Το νομοσχέδιο που εισηγείται το Υπουργείο Εργασίας έρχεται να συμπληρώσει τη συνολική πολιτική που υλοποιεί αυτή η κυβέρνηση για την κοινωνική αλληλεγγύη, για την προστασία του παιδιού αλλά και για τη διεύρυνση και επέκταση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Το νομοσχέδιο που έχουμε μπροστά μας συνιστά τομή, καθώς αλλάζει ριζικά το θεσμικό πλαίσιο για την αναδοχή και την υιοθεσία. Παρεμβαίνουμε σε δύο κεντρικούς άξονες:
Ο πρώτος άξονας αφορά τη μείωση του χρόνου αναμονής. Πλέον ένα ζευγάρι θα μπορεί να υιοθετήσει, να γίνει ανάδοχος ένας γονέας το πολύ σε 8-12 μήνες αντί για 6 χρόνια, που ίσχυε μέχρι σήμερα.
Ο δεύτερος και πολύ σημαντικός άξονας είναι η θεσμική και επιστημονική θωράκιση της όλης διαδικασίας. Θεσπίζεται το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής Υιοθεσίας και δημιουργούνται μητρώα για τα ανήλικα παιδιά αλλά και για τους εγκεκριμένους υποψήφιους ανάδοχους ή τους θετούς γονείς.
(…)
Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι αναδοχή μπορεί να γίνει και από τα άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης.
Θα ήταν εντελώς παράλογο και θα αντέβαινε τόσο στο ελληνικό σύνταγμα όσο και στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο η όποια διάκριση μεταξύ αυτών που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με βάση τον σεξουαλικό τους προσδιορισμό, αν δηλαδή είναι ομόφυλα ή ετερόφυλα ζευγάρια, προκειμένου να τους δοθεί αυτό το δικαίωμα.
Πιο μεγάλη σημασία, όμως, έχει η πολιτική διάσταση: έχουμε πει πολλές φορές ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή αυτής της κυβέρνησης η διεύρυνση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και η άρση των διακρίσεων έναντι τμημάτων του πληθυσμού. Αυτό είναι κάτι που έχουμε αποδείξει ποικιλοτρόπως καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της θητείας μας, αυτό κάναμε με το νόμο για την ταυτότητα φύλου, αυτό κάναμε με τη θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, αυτό κάναμε με την απόδοση της ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών.
(…)
Το σύνολο της πολιτικής που υλοποιούμε στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, η υποστήριξη των πιο ευάλωτων στρωμάτων της κοινωνίας αλλά και η δημιουργία δομών κοινωνικής προστασίας, η πολιτική που εφαρμόζουμε για την ενίσχυση και την προστασία της εργασίας και η πολιτική για την επέκταση και ενίσχυση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, δεν έχουν παρά μόνο έναν στόχο, τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Όλες μας οι πρωτοβουλίες εντάσσονται στην κατεύθυνση αυτή και η πολιτική μας αυτή δεν περιμένει την έξοδο από το πρόγραμμα της δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά υλοποιείται παράλληλα με την πορεία εξόδου της χώρας από την επιτροπεία.
Αυτή ακριβώς είναι η διαχωριστική μας γραμμή από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία σε κάθε ευκαιρία, δια του προέδρου της, φροντίζει ακριβώς να την αναδεικνύει. Για ακόμη μια φορά ακούσαμε προχθές τον οπαδό των κοινωνικών ανισοτήτων, τον κύριο Μητσοτάκη, να τοποθετείται για την εργασία και το μέλλον της: το 8ωρο είναι ξεπερασμένο, η σταθερή εργασία ξεπερασμένη, η ευελιξία είναι η μόνη διέξοδος και φυσικά οι συλλογικές συμβάσεις είναι μια ιδεοληψία της Αριστεράς. Θυμίστε τα αυτά στον τομεάρχη σας για τα εργασιακά, όταν την επόμενη φορά θα θρηνεί υποκριτικά για τη σχέση μεταξύ πλήρους και μερικής απασχόλησης.
Στον πυρήνα της ανάλυσης της ΝΔ, στην αξιακή σας προσέγγιση, τοποθετείτε την αναπαραγωγή και τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτή είναι η πολιτική που εφαρμόσατε την περίοδο της κρίσης, αυτή είναι η πολιτική που εφαρμόσατε και την περίοδο της ανάπτυξης, αυτή είναι η πολιτική που εδράζεται στον αξιακό σας πυρήνα. Με αυτή την αξιακή προσέγγιση μας χωρίζει άβυσσος.
Η δική μας κατεύθυνση είναι η ενίσχυση των ευάλωτων στρωμάτων, των μέχρι χθες αοράτων αυτής της κοινωνίας, η έξοδός τους από τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, η δική μας κατεύθυνση είναι η ενίσχυση της εργασίας, η καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, η αντιμετώπιση του φόβου στους χώρους δουλειάς, η δική μας κατεύθυνση είναι η ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων, η διεύρυνση του διαθέσιμου εισοδήματός τους, η δική μας κατεύθυνση είναι η διεύρυνση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η καταπολέμηση των διακρίσεων.
Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής μας, διότι στον αξιακό μας πυρήνα βρίσκεται πάντα η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Εκεί κοιτάμε και σε αυτή την κατεύθυνση δουλεύουμε, τόσο εντός της περιόδου της επιτροπείας όσο και μετά την έξοδο από αυτή.
