαχο τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας. Τα μέλη, τα στελέχη και οι ψηφοφόροι της ανεξάρτητα από την ιδεολογικοπολιτική προτίμηση, την συναισθηματική ταύτιση και τις παραδοσιακές εσωκομματικές σχέσεις, θέλουν, να πιστεύουν ότι στην παράταξη, περισσεύει πάντα η φρόνηση και η επίγνωση της εθνικής της ευθύνης!!!!
Χρήστος Κ. Μακρίδης
Εκπαιδευτικός-Καθηγητής Μ.Ε.
Πολιτικός Επιστήμων-Τεχ.Γεωπόνος-Παιδαγωγός
