«Η καθυστέρηση μεγαλύτερη των δύο ετών, στα στεγαστικά προσεγγίζει το 58%, στα επιχειρηματικά το 52% και στα καταναλωτικά το 34%.»
Ο Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης επικεφαλής της Κ.Ο. των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Πριν ένα περίπου χρόνο είχα καταθέσει ερώτηση στο ΕΚ, με θέμα την πώληση των κόκκινων στεγαστικών δανείων σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων. Ένα ζήτημα που μπορεί να πάρει στην Ελλάδα εκρηκτικές διαστάσεις. Είχα επισημάνει από τότε την ανάγκη εξυγίανσης των τραπεζικών χαρτοφυλακίων ώστε να μην καταστεί αναγκαία και μία ακόμη ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών που αυτή τη φορά θα επιβάρυνε τους καταθέτες. Είχα τότε τη δυνατότητα να επισημάνω και ένα γεγονός επίσης πολύ σημαντικό.
Την έλλειψη πρόνοιας στη σχετική ελληνική νομοθεσία (Ν.4389/2016) της παροχής δυνατότητας του δικαιώματος πρώτης προτίμησης πώλησης του δανείου στο δανειολήπτη ή άτομο που θα υποδείξει ο ίδιος με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις πώλησης στις εταιρείες διαχείρισης. Μία ρύθμιση που περιλαμβάνεται στον αντίστοιχο νόμο της Κυπριακής Δημοκρατίας του 2015 και δεν επιφέρει καμία αντίρρηση από την πλευρά των δανειστών.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της πρόσφατης επισκόπησης του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος, που διενήργησε η Τράπεζα της Ελλάδος, τα δάνεια σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 720 ημερών (δύο έτη) σχεδόν διπλασιάστηκαν μέσα σε μόλις 12 μήνες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα στεγαστικά καθώς το ποσοστό των δανείων, που είναι σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των δύο ετών, εξαιρουμένων όσων έχουν καταγγελθεί, αγγίζει το 58%, ενώ στα επιχειρηματικά είναι οριακά μικρότερο του 52% και στα καταναλωτικά κινείται κοντά στο 34%.
Ο στόχος που έχουν θέσει δανειστές, κυβέρνηση και τράπεζες είναι η συρρίκνωση του συνόλου των κόκκινων δανείων σε 40 δισ. ευρώ, από 106 δισ. ευρώ που είναι περίπου σήμερα, έως το 2019.
Αυτό θα συμβεί με την πώληση του μεγαλύτερου μέρους των δανείων αυτών σε εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων σε τιμές που θα κυμαίνονται από το 3% έως το 30% της αξίας των συγκεκριμένων δανείων!!!.
Θεωρώ, λοιπόν, επιβεβλημένο. Έστω και τώρα. Πριν να είναι αργά. Και ένα οξύ κοινωνικό φαινόμενο λάβει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις.
Την άμεση νομοθέτηση σχετικής ρύθμισης που θα παρέχει τη δυνατότητα στους δανειολήπτες (όχι ασφαλώς στους κατά σύστημα κακοπληρωτές) να μπορούν να αγοράσουν ή οι ίδιοι ή πρόσωπο που θα υποδείξουν το στεγαστικό δάνειό τους στην τιμή που προτίθεται η τράπεζα να το πωλήσει στις εταιρείες διαχείρισης.»
