Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία της Bουλγαρικής προεδρίας να διατηρήσει τη θεματική της φαρμακευτικής πολιτικής ψηλά στην ατζέντα του Συμβουλίου των Υπουργών Υγείας. Είναι κοινά αποδεκτή η κριτική για τις μη βιώσιμες τιμές των νέων φαρμάκων και η ανάγκη επανεξέτασης του ευρωπαϊκού πλαισίου για το φάρμακο. Έχουν γίνει αρκετές συζητήσεις και διαβουλεύσεις, υπάρχουν πρωτοβουλίες εθελοντικής συνεργασίας κ-μ που κάνουν τα πρώτα τους βήματα (όπως η «Συμμαχία της Βαλέτα») και έχει ωριμάσει η ιδέα της επεξεργασίας κοινών απαντήσεων σε επίπεδο ΕΕ στα κρίσιμα προβλήματα της προσιτότητας, της αποτελεσματικότητας και της διαθεσιμότητας των φαρμάκων.
Η πολιτική μας δέσμευση να εμβαθύνουμε στη διακρατική συνεργασία υπό την εποπτεία και τεχνική υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι προϋπόθεση για να υπάρξει ένα κοινωνικά ανταποδοτικό αποτύπωμα στην καθημερινότητα των πολιτών μας και στη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας μας. Είμαστε πεισμένοι ότι οι ευρωπαϊκές συνεργασίες μπορούν να διασφαλίσουν όχι μόνο την εγγυημένη κάλυψη των φαρμακευτικών αναγκών των χωρών μας, αλλά και να εδραιώσουν μια διαφανή και αμοιβαία επωφελή σχέση με τη βιομηχανία στην κατεύθυνση της προώθησης της έρευνας, της καινοτομίας και της έγκαιρης πρόσβασης των νέων φαρμάκων στην ευρωπαϊκή αγορά.
Στο πεδίο της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων, «εργαλεία» όπως το HTA είναι σε θέση να παράσχουν αξιοποιήσιμα δεδομένα, αξιόπιστη πρόσβαση σε καινοτόμες θεραπείες και ορθολογική κατανομή των δημόσιων πόρων. Η επένδυση σε έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό αξιολόγησης, κατάρτισης θεραπευτικών πρωτοκόλλων και μητρώων ασθενών, συνιστά κρίσιμο βήμα ενιαίας μεθοδολογίας για την αξιολόγηση της προστιθέμενης θεραπευτικής αξίας των φαρμάκων και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής ισχύος των χωρών και των κοινωνιών της Ευρώπης απέναντι στη φαρμακοβιομηχανία. Το βήμα αυτό πρέπει να συμπληρωθεί με ενίσχυση του διαλόγου για αλλαγές στους μηχανισμούς τιμολόγησης και αποζημίωσης των φαρμάκων, με περισσότερη διαφάνεια στα κόστη έρευνας και ανάπτυξης(R&D), με νέα μοντέλα αποζημίωσης ειδικά των θεραπειών υψηλού κόστους.
Οι ελλείψεις, τέλος, των φαρμακευτικών προϊόντων είναι πολυπαραγοντικές, (προβλήματα στην παραγωγή και διάθεση, παράλληλες εξαγωγές, απροθυμία εταιρειών να καλύψουν χώρες με μικρό πληθυσμό ή χαμηλό περιθώριο κέρδους) και οδηγούν σε σοβαρά εμπόδια στην πρόσβαση των ασθενών ή στη συνέχεια της φαρμακευτικής τους αγωγής. Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε ένα προωθηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο η δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος αναφοράς και ανάλυσης των ελλείψεων που θα ενισχύσει την προβλεψιμότητα και την έγκαιρη αντιμετώπιση τους. Ο έλεγχος και η αξιολόγηση των ελλείψεων των φαρμάκων θα ξεπεράσει στρεβλώσεις στην ευρωπαϊκή αγορά και θα ενισχύσει τη διαθεσιμότητά του φαρμάκου στα εθνικά συστήματα υγείας.
Η καθολική, ισότιμη και αποτελεσματική πρόσβαση των ευρωπαίων πολιτών στις αναγκαίες για αυτούς θεραπείες και η αποφασιστική ανταπόκριση στις παραπάνω προκλήσεις, πρέπει να είναι ζήτημα υψηλής πολιτικής προτεραιότητας και δέσμευσης για όλους μας.
