Ως Έλληνες πολίτες μένουμε κυριολεκτικά άναυδοι από τα όσα διαδραματίζονται, το τελευταίο χρονικό διάστημα, στην πατρίδα μας! Στα τηλεοπτικά παράθυρα ακούγονται απίστευτα … «επιχειρήματα» που ούτε η σκοπιανή διπλωματία είχε «σκεφτεί» να αξιοποιήσει.
Από τα πολιτικά γραφεία των κομμάτων δημοσιεύονται δελτία τύπου που μόνο θυμό και οργή γεννούν στην ψυχή μας. Άλλωστε, τα κόμματα έχουν επιδοθεί σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα να αποδείξουν ποιος ήταν ο πιο ενδοτικός και ποιος έδωσε το όνομα!!! Βουλευτές, που μέχρι χθες δεν τους ήξερε ούτε η μάνα τους, κάνουν μαθήματα «δημοκρατίας» στον λαό μας και δηλώνουν έτοιμοι να ψηφίσουν την όποια σύνθετη ονομασία του γειτονικού κράτους των Σκοπίων, επειδή είναι … πατριώτες!
Και όχι μόνο αυτά! Νιώθουμε ότι μπροστά στα μάτια μας παίζεται ένα «θέατρο» διαπραγματεύσεων που προσπαθεί να δώσει άλλοθι σε ειλημμένες αποφάσεις και υποσχέσεις σε άγνοια του ελληνικού λαού. Ακούμε επιχειρήματα που, μάλλον, απευθύνονται σε ηλίθιους και αγράμματους. Μάλιστα, η πολιτική ηγεσία μας θεωρεί κατόρθωμα που οι γείτονες μας θα αλλάξουν το όνομα του αεροδρομίου τους, ενός δρόμου ή ενός αγάλματος!!! Δυστυχώς γι’ αυτούς όλοι γνωρίζουμε πως το όνομα είναι η ουσία του πράγματος και το όχημα του επεκτατισμού των Σκοπίων σε πολιτιστικό και κάθε άλλο επίπεδο.
Απέναντι σ’ αυτόν τον ραγιαδισμό, ο ελληνικός λαός όρθωσε το ανάστημα του σε δύο συλλαλητήρια, τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα, δηλώνοντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την αντίθεσή του στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας σε οποιαδήποτε μορφή. Διαπιστώσαμε τη στάση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Είδαμε τα απίστευτα «μαθηματικά» της ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας στην απέλπιδα προσπάθειά της να υποβαθμίσει και να μηδενίσει τον όγκο και τον παλμό των συλλαλητηρίων. Μάθαμε τον ρόλο της Δημόσιας Τηλεόρασης και της Ραδιοφωνίας.
Βλέπουμε βουλευτές να σέρνονται πίσω από επιπόλαιες αποφάσεις της ηγεσίας τους, μόνο και μόνο για να μη χάσουν την εύνοια της ηγεσίας ή γιατί ελπίζουν σε μια θέση … υπουργού. Δυστυχώς, επιλέγουν την καρέκλα της εξουσίας και όχι μια θέση στην καρδιά μας. Βλέπουμε πολιτικές ηγεσίες που θέλουν να ευχαριστήσουν τους συμμάχους μας παραχωρώντας την ιστορία και την ταυτότητά μας. Με ποιο δικαίωμα βγάζουν στο παζάρι των Βαλκανίων την ιστορία και τον πολιτισμό μας; Πόσο κοστολογούν, επιτέλους, το άγιο και ιερό όνομα της Μακεδονίας μας;
Σε όλον αυτόν τον πολιτικό και ηθικό ξεπεσμό, απαντάμε με αξιοπρέπεια, με πλήρη συνείδηση της ευθύνης που μας αναλογεί, με αγνό και άδολο πατριωτισμό. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου ανακηρύξαμε ως persona non grata – ως ανεπιθύμητο πρόσωπο- κάθε πολιτικό, βουλευτή ή πολιτευτή, κάθε δήμαρχο, αντιπεριφερειάρχη και γενικότερα αιρετό της τοπικής αυτοδιοίκησης που θα ψηφίσει ή θα ταχθεί υπέρ της παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας με οποιαδήποτε μορφή στην γειτονική χώρα. Δηλώνουμε ότι είναι ανεπιθύμητος στη Λαογραφική Εταιρεία και, φυσικά, στις εκδηλώσεις της.
Καλούμε τους πολιτιστικούς συλλόγους της Έδεσσας, της Πέλλας, της Μακεδονίας και όλης της Ελλάδας να πάρουν ανάλογα ψηφίσματα. Καλούμε τους επιστημονικούς φορείς της Έδεσσας και της Πέλλας να πάψουν να σιωπούν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Τέλος, ζητάμε από την Ομοσπονδία των Πολιτιστικών Συλλόγων της Μακεδονίας να συμπεριλάβει στην προσπάθειά της και αυτήν την πρωτοβουλία.
Για μας η Μακεδονία είναι η ψυχή μας. Και η ψυχή μας δεν δωρίζεται, δεν πωλείται, δεν χαρίζεται. Αυτή η ψυχή δεν γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Το όνομα αυτό δεν μπορεί να πέσει στα χέρια κανενός πλαστογράφου της ιστορίας. Δεν μπορεί να δοθεί στα χέρια κάθε επίβουλου εχθρού που στις αρχές του προηγούμενου αιώνα μάτωνε τη Μακεδονία. Αν θέλετε τόσο πολύ να δωρίσετε κάτι, δωρίστε, επιτέλους, τα προσωπικά περιουσιακά σας στοιχεία, για να δούμε τη «μεγαλοσύνη» της καρδιάς σας!!!
Για μας ξεκίνησε ένας νέος Μακεδονικός Αγώνας εξίσου σημαντικός με αυτόν των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Τότε προσπάθησαν να προσαρτήσουν τη Μακεδονία εδαφικά. Το επιχείρησαν και πάλι και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Σήμερα το ξαναπροσπαθούν πολιτιστικά… Να γνωρίζετε, λοιπόν, πως η αγάπη, η γνώση της ιστορίας και η υπερηφάνεια του λαού μας, μας αναγκάζει να βροντοφωνάξουμε πως δεν θα επιτρέψουμε τον βιασμό της ιστορικής αλήθειας. Το χρωστάμε στους αγώνες των προγόνων μας, στις θυσίες τους και στο αίμα που έχυσαν. Μα πάνω απ’ όλα το χρωστάμε στα παιδιά μας. Εμείς, εδώ από τη Μακεδονία, την ακριτική Έδεσσα δεν υποχωρούμε. Αυτό ζητούμε και από τους πολιτικούς μας.
Το Δ.Σ.
