“Παραδοχή επικίνδυνης άγνοιας των νέων αναπτυξιακών προγραμμάτων της Ένωσης και ανικανότητας διεκδίκησης του διαθεσίμου κεφαλαίου των 500 δις ευρώ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων, η δήλωση του Υπουργού Επικρατείας κ. Αλέκου Φλαμπουράρη ότι «δεν μπορούμε να πάρουμε το Σχέδιο Γιούνκερ διότι χρειάζεται business plan και τα έσοδα-έξοδα να είναι θετικά”
δήλωσε η εισηγήτρια του Σχεδίου Γιούνκερ για την Eπιτροπή βιομηχανίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή.
Μόνο απελπισία μπορεί να μας πιάνει από τη δήλωση του κ. Φλαμπουράρη, που όχι μόνο παραπληροφόρησε τους Έλληνες πολίτες για το πως δίνεται η χρηματοδοτική εγγύηση του Σχεδίου Γιούνκερ, αλλά έκανε κάτι ακόμα πιο τρομακτικό, υπονόησε ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις διαθέσιμες εγγυήσεις της ΕΕ γιατί ο επενδυτής πρέπει να καταθέσει επιχειρηματικό πλάνο που να προβλέπει ότι τα έσοδα της επένδυσης θα είναι μεγαλύτερα από τα έξοδά της, και αυτό δεν γίνεται στη παρούσα φάση… (!)
Ο κ. Φλαμπουράρης, μέσα στη «σοφία» του, μας είπε ότι η ΕΕ απαιτεί η επένδυση να φαίνεται ότι θα είναι επικερδής, λες και κάποιος επενδυτής θα κατέθετε πλάνο επένδυσης για να βάλει τα λεφτά του σε κάτι που δεν θα είχε κάποια πρόβλεψη κέρδους.
Έτσι αντιλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ τις επενδύσεις!
Προς αποκατάσταση της αλήθειας και με σκοπό την υπεύθυνη και εμπεριστατωμένη ενημέρωση των πολιτών, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι το Σχέδιο Γιούνκερ, σε αντίθεση με άλλες μορφές χρηματοδότησης της ΕΕ, έχει φτιαχτεί για να απλουστεύσει τα πράγματα, όχι μόνο για μεγάλα έργα υποδομών, αλλά και της χρηματοδοτική ενίσχυση των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων. Επίσης αφορά πρωτίστως τους πολίτες και τις επιχειρήσεις τους και όχι το κράτος.
Έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να διευκολύνει το δανεισμό και όχι να τον δυσκολεύει, καθώς η Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων συμμετέχουν όχι μόνο στη μόχλευση κεφαλαίων που χρειάζεται η πραγματική οικονομία για την επανεκκίνησή της, αλλά ειδικά στη περίπτωση της Ελλάδας, δίνουν εγγύηση ώς και 50% του έργου ακριβώς για να καλύψουν το ρίσκο αν σε μία επένδυση τα «έσοδα-έξοδα τελικά είναι μείον» για να χρησιμοποιήσουμε και τα μαθηματικά τύπου ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είπε ο Υπουργός Επικρατείας.
Η δε ολιγωρία στην απορροφησιμότητα των κεφαλαίων έχει να κάνει ευθέως με τρία πράγματα. (1) Την ανικανότητα της κυβέρνησης να δημιουργήσει βιώσιμο επενδυτικό περιβάλλον, με την καταλήστευση μέσω της υπερφορολόγησης κάθε τομέα της οικονομίας που παράγει πλούτο και δημιουργεί θέσεις εργασίας, (2) Την ιδεοληπτική της αποστροφή στη πραγματική οικονομία, και (3) Την σαφή προτίμησή της να παρακαλάει γονατιστή τους Γερμανούς για δανεικά και επιδοτήσεις και όχι να εκμεταλλεύεται τα διαθέσιμα κεφάλαια επενδύσεων των θεσμικών μας εταίρων.
Στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς μου ως εισηγήτριας της Γνωμοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκ μέρους της Επιτροπής Βιομηχανίας βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις για την βελτίωση και επέκταση του νομοσχεδίου, όπου και κατάφερα να περάσω τροπολογίες που κάνουν ακόμα πιο εύκολη τη πρόσβαση στις εγγυήσεις των 500 δις για τους Έλληνες, παρά την παντελή έλλειψη βοήθειας από τη Κυβέρνηση που όχι απλώς «απαξιεί» να ασχοληθεί, αλλά είναι και παντελώς ανύπαρκτη στις διαπραγματεύσεις για το θέμα.
Αν λοιπόν ο κ. Υπουργός Επικρατείας θέλει τώρα να ανοίξει τα μάτια του και να δει γιατί τα διαθέσιμα επενδυτικά κεφάλαια της Ένωσης δεν μπαίνουν στην πραγματική οικονομία της Ελλάδας παρά τις προσπάθειες των Ευρωπαϊκών Οργάνων, ας ψάξει τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα:
1) Γιατί τα αρμόδια υπουργεία της κυβέρνησης δεν υποστήριξαν τις πρωτοβουλίες για επενδυτικές πλατφόρμες που σχεδίασε η Επιτροπή στο πλαίσιο του πλαίσιο του Σχεδίου Γιούνκερ;
2) Γιατί η κυβέρνηση, αν και γνωρίζει ότι είναι θέμα χρόνου η εισροή επενδυτικών κεφαλαίων, αρκεί να υπάρχει φορέας προώθησης επενδύσεων (πχ Τράπεζα Επενδύσεων), αρνείται πεισματικά να δημιουργήσει τέτοιο φορέα;
3) Γιατί το Υπουργείο Οικονομικών δεν αξιοποιεί τις δυνατότητες blending του Σχεδίου Στρατηγικών Επενδύσεων με τα Ταμεία Συνοχής που θα επιτάχυναν τις επενδύσεις σε τομείς αιχμής για την Ελληνική Οικονομία;
4) Γιατί δεν αναλαμβάνει η κυβέρνηση να βοηθήσει στον συντονισμό των Περιφερειών για την ομαδοποίηση έργων περιφερειακής ανάπτυξης και υποδομών που μπορούν να χρηματοδοτηθούν;
5) Γιατί δεν ξεκινά καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή διαθέσιμα στις Ελληνικές Τράπεζες έτοιμα κονδύλια για τη χρηματοδότηση των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων;
