Έναρξη προεκλογικής περιόδου, με αμφίσημα μηνύματα, και τα πολιτικά κόμματα σήκωσαν επίσημα αυλαία. Οι μηχανές παραγωγής πολιτικού λόγου (?) και τα κόμματα με την ετερογενή ιδεολογική σύνθεση είναι πλέον σε ετοιμότητα μάχης. Η σκηνή βρίθει από απίθανους κομπάρσους (η επιτροπεία με τα θνησιγενή πλεονάσματα είναι εδώ!) ήτοι επίδοξους πηδαλιούχους του εθνικού σκάφους, που φιλοδοξούν να οδηγήσουν με ασφάλεια τη χώρα στη στεριά. Πρόσωπα των οποίων οι προθέσεις ουδόλως ταυτίζονται με την αγωνία των πολιτών, που επικοινωνούν τον λόγο τους με επωδό τα ίδια τετριμμένα επιχειρήματα…
Που συναντούν ευήκοα ώτα στους πολίτες που δηλώνουν πρόθυμοι να υπογράψουν λευκές επιταγές, να επικυρώσουν νέα πολιτικά συμβόλαια ή να αγοράσουν προσδοκίες στο χρόνο. Κάπου εκεί παρήγορα προβάλουν τα επίκαιρα λόγια του οικουμενικού ποιητή… “Την μιά μονότονην ημέραν άλλη μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι… Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει· είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα. Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει”…
*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός
