Η εικόνα της μητέρας με το νεογέννητο παιδί της στην αγκαλιά είναι η ομορφότερη και πιο συγκινητική εικόνα για κάθε άνθρωπο σ΄όλο τον κόσμο. Εικόνα αγάπης, προσφοράς, φροντίδας, υψηλής ευθύνης κι αποστολής, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πραγματικότητα.
Η σχέση μάνας και παιδιού αναπτύσσεται, πριν από τη γέννα, μέσα στα σπλάχνα της. Ο ομφάλιος λώρος συνδέει και συνέχει δύο ζωές. Τη μια ζωή που υπάρχει, που κυοφορεί, που γεννά και τη νέα ζωή που έρχεται και που φανερώνει τη βιολογική, σωματική σχέση της μάνας με το παιδί.
Είναι μια σχέση ζωής, είναι μια σχέση ανανέωσης και διαδοχής σύμφωνα με τους νόμους της φύσης. Η βιολογική σχέση δίνει τη θέση της σε μια σχέση ψυχική και συναισθηματική που τη διαδέχεται η φροντίδα, η ανατροφή, η διαπαιδαγώγηση, το συνεχές, το αδιάπτωτο και αδιάκοπο μητρικό ενδιαφέρον.
Είναι η προσφορά χωρίς μέτρο, η αγάπη χωρίς αντάλλαγμα, η φροντίδα χωρίς όρια, η αυτοθυσία ως μέγιστη ανθρώπινη πράξη.
Όλες οι μέρες του χρόνου είναι μέρες που οι μητέρες αφιερώνουν στα παιδιά τους.
Από την πλευρά μας, ως κοινωνία αλληλεγγύης, θα πρέπει να εστιάσουμε τη σκέψη, τη δράση μας και ν΄αναλογιστούμε τις ευθύνες μας απέναντι στη μονογονεϊκή οικογένεια, στη γυναίκα που δυσκολεύεται να φέρει στον κόσμο το παιδί της και να το αναθρέψει. Στις μητέρες που αποστρέφονται και παρατούν τα παιδιά τους για διάφορους λόγους ανώτερους των δυνάμεων και της θέλησής τους. Είναι καταστάσεις και περιπτώσεις αντίθετες με το μητρικό ένστικτο, όμως, δεν είναι δυστυχώς έξω από την πραγματικότητα.
Απέναντι σ΄αυτήν την πραγματικότητα η πολιτεία πρέπει να αναδείξει το κοινωνικό της πρόσωπο και να σταθεί όσο μπορεί και με όσα μέσα, δομές και προγράμματα μπορεί, συνεργαζόμενη με την αυτοδιοίκηση, ώστε να προστατέψει και να διαφυλάξει τη μητρότητα.
Καμιά γυναίκα να μην αισθάνεται άσχημα όταν πρόκειται να γίνει μητέρα, αλλά να αισθάνεται όμορφα, να ζει το γεγονός ότι φέρνει στον κόσμο μια νέα ζωή κι όχι ένα βάρος. Να αισθάνεται ότι έχει την ευθύνη αυτής της ζωής και ότι αυτή την ευθύνη την επωμίζεται με χαρά έχοντας τη σιγουριά και την ασφάλεια που της παρέχει ένα σύγχρονο κοινωνικό, προνοιακό κράτος. Να καμαρώνει αργότερα κι όχι να νιώθει ενοχές για το πώς θα μεγαλώσει το παιδί που φέρνει στον κόσμο.
Όμως, μητέρες δεν είναι μόνον αυτές που γεννούν και μεγαλώνουν παιδιά.
Μητέρες είναι και όλες εκείνες οι γυναίκες που μεγαλώνουν παιδιά με υιοθεσία ή αναδοχή, που μεγαλώνουν παιδιά που ζουν σε οικοτροφεία, σε ορφανοτροφεία, σε δομές φιλοξενίας, σε ιδρύματα. Γυναίκες που μπορεί να μην έχουν δικά τους παιδιά αλλά που τα συμπεριφέρονται και τα προσεγγίσουν με την ίδια στοργή και αγάπη, γυναίκες που συμπεριφέρονται και έχουν μια ανοιχτή και ζεστή αγκαλιά για όλα τα παιδιά του κόσμου, χωρίς εξαίρεση. Κι εδώ το μεγαλείο της ψυχής είναι εξίσου σημαντικό.
Όσο κι αν προσπαθήσουμε με λόγια και με πράξεις, όσα συναισθήματα και να επιστρατεύσουμε, δεν θα καταφέρουμε να περιγράψουμε τη δοτικότητα, την τρυφερότητα, τον ανεκτίμητο θησαυρό αγάπης και αυταπάρνησης που είναι η μητέρα, η μάνα μας.
Κυριακή 12 Μαΐου 2019:Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας. Οι καρδιές μας χτυπούν πιο δυνατά κι έτσι πρέπει να χτυπούν όλο το χρόνο με εκδηλώσεις ευγνωμοσύνης, σεβασμού, τιμής και μνήμης για τη μητέρα μας, την υπέρτατη ανθρώπινη μορφή, τον παντοτινό φύλακα άγγελός μας.
Η Δήμαρχος Σκύδρας
Κατερίνα Ιγνατιάδου
