“Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα έρχονταν σα Νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει”
Μπέρτολτ ΜΠΡΕΧΤ
Επειδή ως χώρα έχουμε από πολλού χάσει το μέτρο, η οίηση εσχάτως έχει παρασύρει πολλά υπερτιμημένα (αλήστου μνήμης εποχής) άτομα σε μια ονειρική πολιτική πτήση, με συνέπεια, όλως περιέργως, να εκλαμβάνουν οι ίδιοι κατά το δοκούν την παρουσία τους στο πολιτικό στερέωμα σε θέση πολιτικού ταγού και τιτάνα του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος της χώρας.
Στη χειρότερη δε περίπτωση, αναντίστοιχα με τα πραγματικά πολιτικά τους μεγέθη και την ισχνή εκλογική τους απήχηση στην κοινωνία, να φαντασιώνονται εαυτόν σε ρόλο εγγυητή της σταθερότητας και της ασφάλειας της χώρας, πολλώ δε μάλλον οδηγού για την έξοδο της χώρας από την υφιστάμενη, πολυεπίπεδη, αξιακή κρίση για την οποία παρεμπιπτόντως ενέχονται οι ίδιοι και η καταστροφική πολιτική τους χθες.
Ευτυχώς, όμως, για τη χώρα και δυστυχώς για τους ίδιους τους πάτρωνες του “καινοφανούς” πολιτικού εγχειρήματος, οι πολίτες αυτής της υπερήφανης χώρας δεν εμφανίζουν κενά μνήμης ή απώλεια συνείδησης!
*** Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός
