«Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Το Σχέδιο Νόμου που συζητούμε σήμερα τιτλοφορείται «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» αλλά θα μπορούσε πολύ εύκολα -κατά τη γνώμη μου- να ονομαστεί «Προστασία των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων».
Νομίζω, πολλές φορές χανόμαστε στη διατύπωση των άρθρων και των διατάξεων και αποτυγχάνουμε να εντοπίσουμε την ουσία των νομοθετημάτων. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω το Γράμμα του Νόμου, καλό είναι να εξετάζουμε και τη λειτουργικότητα πίσω από τη νομοθέτηση. Και θα εξηγήσω τι εννοώ κ. Πρόεδρε.
Η βασική κριτική που έχει ασκηθεί από την Αξιωματική Αντιπολίτευση -και όχι μόνο- είναι ότι με το υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου περιορίζεται το δικαίωμα του συνέρχεσθαι.Το συνταγματικά, δηλαδή, κατοχυρωμένο δικαίωμα των πολιτών να πραγματοποιούν ειρηνικές συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, εκδηλώσεις κτλ. Δικαίωμα το οποίο κατοχυρώνει και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τονίζοντας και πάλι το «ειρηνικές».
Ποια είναι όμως η ουσία του δικαιώματος αυτού; Μα φυσικά η επικοινωνία του ζητήματος που αποτέλεσε αφορμή για τη συνάθροιση. Να καταστεί δηλαδή η κοινωνία γνώστης του θέματος. Να πάρει δημοσιότητα και -ενδεχομένως- να οδηγήσει σε πολιτικές αποφάσεις.
ΔΕΝ μπορεί να είναι σκοπός μιας συνάθροισης η ταλαιπωρία μέρους της κοινωνίας.
ΔΕΝ μπορεί να είναι σκοπός μιας συνάθροισης η ομηρία ακινητοποιημένων οδηγών ή πρόκληση οικονομικού κόστους σε επιχειρηματίες και καταστηματάρχες μιας περιοχής, για να δημιουργηθεί πολιτικό κόστος στην εκάστοτε Κυβέρνηση.
ΔΕΝ μπορεί μια ειρηνική συνάθροιση να παράγει, έστω έμμεσα, έστω περιορισμένα, βίαια αποτελέσματα, όπως είναι οι μολότοφ, οι υλικές ζημιές ή η στέρηση πρόσβασης στο χώρο εργασίας.
Και αυτό είναι που συμβαίνει σήμερα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Στα μάτια της Κοινωνίας, το δικαίωμα του συνέρχεσθαι απειλείται. Όχι από τη σημερινή Κυβέρνηση φυσικά, αλλά από τη χρόνια εργαλειοποίηση έως και κατάχρηση, δικαιολογημένη συνήθως μέσα από ένα ιδεολογικό πλαίσιο επαναστατικό και αντιεξουσιαστικό. Κατά «της Κυβέρνησης», όποια κι αν είναι αυτή, αν και για κάποια χρόνια παρατηρήσαμε ότι είχαν περιοριστεί τα αντιεξουσιαστικά αντανακλαστικά του γνωστού χώρου.
Για αυτό το λόγο κ. Πρόεδρε μιλώ για προστασία του συνέρχεσθαι. Το υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου έρχεται να ρυθμίσει τη διεξαγωγή των υπαίθριων συναθροίσεων και στον πυρήνα του, ρητά θεσπίζεται ότι οι Αρχές οφείλουν να διασφαλίζουν την απόλυτη άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι. Προτεραιότητα για την Αστυνομία είναι η ομαλή διεξαγωγή της συνάθροισης ενώ η πρόβλεψη για διάλυση αφορά πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις σχετικά με την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Όπως είπα, στόχος των συναθροίσεων είναι η επικοινωνία ενός ζητήματος και όχι η βίαιη αντιπαράθεση με τις Αρχές ή με διαφωνούντες. Σε αυτό το πλαίσιο ορθώς προβλέπεται περιορισμός των αντισυγκεντρώσεων.
Καθιερώνεται οργανωτής της συνάθροισης. Το άτομο αυτό θα λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των συμμετεχόντων και της Ελληνικής Αστυνομίας με σκοπό πάντα τη διευκόλυνση της διεξαγωγής της. Σε αυτό το σημείο ακούστηκαν πολλά πράγματα, και κατά τη δημόσια διαβούλευση και στις εργασίες της Επιτροπής και δυστυχώς και σήμερα, εδώ. Έγιναν αναφορές στη Χούντα που δεν τιμούν τη λειτουργία της σημερινής Βουλής. Τη στιγμή μάλιστα που το υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου έρχεται να αντικαταστήσει διατάξεις που ισχύουν από το 1971. Τις οποίες δεν τολμήσατε να καταργήσετε, ως Κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε προτείνατε την αναθεώρηση του Άρθρου 11 του Συντάγματος, υποθέτω επειδή κρίνατε ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν απαραίτητο. Αλλά κάνατε χρήση του ισχύοντος πλαισίου για να διαλύσετε τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία.
Επανέρχομαι στην ουσία. Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει πλαίσιο ρύθμισης των συναθροίσεων. Για χρόνια έχει επίσης καλλιεργηθεί η κουλτούρα ότι η διαδήλωση γίνεται «ενάντια» ή «απέναντι» στις αστυνομικές αρχές. Όμως, η παρουσία της αστυνομίας σε μία συνάθροιση είναι πρωτίστως για να προστατέψει τους συμμετέχοντες σε αυτή και το δικαίωμά τους να συναθροίζονται.
Η ύπαρξη του ατόμου-οργανωτή αλλά και άλλες διατάξεις του Σχεδίου Νόμου θα βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις οπισθοδρομικές αυτές αντιλήψεις και παράλληλα προστατεύουν ειδικότερα τις μειοψηφίες και τις ευπαθείς ομάδες. Όπως έχουν πει πολλές φορές και ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός, στόχος στο Σχεδίου Νόμου είναι να προστατευθούν δικαιώματα, από την αυθαιρεσία λίγων.
Αναφορικά με το δεύτερο μέρος, ρυθμίζονται μια σειρά από θέματα τα οποία χρήζουν νομοθετικής παρέμβασης. Ξεχωρίζω το άρθρο 20 που επεκτείνει τις ευεργετικές διατάξεις που αφορούν συζύγους, στρατιωτικούς και εκπαιδευτικούς, καλύπτοντας και την Ελληνική Αστυνομία και το Πυροσβεστικό Σώμα. Οφείλουμε να στηρίξουμε το θεσμό της Οικογένειας, ειδικότερα αυτή τη δύσκολη περίοδο, όπου πολλά νοικοκυριά δοκιμάζονται λόγω της πανδημίας και των επιπτώσεών της.
Κλείνοντας κ. Πρόεδρε, χαιρετίζω, αφενός την εποικοδομητική αντιπολίτευση από την πλευρά του Κινήματος Αλλαγής, αφετέρου τις βελτιώσεις τις οποίες κατέθεσε ο Υπουργός και καλώ το Σώμα να υπερψηφίσει.»
