Σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της πόλης, μέσα στο καταπράσινο πάρκο Μέγας Αλέξανδρος, το ομώνυμο αναψυκτήριο Σπηλιά προσφέρει γενναίες δόσεις πρασίνου για τα μάτια μας και ποικιλία γεύσεων και ροφημάτων για τους ουρανίσκους μας. Πέραν από το καφεδάκι, εδώ υπάρχει κι ένα μοναδικό σιντριβάνι όπου μπορεί κανείς να απολαύσει την πολυτελή δροσιά που προσφέρει αυτό.
Εκεί βρήκαμε τους δύο συνέταιρους καταστηματάρχες αλλά και φίλους Χρήστο Πάσχο και Γιώργο Αποστόλου όπου τους ζητήσαμε τις απόψεις τους για το πως βίωσαν τον κορωνοϊό αλλά και πως βλέπουν την τοπική οικονομία μας μετά και το άνοιγμα των καταστημάτων τους…
Ας δούμε όμως τι μας απάντησαν
Καταρχήν θέλουμε να ευχαριστήσουμε το edessanews για την φιλοξενία…
Πως περάσατε κατά την περίοδο της Καραντίνας, τι συναισθήματα σας δημιουργήθηκαν;
Δύσκολες καταστάσεις για όλους μας.
Όταν δεν έχεις τον έλεγχο μιας κατάστασης νιώθεις αδύναμος να το αντιμετωπίσεις και να προστατέψεις την οικογένειά σου. Τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα όσο και να βλέπαμε θετικά το γεγονός ότι περάσαμε περισσότερο χρόνο με τις οικογένειές μας.
Μολονότι έχετε επιχείρηση καφέ, πως είδατε τα μέτρα της επανεκκίνησης της οικονομίας; Ενδεικτικά (μείωση στο 13% του ΦΠΑ, ενοίκιο 60%, μείωση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών, 800 ευρώ κ.α.)
Σίγουρα τα μέτρα της κυβέρνησης είναι προς την θετική κατεύθυνση διότι ο χώρος της εστίασης είναι από τους πλέον <<χτυπημένους>> από την όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Βέβαια η αναστολή λειτουργίας των καταστημάτων τους 2,5 αυτούς μήνες μας οδήγησε σε οικονομικό αδιέξοδο έχοντας τεράστια πάγια έξοδα στις επιχειρήσεις μας. Ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι μαραθώνιος για να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
Ποιες είναι οι προσδοκίες (τι προβλέπετε) από εδώ και πέρα έτσι εξελίσσονται τα γεγονότα για την οικονομία των επιχειρήσεων της πόλης μας;
Πάντα θέλουμε να βλέπουμε θετικά τα πράγματα. Είμαστε αισιόδοξοι. Αυτό που μας ενδιαφέρει αυτήν τη στιγμή είναι να συντηρήσουμε τις επιχειρήσεις μας και να μην οδηγηθούμε σε οριστικό κλείσιμο.
Τι σημαίνει για εσάς η ημερομηνία 3 Αυγούστου του 1993 και αν πιστεύετε στη διαδοχή των επιγιγνομένων;
Σ’ αυτόν τον χώρο μεγαλώσαμε. Εδώ βρισκόμασταν με τους φίλους μας. Το ίδιο συμβαίνει τώρα και στα παιδιά μας, μεγαλώνουν και παίζουν στο ίδιο μέρος μετά από τόσα χρόνια. Πολλές οι αναμνήσεις και οι εικόνες απ’ τους γονείς μας να εργάζονται κι εμείς από δίπλα. Ο χώρος έχει συναισθηματική αξία για μας. Το νιώθουμε ως δεύτερο σπίτι μας και χαιρόμαστε ιδιαίτερα που έτσι το βλέπουν και όσοι μας επισκέπτονται. Κάτι που ξεκίνησαν οι γονείς μας το συνεχίζουμε με αγάπη.
Πόσο πολύτιμη είναι η φιλία που έχετε και μάλιστα όταν αυτή συνδέεται με αυτήν του συνεταιρίζεσθαι;
Σίγουρα το να μπορέσεις να συνεργαστείς και να συνυπάρξεις σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης είναι πολύ δύσκολο πόσο μάλλον όταν εμπλέκονται σ’ αυτό και τα οικονομικά. Στην περίπτωσή μας, μας συνδέει μια πολυετή συνεργασία που βασίζεται στην εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό. Η βάση της σχέσης αυτής βέβαια είναι οι δεσμοί συγγένειας που μας ενώνουν και είναι πολύ δυνατοί. Έχουμε μάθει να στηριζόμαστε και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και έτσι πορευόμαστε όλα αυτά τα χρόνια.
