Κατά αρχάς θα πρέπει να ξεχωρίσουμε την διαφορά ανάμεσα στην αθλητική –αγωνιστική ποδηλασία, την ποδηλασία για λόγους αναψυχής και διασκέδασης από την ποδηλασία όπου το ποδήλατο αποτελεί μέσο εναλλακτικής περιβαλλοντικής μετακίνησης.
Έτσι λοιπόν ενώ οφείλουμε να δώσουμε τα εύσημα στον αθλητικό ποδηλατικό σύλλογο της πόλης μας που κατάφερε σε ελάχιστα χρόνια να πλασαριστεί στους κορυφαίους ποδηλατικούς συλλόγους σε πανελλήνιο επίπεδο, θα εκφράζουμε τις ενστάσεις και τις επιφυλάξεις μας για τον τρόπο με τον οποίον μπήκαν τα κοινόχρηστα ποδήλατα σήμερα στην ζωή μας.
Συγκεκριμένα τα κοινόχρηστα ποδήλατα μπήκαν στην ζωή μας λόγω της υποτιθέμενης υιοθέτησης των πολιτικών βιώσιμης αστικής κινητικότητας που απαιτούν οι βασικοί κανόνες ενός τοπικού σχεδίου.
Να σημειώσουμε ότι ένας από τους κυρίαρχους στόχους της βιώσιμης κινητικότητας είναι να αποδώσει στον πολίτη περισσότερο δημόσιο χώρο απομακρύνοντας τα αυτοκίνητα από το κέντρο ή κάνοντας δύσκολη την εισαγωγή τους σε αυτό, χωρίς όμως να δυσχεραίνει την προσβασιμότητα του πολίτη. Στόχος είναι η προσέγγιση προς τις υπηρεσίες και την αγορά του κέντρου να γίνεται με συνδυαστικά και εναλλακτικά μέσα. Έτσι λοιπόν απαιτείται, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το ποδήλατο, {κλασικό ή ηλεκτρικό}, καθώς και για τα πατίνια σε συνδυασμό με περιφερειακά παρκινγκ, δημοτική συγκοινωνία, έξυπνη ελεγχόμενη στάθμευση και γενικά πολιτικές φιλικές προς την χρήση του ποδηλάτου και των εναλλακτικών μέσων. Επιγραμματικά θα αναφέρουμε ότι η Καρδίτσα που θεωρείται το Άμστερνταμ της Ελλάδας είδε δυο γενιές κοινόχρηστων ποδηλάτων να αποτυγχάνουν από το 2000 διότι δεν εφάρμοσε βασικούς κανόνες της βιώσιμης αστικής κινητικότητας ενώ βαδίζει στην Τρίτη γενιά με συνεχούς επανασχεδιασμούς και στοχεύσεις της ποδηλατικής της πολιτικής. Επίσης πρέπει να επισημάνουμε ότι τα κοινόχρηστα ποδήλατα άργησαν τουλάχιστον μια δεκαετία, ενώ στον σχεδιασμό του συστήματος δεν υπολογίστηκαν τα νέα δεδομένα στην βιώσιμη κινητικότητα που αφορά την ηλεκτροκίνηση και τους σταθμούς φόρτισης και στάθμευσης των ηλεκτροκίνητων οχημάτων.
Η «Κοινωνία σε Κίνηση» στο σύνολο της σε αντίθεση με την διοίκηση του Δήμου όπου μόνο κάποιοι μεμονωμένοι συνεργάτες της πιστεύουν στο όλο εγχείρημα θεωρεί ότι τα κοινόχρηστα ποδήλατα είναι ένα μέσο συγκοινωνιακά και περιβαλλοντικά απαραίτητο για την πόλη μας που όχι μονό δεν επιτρέπεται να αποτύχει και να παρακμάσει αλλά επιβάλλεται να του δοθεί η κατάλληλη ώθηση και ενίσχυση.
Τέλος πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα ποδήλατα είναι μεν δωρεάν για τον χρήστη όχι όμως και για τον δημότη που καλείται για την συντήρηση τους να πληρώσει 8.060 ευρώ για το 2020 και 8060 ευρώ για το 2021. Επομένως για την επιτυχία του συστήματος απαιτείται συνεχής παρακολούθηση και επαναπροσδιορισμό στόχων, ιχνηλάτηση των αριθμό χρηστών και η ταξινόμηση τους (τουρίστες , κάτοικοι, , μαθητές επισκέπτες από προαστιακές κοινότητες) έτσι ώστε το σύστημα να φτάσει σε σημείο να αυτοσυντηρείται προκειμένου να μη τεθεί το δίλημμα περί σπατάλης δημόσιου χρήματος.
Τα κοινόχρηστα ποδήλατα και η ενσωμάτωση τους στην λειτουργία της πόλης, είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, διότι η πόλη μας δεν αντέχει άλλα πισωγυρίσματα.
