Επειδή, λοιπόν, τελευταία περίσσεψε το πολιτικό θράσος εκ μέρους ορισμένων πολιτικών – οι γνωστοί “σκελετοί” της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας – ήτοι όλων εκείνων που παρά τα αποδεδειγμένα λάθη τους, αρέσκονται αλαζονικά να αυτοθαυμάζονται για τα γνωστά πολιτικά “έπη” και τις κυβερνητικές επιτυχίες της αλήστου μνήμης εποχής τους, πρέπει, κάποτε, κάποιοι να καταλάβουν ότι “ένοχος ένοχον ου ποιεί” πολλώ δε μάλλον πως όποιος “αξιώνει ευθύνες από άλλους, πρέπει ν’ αναδέχεται και τις δικές του” κι’ όχι να τις μετακυλίει ή να τις φορτώνει βολικά στους άλλους. Οι “κήνσορες” της δημόσιας ζωής, οφείλουν να γνωρίζουν ότι η ιστορία του τόπου, δεν διαγράφεται ετσιθελικά, ούτε αποσιωπάται και παραγράφεται επί σκοπώ, πολλώ δε μάλλον διαστρέφεται και ξαναγράφεται κατά το δοκούν!
Στην πολιτική δράση αυτό που προέχει, είναι η κλιμάκωση των αξιών των πρωταγωνιστών και η διαχρονική ταύτιση τους με τα μεγάλα ζητήματα, που σχετίζονται με την ασφαλή και σταθερή πορεία του τόπου στο μέλλον. Όχι οι μικρότητες, οι δημαγωγικές κραυγές και η απύθμενη πολιτική υποκρισία, χάριν του αποπροσανατολισμού των πολιτών, με στόχο την άγρα μερικών εφήμερων ψήφων. Σε κάθε περίπτωση, σήμερα, προέχει ο σύγχρονος ρηξικέλευθος κοινωνικός και πολιτικός λόγος, όχι το παραλήρημα και οι αμπελοφιλοσοφίες των ένοχων – στη συνείδηση των πολιτών – πρωταγωνιστών του χθες, που εσχάτως βγήκαν από το ντουλάπι της ιστορίας και διεκδικούν εκ νέου λόγο, ρόλο και ενεργό συμμετοχή στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας…
*** Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός
