Σήμερα η τύχη το έφερε, να συμπέσω στην παρέα με ένα γυρολόγο πολιτικό, που εσχάτως βρήκε καταφύγιο στις τάξεις του χώρου που από μικρός ακολουθώ. Ξέρετε, τον τύπο που με ευκολία καγχάζει τους άλλους, γίνεται με εμετικό τρόπο βασιλικότερος του βασιλέως, όταν από συνήθεια μιλά για τη νέα του κομματική στέγη. Κυρίως, όμως, γίνεται αθυρόστομος, επικριτικός και αφοριστικός όταν το επιτάσσει η περίσταση και το απαιτεί ο ρόλος του Νταντόν, που συχνά, για ευνόητους λόγους, υποδύεται ενώπιον των ανυποψίαστων φίλων του. Αυτός, λοιπόν, ο μέγας εραστής της πολιτικής με τον ρηχό και ακατάληπτο λόγο, την προφανή ιδεολογική σύγχυση και τις συνήθεις ιδεολογικές πιρουέτες, είναι η νέα (κατάντια) πρόταση στην πολιτική σκηνή. Ο τύπος του πολιτικού που παλεύει ατυχώς να ισορροπήσει ανάμεσα στον λαϊκισμό της φύσης του και στον ρεαλισμό της νέας του πολιτικής στέγης.
Ανέκαθεν, τολμώ να πω, αντιμετώπιζα με απέχθεια αυτό το είδος του μαικήνα της πολιτικής. Δεν μου το επέτρεπε, ούτε το επιτρέπει, να πράξω διαφορετικά, η πολιτική μου παιδεία, η πολιτική μου παράδοση και κουλτούρα, η ταπεινή διαδρομή μου στο χώρο και οι εν γένει πολιτικές μου παραστάσεις και αναφορές στο κομματικό-πολιτικό γίγνεσθαι. Έμαθα να σέβομαι τους ανθρώπους που έχουν ταυτίσει τη μοίρα τους με ένα ιδανικό, έμειναν πιστοί σ΄αυτό το ιδανικό, όντες συνεπείς στα προτάγματα της συνείδησής τους, το οποίο υπηρέτησαν ως χρέος ζωής μέχρι τέλους με ακεραιότητα και περισσή συνέπεια, υπερασπίστηκαν πάντα με τη γλώσσα της νηφαλιότητας και της αλήθειας. Όχι το είδος των μεταλλαγμένων γυρολόγων πολιτικών, αυτό το σπάνιο είδος πολιτικού χαμαιλέοντα, που βρίθουν στην πολιτική ζωή!!!!!
*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός
