Αγαπητές κυρίες και κύριοι, συνάδελφοι,
Ήμουν παρών στη Βουλή, πριν από λίγες μέρες, την ώρα που ανακοινώθηκε ο δραματικός θάνατος του δικηγόρου κ. Ζαφειρόπουλου. Πριν από λίγες ώρες ο κακοποιός, ο ένας από τους δύο δράστες, ομολόγησε. Και αναφέρομαι σε αυτό το γεγονός γιατί την ίδια στιγμή του δραματικού συμβάντος από τα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιχειρήθηκε με πολύ άκομψο τρόπο –και ο οποίος φαίνεται σήμερα πόσο ανεύθυνος ήταν- να πολιτικοποιηθεί αυτό το δραματικό γεγονός και μάλιστα να θεωρηθεί ότι η δολοφονία έχει πολιτικά χαρακτηριστικά.
Το λέω όχι τυχαία γι’ αυτό το νομοσχέδιο, γιατί αυτή η έλλειψη σοβαρότητας πραγματικά ώρες, ώρες τρομάζει. Και εδώ όσο αφορά την ανακύκλωση θα αναφερθώ πάλι σε αγορητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που είπε χαρακτηριστικά τη φράση: «Κρατάει δύο χρόνια αυτή η κολώνια».
Δυστυχώς, δεν κρατάει δύο χρόνια όσο αφορά την ανομία στις τηλεοπτικές άδειες και πολύ περισσότερο όσο αφορά την ανομία στην ανακύκλωση. Κρατάει δεκαετίες αυτή η κολώνια. Κρατάει δεκαετίες η απόλυτη ανευθυνότητα και η συστηματική αντίσταση σε κάθε μεταρρύθμιση.
Μπορεί να ακούσουμε πολλά σήμερα, όπως ότι το νομοσχέδιο είναι πρόχειρο. Αυτή τη λέξη την ακούμε συχνά τελευταία. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτα άλλο και λέμε ότι είναι πρόχειρο. Γιατί, λοιπόν, αφού από το 2008 υπάρχει η Ευρωπαϊκή Οδηγία, τουλάχιστον για τις τέσσερις ροές, δεν ενσωματώθηκε ποτέ από τους προκατόχους μας αυτή η πραγματικότητα, που περιλαμβάνει φυσικά και τη βιομάζα;
Και ρωτάω, λοιπόν, εδώ, αφού έχουμε και κάποια νούμερα για το οικονομικό έγκλημα που διενεργείται. Έχουμε στην Ελλάδα περίπου 5 εκατομμύρια τόνους σκουπίδια –έτσι τα λένε, «σκουπίδια»- απόβλητα στερεά αστικά και απ’ αυτά έχουμε περίπου 2,5 εκατομμύρια τόνους υλικά πέρα από τα οργανικά. Απ’ αυτά τα υλικά, για παράδειγμα, το χαρτί αξίζει 80 ευρώ τον τόνο, το γυαλί και το πλαστικό αξίζουν 200 ευρώ, το αλουμίνιο αξίζει 600 ευρώ. Εγώ, εάν σας το κάνω στρογγυλό, θα πω ότι μεσοσταθμικά ο τόνος αξίζει 100 ευρώ και χάνονται πάνω από 300 εκατομμύρια από την ελληνική οικονομία, επειδή τα πετάμε. Τουλάχιστον άλλα 100 με 200 εκατομμύρια χάνονται από το οργανικό. Εισάγουμε στην Ελλάδα κομπόστ –πηγαίνετε σε οποιοδήποτε ανθοπωλείο- από την Αυστρία, την Ολλανδία, που είναι τα οργανικά τους σκουπίδια. Μας τα πουλάνε. Τα αγοράζουμε εμείς κάθε χρόνο. Και περίπου άλλα 200 εκατομμύρια με 500 εκατομμύρια ξοδεύουμε, για να τα θάψουμε. Άρα, μιλάμε για ένα οικονομικό έγκλημα.
Πάω σε έναν άλλο τομέα. Γιατί αναφέρθηκαν κάποιοι ότι μιλάμε μόνο για τα αστικά. Δεν είναι μόνο τα αστικά. Όλες και όλοι γνωρίζουμε ότι ο μόλυβδος είναι ένα πολύτιμο υλικό -το μέταλλο, που παίρνουμε τις μπαταρίες αυτοκινήτων- και όλοι γνωρίζουμε ότι ανακυκλώνεται σε ποσοστό άνω του 99%. Υπάρχει, όμως, μία μικρή λεπτομέρεια: Στα συστήματα ανακύκλωσης εμφανίζεται κάτω από το 50%, δηλαδή, λίγο πάνω από το 40%, -αν θυμάμαι- αυτής της ανακύκλωσης. Όλο το υπόλοιπο ανακυκλώνεται λαθραία από αεριτζήδες. Τα τοξικά στερεά απόβλητα πάνε στα σκουπίδια, τα υγρά στο χώμα, τα αέρια στον καθαρό ουρανό. Και οι υγιείς επιχειρηματίες του κλάδου απειλούν και λένε ότι κινδυνεύουν από τους αεριτζήδες, γιατί φυσικά σπάνε την αγορά, καταστρέφουν τις τιμές. Είναι ένα οικονομικό έγκλημα πάλι. Και οι υγιείς επιχειρήσεις απειλούνται με κλείσιμο, επειδή κανείς δεν φρόντισε αυτό το πράγμα να λήξει.
Και πάμε εδώ στον έλεγχο. Ελέχθη ότι φτιάχνουμε ένα υπερφίαλο οργανισμό –προσέξτε, είναι πενήντα δύο ανθρώπων- έναν φαραωνικό οργανισμό, για έναν στοιχειώδη έλεγχο. Αυτό το ζητάει η επιχειρηματικότητα.
Το έγκλημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι διαρκές. Ακούστηκε και κάτι άλλο, ότι δεν έχουν κάποια ενδικοφανή μέσα.
Εγώ νομικός δεν είμαι, αλλά θα σας πω, όμως, μια πραγματικότητα. Το ΚΔΑΥ Ασπροπύργου, αυτό το ευαγές ίδρυμα που πριν από δύο χρόνια κάηκε, καιγόταν και ήταν άντρο ανομίας, ενώ αυτοί οι λιγοστοί επιθεωρητές περιβάλλοντος που έχουμε το είχαν καταγγείλει. Επανειλημμένα είχαν πάει τα πρόστιμα, τα οποία με διάφορα τέτοια δικονομικά τερτίπια, αιτήσεις θεραπείας ενδικοφανείς, ουδέποτε είχαν τελεσιδικήσει επί χρόνια και όχι μονάχα αυτός ο εγκληματίας δεν είχε κλείσει αυτήν την επιχείρηση, αλλά αντίθετα πήρε ταυτόχρονα και δύο παρατάσεις από το προηγούμενο καθεστώς. Γιατί πάντα, όταν γίνεται περιβαλλοντικό έγκλημα, αυτό πηγαίνει στις καλένδες.
Και ρωτάω, λοιπόν, το Σώμα: Αν πάρουμε αντίστοιχα το οικονομικό έγκλημα, θα υπήρχε ποτέ πάταξη της φοροδιαφυγής; Εάν το ΣΔΟΕ βρει έναν επιχειρηματία ο οποίος παραβατεί κατάφωρα και δεν τον κλείσει επί τόπου, εάν δεν του επιβάλει επί τόπου το πρόστιμο, αλλά αυτό το πρόστιμο πάει πέντε και δέκα χρόνια μετά, ποτέ δεν θα παταχθεί. Αυτό, λοιπόν, κάνατε τόσα χρόνια στο περιβαλλοντικό έγκλημα. Ποτέ δεν το πατάξατε, πάντα το κουκουλώσατε, πάντα το αφήσατε ανεξέλεγκτο και για αυτό είμαστε στη σημερινή κατάσταση.
Επομένως, και κλείνω με αυτό, οι οικολογικές κορώνες που ακούσαμε σήμερα από ορισμένες και ορισμένους δεν αίρουν το τεράστιο πρόβλημα, το ότι στην Ελλάδα στην πράξη δεν γίνεται ανακύκλωση και αυτό έχει ένα τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Άρα, σας καλώ την ύστατη στιγμή, κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης, όσοι τουλάχιστον δηλώσατε, να ψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο, γιατί, αν δεν το ψηφίσετε, η χώρα θα κάνει μία ακόμα πολύ μεγάλη μεταρρύθμιση με εσάς απ’ έξω. Εσείς χάνετε από αυτό.
Ευχαριστώ.
