Γιάννης Σηφάκης: Συζητείται στην Βουλή το νομοσχέδιο που ιδρύει για πρώτη φορά Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Βόρα – Πάϊκου – Βερμίου με έδρα την Έδεσσα.
Ιδρύει ακόμη για πρώτη φορά Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Μακεδονίας με έξι λίμνες ( Βεγορίτιδα, Πετρών, Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, Πολυφύτου και Καστοριάς) μια απόφαση ιστορική για την προστασία της λίμνης Βεγορίτιδας και ποσοτικά και ποιοτικά.
Η επιλογή αυτή θα βοηθήσει στην ενιαία και περισσότερο εξειδικευμένη διαχείριση των λιμναίων οικοσυστημάτων και θα ακολουθεί – κατά το δυνατόν- τις διοικητικές περιφέρειες της χώρας. Θα έχει έδρα την Καστοριά.
Απαιτείται η δημιουργία παραρτήματος του φορέα κοντά στην λίμνη Βεγορίτιδα με δεδομένο ότι έχει ακόμη προβλήματα στην οριστική κατοχύρωση της προστασίας της.
Ακόμη ιδρύονται 28 Φορείς Διαχείρισης που λειτουργούσαν με κάποια μορφή και διατηρούν την επωνυμία τους και 6 ακόμη νέοι Φορείς Διαχείρισης σε όλη την χώρα. Όλες οι προστατευόμενες περιοχές θα διαχειρίζονται πλέον μέσω Φορέων Διαχείρισης.
Πολύ σημαντική εξέλιξη που θα δράσει υπέρ της ανάπτυξης αλλά και της προστασίας του Περιβάλλοντος.
Η ίδρυση φορέων διαχείρισης αποτελούσε πάγιο αίτημα των τοπικών κοινωνιών για πολλές δεκαετίες που γίνεται πράξη από την σημερινή κυβέρνηση.
Στο ΔΣ του φορέα θα συμμετέχουν πλην του Υπουργείου, οι ΟΤΑ, τα Πανεπιστήμια και κοινωνικοί φορείς.
Λίμνη Βεγορίτιδα
Η λίμνη Βεγορίτιδα ενοποιείται με τις άλλες λίμνες της Δυτικής Μακεδονίας σε έναν Φορέα που στην ουσία θα διαχειρίζεται τις προστατευόμενες περιοχές των λιμνών και των πέριξ αυτών περιοχών. Έτσι θα υπάρχει ενιαία και εξειδικευμένη διαχείριση των λιμναίων οικοσυστημάτων. Η παρουσία της Βεγορίτιδας σε αυτόν τον φορέα , παρότι ένα τμήμα της ανήκει στην Κεντρική Μακεδονία, γίνεται για λόγους ενοποίησης της διαχείρισης των λιμνών αλλά και γιατί στον Φορέα Διαχείρισης με έδρα την Έδεσσα όλες οι προστατευόμενες περιοχές είναι ορεινές δασώδεις περιοχές χωρίς ομοιογένεια με την λίμνη Βεγορίτιδα.
Είναι η πρώτη φορά που η Βεγορίτιδα θα προστατεύεται από Φορέα Διαχείρισης, κάτι που αποτελούσε μόνιμο και σταθερό αίτημα όλων των φορέων που επιδίωκαν και επιδιώκουν την προστασία της.
Ο ιστορικός σύλλογος Προστασίας της λίμνης Βεγορίτιδας ( που παλεύει δεκαετίες για την προστασία της λίμνης και την επαναφορά στην φυσική της κατάσταση) και με τον οποίο δώσαμε μεγάλη μάχη από κοινού τα τρία τελευταία χρόνια με μεγάλη επιτυχία ακυρώνοντας σχέδια για την πλήρη υποταγή της λίμνης σε συμφέροντα που είχαν, μάλιστα, και πολιτική υποστήριξη εξέδωσε ανακοίνωση η οποία – ας μου επιτραπεί – δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τα πραγματικά δεδομένα. Ίσως οι συντάκτες της ανακοίνωσης να μην έχουν σωστή πληροφόρηση για τον τρόπο που ιδρύονται οι νέοι Φορείς Διαχείρισης και οι περιοχές ευθύνης τους.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο νέος φορέας θα περιέχει τα ΝΑΤURA από την Καστοριά ως τον Βόρα πράγμα που άλλαξε από το αρχικό σχέδιο που είχε υπ’ όψιν. Στο τελικό σχέδιο που θα ψηφιστεί η περιοχή αυτή δεν αποτελεί έναν ενιαίο φορέα αλλά δύο φορείς, όπως προαναφέρθηκε. Οι εύλογες ανησυχίες τόσο του συλλόγου όσο και εμού προσωπικά στο αρχικό σχέδιο ελήφθησαν υπ’ όψιν από τον Υπουργό και ο φορέας αυτός «έσπασε» σε δυό φορείς.
Έναν για τα ορεινά οικοσυστήματα Βόρα- Πάϊκου – Βερμίου με κατοχύρωση της έδρας στην Έδεσσα και έναν που περιλαμβάνει όλες τις λίμνες ( που πολύ λίγο διαφέρει από την πρόταση του συλλόγου προστασίας για φορέα 5 λιμνών).
Η επιστημονική μελέτη αποδεικνύει ότι ένας εξειδικευμένος φορέας σε διαχείριση λιμνών θα βοηθήσει περισσότερο όλες τις λίμνες και φυσικά και την λίμνη Βεγορίτιδα.
Το Υπουργείο έχει δεσμευτεί στην ίδρυση ( με πρόταση του φορέα που τώρα συστήνεται) παραρτημάτων κοντά στα κύρια υδατικά σώματα. Ένα παράρτημα στο Αμύνταιο ή στον Άγιο Παντελεήμονα θα έλυνε το όποιο πρόβλημα και θα διεκδικηθεί με σοβαρές πιθανότητες ίδρυσης του.
Ακόμη θεωρώ ότι ο ιστορικός αυτός σύλλογος θα μπορούσε να γίνει μέλος του ΔΣ του νέου Φορέα και ήδη έχω κάνει παρέμβαση προς την κατεύθυνση αυτή και στον Αν. Υπουργό ΠΕΝ Σωκράτη Φάμελλο και στον Περιφερειάρχη Δυτ. Μακεδονίας Θόδωρο Καρυπίδη.
Οι τίτλοι, λοιπόν, της ανακοίνωσης του συλλόγου (να μου επιτρέψουν οι φίλοι και συναγωνιστές να πω) ότι είναι και άδικοι και υπερβολικοί και δείχνουν ότι δεν έχουν κατανοήσει την σοβαρότητα της ίδρυσης Φορέα Διαχείρισης για την λίμνη Βεγορίτιδα . Ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί ποτέ στο παρελθόν τα τελευταία 35 χρόνια αγώνα για την προστασία της λίμνης δεν έχουν δει καμιά κυβέρνηση να ιδρύει Φορέα Διαχείρισης και είναι κάτι άγνωστο –ακόμη- για αυτούς.
Είμαι απολύτως σίγουρος ότι με την κατάλληλη ενημέρωση ( που μπορεί να γίνει άμεσα) θα κατανοηθεί από όλους η πραγματική ουσία και η πολύ θετική εξέλιξη για την λίμνη. Φυσικά θα διεκδικηθεί από κοινού η ίδρυση παραρτήματος στο Αμύνταιο ή στον ‘Αγιο Παντελεήμονα.
Ο σύλλογος καλείται να έχει την ωριμότητα να κατανοήσει την ουσία που είναι ότι η ίδρυση, για πρώτη φορά, Φορέα Διαχείρισης είναι ευεργετική για την λίμνη και να προσπαθήσει να «εκμεταλλευτεί» την νέα κατάσταση για να πετύχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Η ίδρυση νέων φορέων , χωρίς παθογένειες από το παρελθόν, μόνο ελπίδες μπορούν να δημιουργήσουν και δεν πρέπει να ξεκινούν με γκρίνιες που στην πορεία είναι βέβαιο πως θα διασκεδαστούν.
Ο Δήμος Έδεσσας επίσης, ελπίζω, μετά την ενημέρωση του να διαφοροποιήσει την θέση που πήρε.
Να μην ξεχνά ότι η μελέτη για την διαχείριση της λίμνης που είχε αναθέσει στο παρελθόν, μαζί με τον Δήμο Αμυνταίου, αν προχωρούσε, θα είχε καθυποτάξει την λίμνη σε ανώτερη στάθμη το 515,50 m απόλυτο υψόμετρο, δηλαδή στην βάση της σήραγγας, ενώ τώρα η προσωρινή ανώτερη στάθμη έχει οριστεί με Υπουργική Απόφαση περί το 520 m απόλυτο υψόμετρο.
Η καταγγελία της μελέτης αυτής και η ακύρωση της έγινε γιατί άλλαξε η κυβέρνηση και γιατί προσωπικά ανακάλυψα την απαράδεκτη μεθόδευση που η πλευρά του Αμυνταίου είχε επεξεργαστεί και παρέσυρε σε αυτή και την Έδεσσα. Μάλιστα η πλευρά του Αμυνταίου είχε εκδώσει και ΦΕΚ καθορισμού αιγιαλού με αντισυνταγματικό τρόπο.
Έκτοτε ο Δήμος Έδεσσας είναι σύμμαχος στην προσπάθεια για την προστασία της λίμνης και πρέπει να κατανοήσει ότι και τώρα οι πολιτικές αποφάσεις είναι υπέρ της λίμνης και της προστασίας της. Να εμπιστευτεί και να λειτουργήσει συναινετικά.
Ειδικά μπροστά στις κρίσιμες προσπάθειες του επόμενου διαστήματος στην τροποποίηση των μελετών διαχείρισης των υδατικών λεκανών στις οποίες πρέπει να κατοχυρωθεί η προστασία της λίμνης και ποσοτικά και ποιοτικά. Ο καθορισμός κατώτερης στάθμης και από εκεί και μετά περιοριστικών μέτρων καθώς και τα μέτρα για την πλημμύρα που πρέπει να είναι σε αναπτυξιακή κατεύθυνση. Απαραίτητη ακόμη η κατασκευή του βιολογικού καθαρισμού Άρνισσας – Παναγίτσας που θα συμβάλει στην ποιοτική κατάσταση των υδάτων της.
Προχωράμε λοιπόν μπροστά, σχεδιάζοντας την δίκαιη ανάπτυξη με προστασία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας.
