Μετά από δύο εβδομάδες καραντίνας, η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι η εξής:
Πρώτον, η δημόσια Υγεία δοκιμάζεται από ελλείψεις προσωπικού, υλικού και εξοπλισμού ασφάλειας. Μέχρι τώρα η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει μόνο τον εφοδιασμό της σε χειροκροτήματα.
Δεύτερον, το Δημόσιο νοικιάζει από τις ιδιωτικές κλινικές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στο διπλάσιο της εγκεκριμένης τιμής τους. Διότι λεφτά υπάρχουν.
Τρίτον, μαζικά τεστ δεν γίνονται. Τεστ κάνει ο ιδιωτικός τομέας, έναντι 350 ευρώ το ένα, τα οποία μάλιστα στέλνει σε εργαστήρια του Δημοσίου. Διότι, όπως έχει εξηγήσει και ο Άδωνις Γεωργιάδης, η κρίση είναι ευκαιρία.
Τέταρτον, εκεί που άλλες χώρες ρίχνουν δισεκατομμύρια για να εξασφαλίσουν μισθούς και θέσεις εργασίας, ο Γ. Βρούτσης επιτρέπει στις επιχειρήσεις να κάνουν ό,τι θέλουν με τους εργαζόμενους: να τους απολύουν προσωρινά, να τους θέτουν σε εκ περιτροπής εργασία, να τους μετατρέπουν τις συμβάσεις, να τους κόβουν τον μισθό στη μέση και, βεβαίως, να τους εκβιάζουν με κάθε δυνατό τρόπο.
Πέμπτον, τα κανάλια θα πάρουν έκτακτη ενίσχυση 11 εκατομμύρια ευρώ, παρ’ όλο που τα μηνύματα για την πανδημία, εκ του νόμου, προβάλλονται δωρεάν. Τα 11 εκατομμύρια θα χρησιμεύσουν στο να μην συζητιούνται στα κανάλια τα προηγούμενα τέσσερα πράγματα.
Όχι ότι θα γινόταν κάποια σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση αν δεν έπεφτε αυτή η ενίσχυση, αλλά κάτι πρέπει να βγάλουν και οι καναλάρχες από την πανδημία.
Για άλλα θέματα, όπως η επάρκεια του ΕΟΔΥ, θα μιλήσουμε στο τέλος. Αλλά για όλα τα προηγούμενα πρέπει να φωνάξουμε από τώρα. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν συμβαίνει σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
