Τα μεγάλα λόγω της καραντίνας προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ενοικιαστές σχολικών κυλικείων, αλλά και μια κατηγορία νέων δασεργατών, έθεσε ο Γιώργος Καρασμάνης, επανερχόμενος στην τηλεδιάσκεψη των Διαρκών Επιτροπών της Βουλής και την κύρωση των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την πανδημία.
Αναφέρθηκε στην ΠΝΠ της 1ης Μαϊου και ειδικότερα στο άρθρο 25 που ορίζει ότι, για όσο διάστημα αναστέλλεται η λειτουργία των σχολικών μονάδων, δεν καταβάλλονται μισθώματα (ενοίκια) για τα εντός των σχολείων λειτουργούντα κυλικεία. Κάτι που για τους ίδιους ήταν ¨δώρον–άδωρον¨, δεδομένου ότι και από τη σύμβαση αυτών των επαγγελματιών με το Δημόσιο – εκμισθωτή, προβλέπεται ότι όσο τα σχολεία είναι κλειστά ενοίκιο ούτως ή άλλως δεν καταβάλλεται.
Όμως, όπως επισήμανε ο πρώην Υπουργός, ναι μεν τα σχολεία άνοιξαν, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει ρητή απαγόρευση για τη λειτουργία των σχολικών κυλικείων. Πράγμα που σημαίνει ότι για τους ανθρώπους που τα εκμεταλλεύονται και οι οποίοι έζησαν όπως έζησαν μόνον με το 800άρι που τους δόθηκε ως επίδομα για δύο και πλέον μήνες, οι οικονομικές συνέπειες είναι τεράστιες. Τους απαγορεύουν να λειτουργήσουν, αλλά κανείς δεν τους λέει πώς θα ανταποκριθούν στις παντοειδείς υποχρεώσεις τους, αλλά και πώς θα μπορέσουν να ζήσουν, όταν είναι γνωστό ότι στην συντριπτική πλειονότητα αυτών των επαγγελματιών το σχολικό κυλικείο αποτελεί και τον μοναδικό πόρο επιβίωσης.
Γι’ αυτό και ο Γιώργος Καρασμάνης πρότεινε να τους δοθεί το επίδομα των 534 ευρώ τον μήνα και για όσο διάστημα τα κυλικεία θα παραμείνουν κλειστά. Και, παράλληλα, ζήτησε να βρεθεί και ένας τρόπος διευθέτησης των φορολογικών και ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων.
Ο πρώην Υπουργός επανήλθε και στο θέμα των δασεργατών και, ειδικότερα, στους νέους δασεργάτες οι οποίοι έβγαλαν ταυτότητα το 2019.
Όπως υπογράμμισε, δεν έχουν ενταχθεί σε κανένα πρόγραμμα Κοινής Ωφέλειας επιδοτούμενο από το ΕΣΠΑ – γεγονός που αποτελεί και λόγο αποκλεισμού από το επίδομα ¨ειδικού σκοπού¨ των 800 ευρώ! Εργάζονται αποκλειστικά ως δασεργάτες, όμως, με τα Δασαρχεία κλειστά λόγω κορονοϊού ουδείς μπορούσε να τους υποδείξει πού να υλοτομήσουν, έμειναν χωρίς εργασία και χωρίς κανένα πόρο, και γι’ αυτό πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος ενίσχυσης για την επιβίωσή τους.
