«Πανταχόθεν του Πόντου αγγέλονται σφαγαί.. εις Κερασούντα.. εις Τραπεζούντα και αλλού. Εάν κατάστασις συνεχιστεί, Ελληνισμός Πόντου εξαφανισθήσεται, πριν η διπλωματία προλάβει ασχοληθεί περί αυτού».
Με αυτό το απελπισμένο τηλεγράφημα τον Ιούλιο του 1920, η Επιτροπεία Ποντίων ενημέρωνε με σπαρακτικό τρόπο τον Ελευθέριο Βενιζέλο για τα γεγονότα που αποτέλεσαν την αρχή του τέλους του Ποντιακού Ελληνισμού…
101 χρόνια μετά αποτίνουμε φόρο τιμής στις 353.000 ψυχές – θύματα του τουρκικού εθνικισμού, που δολοφονήθηκαν και εκδιώχθηκαν βιαίως από τις προαιώνιες εστίες του Πόντου.
Οι Νεότουρκοι επιχείρησαν να αφανίσουν τον ποντιακό ελληνισμό. Μπορεί αριθμητικά να το κατάφεραν, απέτυχαν παταγωδώς όμως να “σβήσουν” την ποντιακή ψυχή και την ιστορική μνήμη για τη Γενοκτονία των Ποντίων, που μέχρι σήμερα παραμένει πιο ζωντανή και επίκαιρη από ποτέ.
101 χρόνια από την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού. Η μνήμη παραμένει ζωντανή, όπως και ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Και όσο η μνήμη είναι ζωντανή δεν υπάρχουν λησμονημένες πατρίδες.
Είναι το χρέος μας στις γενιές που έρχονται.
Στάθης Καστερίδης
