Με τη χώρα να βρίσκεται στο όγδοο πλέον έτος της «κρίσης», η υπερφορολόγηση οδηγεί, έμμεσα αλλά ουσιαστικά, στη δήμευση των περιουσιών των Ελλήνων για χρέη και οφειλές που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα είχαν συσσωρευτεί για την πλειοψηφία των πολιτών και των επιχειρήσεων, κυρίως των μικρομεσαίων. Κρίσιμα ερωτήματα έθεσε ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η ευρωβουλευτής κ. Εύα Καϊλή.
«Η επίθεση στους Έλληνες μοιάζει να μην έχει τέλος. Η Κυβέρνηση έχει εκμηδενίσει τις ελπίδες για ανάκαμψη και επενδύσεις, πρόοδο και ανάπτυξη, με αντισυνταγματικές διατάξεις που ψηφίζονται και τα σκληρά μέτρα που υιοθετεί, πέραν των όσων ζητούνται από την Τρόικα, καθώς ουδείς ενδιαφέρεται για το αύριο αλλά μόνο να «βγαίνουν» σήμερα οι αριθμοί, οδηγώντας το λαό σταθερά σε φτωχοποίηση, σε αδιέξοδο, αντιμέτωπο με πληθώρα επώδυνων καταστάσεων, καταλύοντας θεμελιώδη δικαιώματα του», υπογραμμίζει η Ευρωβουλευτής και στρέφεται στην ΕΕ και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Υπενθυμίζει παράλληλα, «Ως ευρωπαϊκό κεκτημένο νοείται το κοινό υπόβαθρο των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέει το σύνολο των κρατών μελών ως Ευρωπαϊκή Ένωση, και περιλαμβάνει το περιεχόμενο, τις αρχές και τους πολιτικούς στόχους των Συνθηκών, τη νομοθεσία που έχει εκδοθεί κατ’ εφαρμογή των Συνθηκών και τη νομολογία του Δικαστηρίου, τις δηλώσεις και τα ψηφίσματα που έχουν εκδοθεί στο πλαίσιο της Ένωσης, τις πράξεις που αφορούν την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, τις πράξεις που έχουν συναφθεί στο πλαίσιο της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων και τις διεθνείς συμφωνίες που έχουν συναφθεί από την Κοινότητα και εκείνες που έχουν συναφθεί από τα κράτη μέλη μεταξύ τους στον τομέα των δραστηριοτήτων της Ένωσης. Πριν την ένταξή τους στην ΕΕ όλες οι υποψήφιες χώρες υποχρεούνται να αποδεχθούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο.»
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Σημαντική θέση στην έννοια του ευρωπαϊκού κεκτημένου, Συνθήκη της Λισσαβόνας, άρθρο 6, παράγραφοι 1 & 2, αποτελεί ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, καθώς και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η προστασία της ιδιοκτησίας, θεμελιώδες και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα του ατόμου το οποίο τελεί και υπό την εγγύηση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Στην περίπτωση των Ελλήνων πολιτών, το συγκεκριμένο δικαίωμα παραβιάζεται.
Ερωτάται λοιπόν η Επιτροπή:
1) Τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίσουν τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των πολιτών της ΕΕ, όπως κατοχυρώνονται από το κεκτημένο και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως ο θεματοφύλακας των Συνθηκών, σε ποιες ενέργειες σκοπεύει να προβεί για την Ελλάδα στο θέμα της δήμευσης των περιουσιών;
2) Δεδομένου δε, ότι οι πολιτικές της ΕΕ στον τομέα της δικαιοσύνης και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, αποσκοπούν στη διατήρηση και την περαιτέρω ανάπτυξη της Ένωσης, ως χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, πώς επιτρέπει η Επιτροπή τη λήψη αδιέξοδων – και με δική της ανοχή η ΕΕ καθώς βρισκόμαστε ακόμη σε πρόγραμμα – φορολογικών μέτρων; Σε ποιες ενέργειες θα προβεί για την επανόρθωση της κατάστασης στην Ελλάδα ώστε να διασφαλίσει την κοινωνική δικαιοσύνη;
