“Στην πολιτική, ηθική δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα” Λένιν
Αγαπητέ, ο αιτιώδης λόγος για την κοινότυπη διαπίστωση που κάνεις, «Αυτή τη στιγμή, η Δημοκρατία, όπως την είχαμε γνωρίσει τις προηγούμενες δεκαετίες έχει υποστεί σοβαρότατους κλυδωνισμούς και ισχυρές αμφισβητήσεις», είναι οι ιδεολογικές πιρουέτες του ανεπάγγελτου / επαγγελματία πολιτικού και το έλλειμμα αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Ήτοι η ιδεολογικοπολιτική μετάλλαξη του πολιτικού προσωπικού, κυρίως όσων πήραν περισσότερα από όσα έδωσαν στην παράταξή τους, απόρροια όχι κάποιας ιδεολογικής σύγχυσης αλλά συνειδητής κι ώριμης απόφασης. Όσων κατ΄ουσίαν έχουν ασήμαντη απήχηση στην κοινωνία και μηδενική επιρροή στο εκλογικό σώμα. Όσων, εν τέλει, με τον τρόπο αυτό, επιζητούν διαβατήριο για ανέξοδη και ασφαλή επιστροφή στην κεντρική πολιτική της χώρας…..
Ίσως πάλι η κεντρική πολιτική σκηνή βρίθει από τους λεγόμενους, κατ΄εσέ, «τηλεοπτικούς φασουλήδες». Ήτοι όλους εκείνους που σε συνέντευξή σου, εφημερίδα τα “ΝΕΑ” / 30 Σεπτεμβρίου 2002, είπες ότι είναι «τσάμπα κομπάρσοι στις τηλεοπτικές επιθεωρήσεις. Όσοι πετάγονται ξαφνικά, χωρίς να έχουν τίποτα να πουν, μόνο και μόνο για να τους θυμόμαστε». Ευτυχώς όμως, για πολλούς από μας, τους ιδεολάτρες, τους ρομαντικούς πιστούς του χώρου, τα πρόσωπα που χθες υπηρέτησαν συγκυριακά τον χώρο, έρχονται και παρέρχονται. Οι ιδέες μένουν κι όχι τα πρόσωπα με τα πρωτόγνωρα ιδεολογικά άλματα. Σε κάθε περίπτωση όμως, στο τραπέζι, παραμένει αναπάντητο ένα ερώτημα. Ερώτημα, που αφορά κάθε ομοτράπεζο και ομόσταβλο συναγωνιστή της γενιάς μου. Πότε έλεγες αυτό που σε εκφράζει ιδεολογικοπολιτικά???????
*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός
