Όπως η Δικαιοσύνη συνιστά τη βάση της νομικής και ηθικής τάξης μιας κοινωνίας, έτσι και η αλήθεια με αιχμή το πολιτικό ήθος, την πολιτική αρετή και το πολιτικό θάρρος, μπορεί και πρέπει – εντέλει – να γίνει η βάση της πολιτικής τάξης μιας κοινωνίας.
Πάντα πίστευα πως μια πολιτική-νομοθετική πρωτοβουλία στο δημόσιο βίο, που έχει μεταξύ των άλλων ως στόχο τη θεσμική ολοκλήρωση της χώρας, οφείλει και πρέπει να υπαγορεύεται από στέρεη ιδεολογικοπολιτική θεώρηση, να εκκινεί όχι από ιδεοληπτική, αλλά από αδογμάτιστη, ριζοσπαστική βάση.
Να υπηρετεί το δίκαιο, την αλήθεια και τα ιδεώδη του Ελληνισμού, διαλαμβάνοντας υπόψη τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά και επιστημονικά δεδομένα. Να διέπεται από το Αριστοτελικό μέτρο και να έχει ως σημείο αναφοράς τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Τέλος, να αναγνωρίζει ως υπέρτατη κοινωνική αξία την ελευθερία του ατόμου – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ύπαρξη, παρουσία και συμμετοχή του ατόμου στο γίγνεσθαι της χώρας – δίχως όμως εξαιρέσεις, αποκλεισμούς και διακρίσεις!
*** Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός
