101 χρόνια μετά τους «συστηματικούς» και «οργανωμένους» διωγμούς, τις εξαντλητικές πορείες εξόντωσης, τους εγκλεισμούς σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας, τις λεηλασίες, τις βιαιότητες, σε βάρος των χριστιανών ποντίων από τον Τούρκικο εθνικισμό, οι Πόντιοι παραμένουν όχι μόνο ζωντανοί, όχι μόνο δημιουργικοί και ενεργοί οικονομικά και κοινωνικά αλλά μπροστάρηδες και πρωτεργάτες σε μια γη που δεν είχαν, μια πατρίδα που απόκτησαν, ένα τόπο που ρίζωσαν.
Γιατί έχουν μνήμη που δεν μπορεί να τους την στερήσει καμιά βιαιότητα.
Γιατί έχουν ρίζες, παράδοση και ιστορία που δεν καπηλεύονται από ανιστόρητους και αδίστακτους προσκυνητές της αθλιότητας.
Γιατί είναι Έλληνες, Ρωμιοί και Πόντιοι!
Είναι χρέος της ανθρωπότητας να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ποντίων. Είναι χρέος προς τους προγόνους μας και υποχρέωση στα παιδιά μας.
Δεν ξεχνώ!
Δεν αδιαφορώ!
Θυμάμαι, προσπαθώ, υπάρχω!
