Η τύχη λέει ο Μακρυγιάννης, έχει τους Έλληνες πάντοτε λίγους. Έτσι, λοιπόν, χαρακτηρίζω κι εγώ τον Μανώλη Γλέζο, ένα σπουδαίο Έλληνα.

Δεν ήταν ήρωας. Άλλωστε, ούτε ο ίδιος ήθελε να τον χαρακτηρίζουν έτσι, αφού οι ήρωες όπως ο νεότερος αδελφός του που εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς στην Καισαριανή το ’44, πεθαίνουν νέοι για την ιδέα της πατρίδος. Ένας πολίτης ήταν, με υψηλή συναίσθηση του πατριωτικού του χρέους, που έκανε το καθήκον του. Σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, μέρος της σύγχρονης ιστοριογραφίας, που ήρθε να προστεθεί στην αλυσίδα σπουδαίων ανδρών της περιόδου εκείνης. Ανδρών με ανάλογη παρουσία, δράση και συμμετοχή στον αγώνα κατά του κατακτητή, που πολέμησαν ενωμένοι κατά του φασισμού, κοίταξαν κατάματα το θάνατο και με παράτολμο θάρρος τον περιφρόνησαν…
Όμως, ένας θρύλος δεν είναι μόνο η υπόμνηση ενός παράτολμου γεγονότος, είναι παράλληλα και ένα ζωντανό παράδειγμα. Ο Μανώλης Γλέζος, κατά μείζονα λόγο, ταυτίστηκε με αυτή την εκδοχή. Τη στιγμή της επιλογής και της δράσης δεν κιότεψε, ανέδειξε τις προτεραιότητες του, έβαλε μπροστά την πατρίδα. Το ίδιο έπραξε και ως Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Δεν αρκέστηκε σε δημόσιες σχέσεις, πέρασε τα όρια όταν χρειάστηκε και το απαίτησαν οι περιστάσεις. Με την υποδειγματική θαρραλέα στάση του θύμισε σε όλους ότι, οφείλουμε πάντα πίστη στην πατρίδα, ενώ στην κυβέρνηση μόνο όταν αποδεδειγμένα το αξίζει. Έτσι, λοιπόν, το 2015, σε επίρρωση αυτού, δεν δίστασε να εκφράσει δημόσια τη διαφωνία του με τις αποφάσεις του κόμματός του. Κατηγόρησε τον Τσίπρα για πολιτική δειλία και για πολιτικό φαρισαϊσμό. Τον κατήγγειλε για ουσιώδη παρέκκλιση από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ότι υποχώρησε στην ουσία…
Υπήρξε άνθρωπος της δράσης, με υψηλό δημοκρατικό φρόνημα, που ενεργούσε σαν άνθρωπος της σκέψης. Για το λόγο αυτό, το 1968, ευρισκόμενος στην εξορία, καταδίκασε την επέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης στην Τσεχοσλοβακία. Ένα ζωντανό παράδειγμα συνετής αποφασιστικότητας, δημοκρατικής ποιότητας και απαράμιλλης θυσίας για τους νέους. Ένα ισχυρό πρότυπο αντίστασης, πίστης και αγώνα για τα ιερά ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Έμπνευση θάρρους, προσφοράς και καθήκοντος προς την ιερή πατρίδα. Αυτός ήταν, κατ΄εμέ, τον μη αριστερό πολίτη, ο Μανώλης Γλέζος, στη μνήμη του οποίου με σεβασμό υποκλίνομαι…

*Πολιτικός Επιστήμων – Τεχ.Γεωπόνος – Παιδαγωγός