Κάποιες ημέρες της εβδομάδας, κατά τη διαδρομή από και προς την εργασία μου, περνώ έξω από ένα δίκτυο αλληλεγγύης που βρίσκεται δίπλα στο αρτοποιείο της προτίμησης μου, όπου ο οικείος δήμος έχει οργανώσει και λειτουργεί εκεί από καιρό, μια δομή ανοιχτής υποστήριξης για λογαριασμό των πολιτών που έχουν πληγεί ιδιαίτερα από την υφιστάμενη οικονομική και δημοσιονομική κρίση της χώρας. Παρατηρώντας λοιπόν την κινητικότητα στο χώρο αυτό, νιώθω πως εκεί, δοκιμάζονται τα όρια της αντοχής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Καταγράφεται η αγωνία και η απόγνωση όλων εκείνων που υπό το βάρος των ποικίλων αδιεξόδων της ζωής, προσφεύγουν εκεί για κάλυψη οποιασδήποτε υπαρκτής ανθρώπινης ανάγκης, για αλληλοϋποστήριξη και για αλληλοβοήθεια. Σε κάθε περίπτωση, στο χώρο αυτό φρονώ πως, ξετυλίγεται το δράμα των ανθρώπων που αδυνατούν σήμερα να επιβιώσουν, άλλως να προσφέρουν τα στοιχειώδη στον εαυτό τους και στα απροστάτευτα μέλη των οικογενειών τους…
Κρίνω, όμως, πως στο χώρο αυτό περισσεύει η αγάπη, το ανεπιτήδευτο χαμόγελο και η πηγαία ελπίδα. Αναδεικνύεται έμπρακτα η κοινωνική ευαισθησία και η κοινωνική αλληλεγγύη που με την σειρά τους στοχεύουν στην κοινωνική συνοχή και στην ενίσχυση του εύθραυστου κοινωνικού ιστού της χώρας. Το νιώθεις, το εισπράττεις και το συναισθάνεσαι στη συμπεριφορά των ανθρώπων που φτάνουν εκεί με ανοιχτές προσδοκίες, απέριττο ύφος και χαρακτηριστική εσωτερική συστολή. Το δηλώνει η ενάργεια των συναισθημάτων και η ανθρωπιά όλων των εμπλεκόμενων στο χώρο αυτό. Το συναντάς στο βαθιά ανθρώπινο χαμόγελο, που διαγράφεται διάπλατα από ικανοποίηση στο ανακουφισμένο πρόσωπό τους. Που εκπηγάζει από τα βάθη της ψυχής και της καρδιάς τους, που πάλλονται από αγωνία, αγάπη και πίστη για τον άνθρωπο. Εκεί, εντέλει, λίγο πριν τις εορτές των Χριστουγέννων, κατανοείς το επίπεδο της ενεργούς συνείδησης σου και την εγρήγορση των κοινωνικών σου αντανακλαστικών απέναντι στον συνάνθρωπό σου!
*** Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ