Είναι βέβαιο ότι η μετά πολλών αστερίσκων (καθ’ υποψία) διευθέτηση του χρέους, αμέσως μετά το τέλος του προγράμματος και το κλείσιμο της β΄αξιολόγησης με την συνακόλουθη, αναζωογονητική εκταμίευση της δόσης των 8,5 δις και την αναφορά στην αναπτυξιακή τράπεζα, οριοθετούν νέα δεδομένα στην πολιτική ζωή της χώρας. Σε κάθε περίπτωση, οι “ανακοινώσιμες” κυβερνητικές προθέσεις των ημερών για ρήξη με τους εταίρους-δανειστές, παρέμειναν “κρεμασμένες στα μανταλάκια” των περιπτέρων της χώρας αφού, όπως όλα δείχνουν, εξήντλησαν την “δυναμική” τους στους διαδρόμους του eurogroup (απαγορευτικά πλεονάσματα σε βάθος χρόνου που υπόσχονται διαρκή λιτότητα) κι’ όχι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Επί της ουσίας άπαντες, ήτοι εμείς (κυβέρνηση) και οι δανειστές, αγοράσαμε πολιτικό χρόνο!
Αν όμως κάτι χρήζει ιδιαίτερης μνείας, είναι η αιχμηρή διατύπωση του Υπουργού επί των Οικονομικών της Γερμανίας, ότι η συμφωνία μεταξύ της χώρας και των δανειστών πήγε πίσω χρονικά για λόγους εσωτερικούς. Αφού όπως είπε ο Γερμανός Υπουργός, “Είχαμε εδώ και τρεις εβδομάδες συμφωνία, αλλά οι Έλληνες ζήτησαν άλλες τρεις για επικοινωνιακούς λόγους”. Στην απευκταία περίπτωση που όντως έχει βάση μια τέτοια αποκάλυψη, τότε, δυστυχώς, μιλούμε για πολιτικούς δίχως συναίσθηση της ευθύνης τους έναντι της κοινωνίας, ή αίσθηση συμμετοχής σε μια ιστορική διαδρομή. Πολιτικούς που καθημερινά δυστυχώς εξαργυρώνουν την εθνική συνείδηση τους στο κομματικό και πολιτικό ανταλλακτήριο της κοινωνίας.
Το ζητούμενο της σημερινής εποχής είναι μια ανοικτή, ευέλικτη προσέγγιση στα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα της χώρας με γνώμονα τις προτεραιότητες, τις ικανότητες, τον ψυχισμό, τις ευαισθησίες και τις ανάγκες του πολίτη. Η χώρα, χρειάζεται μια νέα γενιά πολιτικών, που δε θα ακολουθούν το ρεύμα αλλά θα το διαμορφώνουν καθημερινά με βάση τον ριζοσπαστικό, παρεμβατικό τους λόγο. Πολιτικούς που ο λόγος τους δε θα ευθυγραμμίζεται με τους κανόνες της τηλεοπτικής δημοκρατίας, ούτε όμως θα εγκλωβίζεται στα εφήμερα επικοινωνιακά παιχνίδια με στόχο την εξαπάτηση και τον αποπροσανατολισμό των πολιτών. Στην τελική, η χώρα, έχει ανάγκη από πολιτικούς που ο λόγος τους υπερβαίνει τα ευτελή γλωσσικά παιχνίδια των ημερών και, δε θυσιάζει τη σαφήνεια και την πολιτική ουσία σε μια χειμαρρώδη περιπλάνηση ιδιόμορφων λέξεων με κοινότυπο, αιωρούμενο νόημα (δημιουργική ασάφεια, ωρίμανση στόχων, κλπ), αλλά ταυτίζεται διαρκώς με το μέλλον!!!! Λίγη ντροπή ρε “γαμώτο”…!
Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ. Γεωπόνος – Παιδαγωγός
