Τις εντυπώσεις της μας αφηγείται το μέλος του Κ.Α.Π.Η Δήμου Σκύδρας κα Δελημπόκη Αικατερίνη, από την τριήμερη εκδρομή που οργάνωσε το Κ.Α.Π.Η Σκύδρας τον μήνα Σεπτέμβριο.
« Στην εκδρομή συμμετείχαμε πενήντα άτομα όλα με καλή διάθεση να περάσουμε καλά. Ξεκινώντας από την Σκύδρα και με στάσεις στο δρόμο φτάσαμε στο Μεσολόγγι όπου επισκεφτήκαμε το πάρκο τον ηρώων, και ακούσαμε από την ξεναγό μας την ιστορία τις εξόδου του Μεσολογγίου, είδαμε την λιμνοθάλασσα, και περιηγηθήκαμε στα στενά του κέντρου της πόλης.
Αφήνοντας πίσω μας το Μεσολόγγι φτάσαμε στην όμορφη και γραφική Ναύπακτο, που μεταξύ τον άλλον θαυμάσαμε την γέφυρα του Ρίου.
Νωρίς το απόγευμα τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας στην Ιτέα και οι ποιο τολμηροί κάναμε μπάνιο στην θάλασσα.
Την επόμενη μέρα αναχωρήσαμε για τους Δελφούς όπου επισκεφτήκαμε και ξεναγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο. Η μαγεία και το μεγαλείο του χώρου μας άγγιξε όλους. Στην συνέχεια πήγαμε στην Αράχοβα, και αργά το απόγευμα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Την επόμενη και τελευταία μέρα είδαμε το Γαλαξίδι, την Άμφισσα, το Χάνι της Γραβιάς και τις Θερμοπύλες.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την διοίκηση του Κ.Α.Π.Η έστω και καθυστερημένα, για την ωραία τριήμερη εκδρομή που μας χάρισαν, για την άψογη οργάνωση και ξενάγηση καθώς και για τα ωραία μέρη που επισκεφτήκαμε, με την ευχή να είναι καλά και να μας ξαναπάνε».
Μετά τιμής Δελημπόκη Αικατερίνη.
Ακολουθεί ένα ποίημα γραμμένο από την κα Δελημπόκη και είναι αφιερωμένο στην Τρίτη ηλικία.
Μη βλέπεις
Μη βλέπεις τις ρυτίδες μου,
πάρε τα μάτια της ψυχής
και κοίταξέ με
Μεγάλωσε η αρετή, η γνώση, η σοφία,
τόσο πολύ η αγάπη έγινε
που γέμισε το σύμπαν,
ομόρφυνε τα άσχημα
ίασε την αρρώστια.
Μη βλέπεις τα άσπρα μου μαλλιά
ξανθέναν απ’ τον ήλιο,
αχτίδες απ’ τις αχτίδες σου
στεφάνωσαν τα πάντα
και κρύψανε τα γηρατειά,
και δώσουν πάλι νιότη.
Μη βλέπεις που δεν περπατώ,
δεν τρέχω μες τους δρόμους.
Η νόηση σε κυνηγά,
πίσω σου τρέχει με χαρά,
πιο γρήγορα από σένα
και σε σκεπάζει με φτερά
από ψηλά, πετώντας στα αιθέρια.
Μη βλέπεις ο,τι βλέπετε,
πάρε τα μάτια της ψυχής
και κοίταξε στο βάθος.
Αικατερίνη Δελημπόκη-Δούλη.
